Αντίσταση με λίγο χρώμα...

Είχα παραμελήσει τούτο το ιστολόγιο είναι η αλήθεια, και η πρόσκληση της Natassas για να παίξω στο παιχνίδι ήταν η αφορμή να ασχοληθώ λίγο παραπάνω. Βέβαια, η τρελοτουρίστρια μου έπαιξε πρώτη και έδωσε τη δική της εκδοχή στο "Αντισταθείτε. Γιατί κάπως πρέπει να αντιδράσουμε. Αρκετά." Λέω να συμμετάσχω και γω στο παιχνίδι, συνδυάζοντας κάποιους στίχους με μια όμως διαφορετική μορφή έκφρασης που μου'χει λείψει, και ελπίζω η Natassa και η Εαρινή Συμφωνία, που ξεκίνησε το παιχνίδι να μη μου θυμώσουν που αλλάζω λίγο τους κανόνες. Ας αντισταθούμε και με λίγο χρώμα παραπάνω...

“Νύχτες με χρώμα, σκοτεινές κάτω απ τ’ αστέρια Μια ευκαιρία είναι καλή γι’ αυτά τα χέρια Που χαρά μου τάζουν όταν φτιάχνουν εικόνες Έξω από φτιασιδωμένους καλλιτεχνικούς κανόνες Με χρώματα όνειρο και σχέδιο τη ζωή Απέναντι απ’ τον τοίχο να ζητάνε μια αφορμή Για να αραδιάσουν πιο χύμα όλα τα τερτίπια Που καμαρώνει ακόμα ο δρόμος για όσα άσχημα ήπια Για όσα σκίτσαρε για πάρτη μου η καρδιά & το μυαλό μου Είναι ανάγκη να τα βγάλω, ειν το καλό μου Η φωτιά, η φωνή, διαμαρτυρία Μια προσπάθεια, η στιγμή, δημιουργία Και είναι αλήθεια το γουστάρω να με βλέπει Το πιο χαμένο ντουβάρι κι ας μην του πρέπει [...]

Σα μεθυσμένοι από το χρώμα, τη μπογιά Σε μια γκραβούρα χαραγμένη σε ντουβάρια Περίσσια τα όνειρα με χέρια η φωτιά Γράφει ιδέες σε πολύχρωμα παζάρια Και όταν η τρέλα θα στερέψει εκεί κοντά Να μη σε νοιάξει το μυαλό σου έχει πολύ ακόμα Πες στη φωτιά να σ’ αγκαλιάσει πιο σφιχτά Κι όλο το έργο κέρασέ τη για να γίνει λιώμα

Σε τέτοιες νύχτες μαγικές ρώτησα να δω αν χωράω Και άλλες τόσες στιγμές να τις χαλάω Μόνο για πάρτη μου και ότι θέλω για δικό μου Είναι η πιο έντονη απόχρωση αυτή μες στο μυαλό μου[…]

Είναι μια ποίηση που βγαίνει από τα χέρια Ένα κομμάτι τέχνης χωρίς αστέρια Φτηνό και ξέμπαρκο μια άλλη ιστορία Που κάποιος βάφτισε κρυφή αστική λογοτεχνία…” Σκιτσοφρένεια Στίχοι: Τοιχωδιώκτες LP "Low Bap Δρομολόγιο"

Ανάρτηση αφιερωμένη: (α) στο Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, που με παίζανε και μένα που και που, και στο Βασίλη για όλα τα υπόλοιπα. Πολύ χάρηκα που σας ξαναείδα έστω και σε φωτογραφίες. (β) στο Μάνο, τον Αντώνη και τη Χριστίνα που μου εμπιστεύτηκαν τους τοίχους τους. Μου'χει λείψει γαμώτο... Δυστυχώς οι φωτό είναι σκαναρισμένες από αρνητικά και πλέον είναι δύσκολο, εως και αδύνατο, να ξαναφωτογραφηθούν. CrazyTourist1