Μια νέα πρόκληση
Τη Δευτέρα που μας έρχεται, μιας και όλα τα σχέδια ξεκινάνε μια Δευτέρα, θα ξεκινήσω ένα καινούριο παιχνίδι/πρόκληση. Μια συγγραφική-φωτογραφική πρόκληση. Μέρα παρά μέρα, για ένα μήνα, θα γράφω κάτι το οποίο θα δημοσιεύω εδώ και θα το συνοδεύω με μια φωτογραφία την οποια θα ανεβάζω και στο instagram. Και επειδή τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται εντελώς στην τύχη και όχι απαραίτητα με αυτή τη πυσειρά, όπως εμπνεομαι δηλαδή, θα γράψω τα εξής: 1. Δέκα πράγματα που με κανουν ευτυχισμένη 2. Κάποιος που θαυμάζω 3. Πέντε μέρη που θα ήθελα να επισκεφθώ για πρωτη φορά 4. Πεντε μερη τα οποία θα ήθελαν να επισκεφθώ ξανά 5. Κάτι που παλεύω να ξεπεράσω 6. Δυο σοφές φράσεις (quotes) που με αγγίζουν 7. Κάτι που με απασχολεί (πέρα από τα καθημερινά, οικογενειακά - προσωπικά) 8. Τι θα γινόταν αν... 9. Κάτι που μου λείπει και κάτι που δε θα βρω αλλού 10. Ένα γράμμα σε κάποιον... 11. Τρία πράγματα που θέλω να “μάθω“ στα παιδιά μου 12. Πέντε πράγματα που μου αρέσουν στον εαυτό μου 13. Πέντε πράγ
Σχόλια
έγραψα ΚΑΘΑΡΑ την άποψή μου στο μπλογκ μου..
το θεμα ειναι γιατι αυτοιοι ανθρωποι δεν πηραν ρεπο ?
ελεος!!!
σοκαρισμενη μενω και κοιτω..
τι να πω
Θα ήθελα να δω μια πορεία διαμαρτυρίας από εργαζόμενους που ήταν πάντα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος, που έχουν δηλώσει όλο τους το εισόδημα, που δεν έχουν κλέψει, δεν έχουν πιει φραπέδες εν ώρα εργασίας, δεν έχουν λαδώσει, δεν έχουν βάλει ποτέ μέσο, δεν έχουν φοροδιαφύγει. Αυτούς ναι, θα τους υποστήριζα, ό,τι και να ζητούσαν από το κράτος γιατί θα είχαν δίκιο. Οι υπόλοιποι δεν έχουμε δικαίωμα να φωνάζουμε - ούτε για τους 300, ούτε για τη Μέρκελ, ούτε για κανέναν άλλο.
Ναι αυτό με τους "ουρανοκατέβατους/εξωγήινους" βουλευτές είναι grand σουξέ στις ημιμαθείς συζητήσεις των νεοελλήνων... Καλά τα έλεγε ο Λιακόπουλος ότι οι αρχαίοι Έλληνες πήγαν πρώτοι και στο διάστημα, αλλά δεν τον πιστεύαμε:).