Το ημερολόγιο ενός τρελού...

"...Με ένα ποτήρι στο χέρι,
το πληκτρολόγιο κάτω απ'τ'άλλο
σας έστειλα δαιμόνια μου στο διάολο..."

Παραφράζοντας τα λόγια του Πυροβάτη, ξεκινάει μια μελαγχολική και παράξενη ανάρτηση. Παράξενη σαν και τη νυχτιά τη σημερινή. Έξω βρέχει...

"...Κάθε σταγόνα ένα χαμένο όνειρό μου
κι όλα τα σύννεφα ξανά στο μυαλό μου
κι ενώ μιλάω στο Θεό μια ευχή μόνο κάνω
να κλαιει ο ουρανός για μένα σαν πεθάνω..."

Περνάει ο καιρός ρε γαμώτο και φεύγουν όλα τόσο γρήγορα. Πότε ήμασταν στο σχολείο, πότε το τελειώσαμε, πότε μπήκαμε στα Πολυτεχνεία, πότε τα τελειώσαμε κι αυτά, πότε μπήκαμε στη ρουτίνα...

"...Δώστε μου πίσω το φως, τον αέρα, τον ήλιο
τον χαμένο καιρό μου, τον καλό μου τον φίλο
Της μάνας το γέλιο, της γιαγιάς το φιλί
τη μπάλα του μπάσκετ που μου λείπει πολύ
το παλιό μου το ράδιο, το μουσαμά να χορέψω
την παλιά μου κουζίνα και ίσως να μαγειρέψω.
Μια στιγμή απ' το σχολείο, το παλιό μου θρανίο
μια κοπάνα καλή και μια βόλτα στο κρύο
το παλιό μου δωμάτιο, το σπασμένο κρεβάτι
τις ζωγραφιές στον τοίχο, τον καμένο μου χάρτη.
Την πρώτη κασέτα, τον πρώτο μου δίσκο
το πρώτο ξενύχτι, την πρώτη μου disco..."

Το παλιό μου το ράδιο; Θυμάμαι ακούγαμε Ονειρολόγιο κάτι Τρίτες βράδυ με το ράδιο εκείνο... Είχε σπάσει η κεραία και βάζαμε οτιδήποτε (στυλό, κατσαβίδια...) για να βελτιώσουμε τον ήχο. Και το άφηνα να παίζει μέχρι να με πάρει ο ύπνος αλλά το γραφα και σε κασέτα ταυτόχρονα, και το άλλο πρωι στο walkman, στο δρόμο για το σχολείο!
Το παλιό μου θρανίο; Πρέπει να μας μισούσαν οι καθαρίστριες που τα γεμίζαμε ζωγραφιές... Που' σαι ρε Βασιλάκη; Χαθήκαμε... Μια φορά το τρίμηνο τα λέμε πια και αν. Και όχι μόνο με το Βασίλη αλλά και με πολλούς άλλους που θα θελα να κρατήσω μια επαφή έχω χαθεί...
Μια κοπάνα καλή; Λίγες είχα κάνει αλλά ήταν όλες τους καλές... Τώρα πια σκέφτομαι ότι ίσως έπρεπε να' χα κάνει και περισσότερες...
Τουλάχιστον, τις ζωγραφιές στον τοίχο, την πρώτη μου κασέτα και τον πρώτο μου δίσκο τα' χω κρατήσει ακόμα. Η πρώτη κασέτα που έγραψα από φίλο είχε στη μία πλευρά Active Member - Το Μεγάλο Κόλπο και από την άλλη είχε Dog Eat Dog - No Fronts! Κομματάρες... Και ο πρώτος δίσκος, τι άλλο; Sugarhill Gang - Rapper's Delight, μεταχειρισμένο από ένα υπόγειο στην Κυψέλη. 2000 δραχμές αν θυμάμαι καλά... Αχ! Πόσα πεντοχίλιαρα έχω δώσει σε βινύλια... Σόλωνος και Μασσαλίας, Παρασκευή απόγευμα, πριν το φροντιστήριο, μετά αναμονή 2-3 ώρες μάθημα, και μετά σπίτι να τους ακούσω...

Μετά ήρθε και το Πολυτεχνείο...κι έφυγε τόσο γρήγορα. Λίγα πράγματα μου χουν μείνει και ακόμα λιγότερα θα μου λείψουν. Αλλα βρήκα κι εσένα που θα μου κάνεις και θα σου κάνω παρέα στην υπόλοιπη μας ζωή... Και στις χαρές και στις λύπες...

"...Κι είναι ωραία θέλω έτσι πάντα να περνάς
νοιώθω πως φταιω κάθε φορά που με κοιτάς
Κι όσο μαζί μου γερνάς
μου φτάνει μόνο να σε βλέπω να γελάς..."

Όπως ξεκίνησε έτσι κλείνει η ανάρτηση, με πειραγμένους στίχους, του Μιχάλη αυτή τη φορά... Κόπασε κι η μπόρα, άδειασε και το ποτήρι... Πάω για ύπνο. Καλό μας ξημέρωμα...

CrazyTourist1

Y.Γ.1. Ακούστηκαν αποσπάσματα από: Πυροβάτης - Πυροβάτης, Σαν Δάκρυα - Αctive Member, Στο μεθύσι μου - Active Member, Γερνάς - Active Member.
Υ.Γ.2. Μαρία, το χειρόγραφο το χω ετοιμάσει από χτες αλλά δεν είμαι σε παιχνιδιάρική διάθεση απόψε. Τις επόμενες...

Σχόλια

Ο χρήστης patsiouri είπε…
"Την πρώτη κασέτα..."
Τι είπες τώρα!!!
Όσο για το Σόλωνος και Μασσαλίας, σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης γενιάς!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Take your time.
Ελπίζω ο μαύρο σύννεφο που σε σκέπασε να το διώξει σύντομα ο ήλιος...
Ο χρήστης Suspect είπε…
ταιριαζει και "ο καθρεπτης..."
Ο χρήστης KitsosMitsos είπε…
Ένα μόνο ξέρω: άστον τρελό στην τρέλα του!
Την καλησπέρα μου.
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Χαιρετώ σας!
Σόλωνος και Μασσαλίας, patsiouri, το καλύτερο φάρμακο για να διώξει το μαύριο σύννεφο που ανέφερε η συμπαθεστάτη θαλασσομπερδεμένη (Καλέ ποήτρια είστε;)

Όντως, suspect, θα μπορούσε να ενταχθεί και ο Καθρέφτης...Την επόμενη μελαγχολική νύκτα θα ξεκινήσω από αυτόν.

Καλησπέρα Kitsomitso! Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τα προτερήματα μου!:P

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια νέα πρόκληση

Σπιτικές δαχτυλομπογιές - Finger paint...

Ένα νέο hobby