Κλειδωμένες Ξαπλώστρες και Ξεκλείδωτες Απλώστρες

Η κατάσταση στον ελληνικό τουρισμό έχει φτάσει στο ναδίρ…Δεν υπάρχει κράτος παιδί μου σου λέω. Άκου να δεις τι έπαθα τούτο το ΣΚ. Είχαμε πάει με την τρελοτουρίστρια στο νησί, το γνωστό καλέ που πάμε όποτε δεν προλαβαίνουμε να κανονίσουμε κάτι πιο μακρινό. Εδώ δίπλα… Και στο δίπλα ενοικιαζόμενο είχε 3 ξανθά και εντυπωσιακά κορίτσια από το Βορρά, τον πολύ Βορρά. Οι πολυλογίες είναι περιττές από τη στιγμή που είχα πάει με την τρελοτουρίστρια, καταλαβαίνετε, τα τυπικά. Αν, παρ’ ελπίδα, είχα πάει με δυο τρεις φίλους ίσως να είχε νόημα να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, να βάζαμε κι ένα κόκκινο Χ εκεί ψηλά ψηλά στην ανάρτηση και να σας τα έλεγα όλα. Τεσπα, ξεφύγαμε! Άλλο είναι το θέμα μας.

Γνωριστήκαμε με τα κορίτσια και καθώς μας είδαν ότι είμαστε almost dopioi, μας ρώτησαν που να πάνε για μπάνιο, που να πάνε να φάνε, που να πιούνε… Μη γνωρίζοντας τις νέες εξελίξεις και επειδή ήταν ασπρούλες, τους συστήσαμε μια κοντινή παραλία με ομπρελίτσες (μην αρπάξουνε από τον ήλιο) και μπαράκι να περάσουνε καλά. Άλλωστε, εκεί θα πηγαίναμε κι εμείς οπότε ήταν ευκαιρία να γνωριστούμε και με μαγιό. Εμείς φτάσαμε νωρίτερα, γιατί θέλανε να ετοιμαστούνε λέει, οπότε δώσαμε ραντεβού εκεί.

Η παραλία πήχτρα, πολύς κόσμος, όλες οι ξαπλώστρες γεμάτες εκτός από καμιά εικοσαριά από δαύτες που ήταν δεμένες με αλυσίδα ανά δύο γύρω από μια ομπρέλα. Περίεργο θέαμα. Ήμασταν έτοιμοι να αναρωτηθούμε τι παίζει με αυτές, αλλά ως εκ θαύματος ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αποφάσισε να αφήσει τη δικιά του ομπρέλα ακριβώς μπροστά μας οπότε ορμήσαμε και τη γραπώσαμε! Μετά, από 2-3 λεπτά εμφανίζεται ξανθιά σερβιτόρα λέγοντας μας: “Would you like something to drink?” Η τρελοτουρίστρια ήταν έτοιμη να βάλει τα γέλια αλλά μάλλον την τρόμαξα λέγοντας της: “Όχι ευχαριστούμε” με ένα αρκετά νυσταγμένο ύφος όποτε έφυγε χωρίς δεύτερη συζήτηση. Ξαπλώσαμε, αλείψαμε τα λάδια στα κορμιά μας, σκάσαμε και τα δέκα γιούρο για το σετ ξαπλώστρες-ομπρέλα και περιμέναμε.
Μετά από λίγο εμφανίστηκαν οι φίλες μας, αλλά δεν στάθηκαν τόσο τυχερές ώστε να βρουν άδεια ομπρέλα. Όταν πήγαν να ρωτήσουν για τη χρησιμότητα των κλειδωμένων ξαπλώστρων η γνωστή ξανθιά τους απάντησε σε άπταιστα αγγλογαλλικά: “They are réservées…” οπότε τα κορίτσια μας βολεύτηκαν με ένα ποτάκι στο μπαρ. Στη διάρκεια της παραμονής μας στην πλαζ έγιναν κι άλλα τραγελαφικά, όχι με τα κορίτσια μας, αλλά με τα κλειδωμένα σετ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ένα κύριος με 3 παιδάκια, ο οποίος ζήτησε από την γλωσσομαθή υπάλληλο να βάλει την ψάθα του στη σκιά της ομπρέλας για να κάτσουν τα παιδιά και όταν έρθει εκείνος που έχει κλείσει το σετ θα έφευγαν. Εκείνη αντιστεκόταν σθεναρά και δυστυχώς δεν έκατσα να δω το τέλος του επεισοδίου. Είχε ετοιμαστεί ο φραπές βλέπετε και ο πρώτος καφές της ημέρας είναι πάνω από όλα…Και πες ρε μάστορα ότι θες να βάλεις ομπρέλες στην παραλία, και πες ότι θες να τις κλειδώνεις για να τις δίνεις σε όποιον θες εσύ. Αφού σε αφήνουν να τις βάλεις, δικές σου είναι, βάλτες όπου θες και σε όποιον θες. Άσε, όμως χώρο και για τους υπόλοιπους να βάλουν τις δικές τους, ή τουλάχιστον να απλώνουν τις πετσέτες τους. Και μην πεις ότι χώρος είναι τα δυο τετραγωνικά δίπλα στη προβλήτα που ξεκινά το φουσκωτό για τα θαλάσσια σπορ και ούτε εσύ θα άφηνες το παιδί σου να κάνει μπάνιο εκεί…Πάλι ξέφυγα. Αχ! Τι να κάνω ξεχειλίζω από αγανάκτηση…

Εμείς συνεχίσαμε τη μέρα μας, φάγαμε, είδαμε και το μπάσκετ με κάτι φίλους και το βραδάκι που γυρίσαμε σπίτι τι να δω, τα μαγιό και η μια πετσέτα των κοριτσιών είχε πέσει στο πάτωμα κοντά στο μπαλκόνι μας. Σαν καλός γείτονας, τους χτύπησα την πόρτα, ελπίζοντας να ψάχνουν το μαγιό τους να το φορέσουν. Εν τέλει, βγήκε η μια από δαύτες και μαζί διαπιστώσαμε ότι είχε σπάσει το σκοινί από την απλώστρα τους, Μέσα μου, ξύπνησε το πνεύμα του Ξένιου Διός και αποφάσισα να δείξω στα κορίτσια και το άλλο πρόσωπο της ελληνικής φιλοξενίας. Don’t worry, της είπα, my aplostra is ok and unlocked! We will put it there…Την άλλη μέρα δεν τις πολυείδαμε, καθότι προτιμήσαμε μια λιγότερο πολύβουη παραλία, ένα χαμένο στα σοκάκια μεζεδοπωλείο και το σπίτι του ξαδέρφου για να δούμε Πανιώνιος-Νάπολη, αλλά για αυτά θα γράψουμε στο ταξιδιωτικό ιστολόγιο. Ελπίζω τουλάχιστον να βελτίωσα την άποψη των κοριτσιών για την ελληνική φιλοξενία.

CrazyTourist1

Y.Γ. Η παραπάνω ιστορία είναι πέρα για πέρα φανταστική. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι τυχαία.

Σχόλια

Ο χρήστης Skouliki είπε…
η ιστορια μπορει να ειναι ψευτικη εγω ομωε την εχω ζησει επανειλημμενως τα καλοκαιρια μου

σημ... τα λαδια μονοι σας τα τριβετε ??/ καμια εξυπηρετηση δηλαδη απο τον διπλανο ???
Ο χρήστης tdjm είπε…
Γιατί με χτυπάτε εκεί που πονάω????

Το θέμα ξαπλώστρες και παραλίες ,μου την βαράει πάρα πολύ όμως!!!
Και δη όταν είναι και ρεζερβέ!!!

Φορολογούμαι για τα πάντα ,ακόμα και για τον αέρα που αναπνέω.
Εγώ δεν το καταλαβαίνω , γιατί πρέπει να πληρώνω ξαπλώστρα για να κάτσω στην παραλία...
ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΡΕ..και θα μου πείτε εεε αφήνουν χώρο και για μας τους αντιφρονούντες .Ποιό χώρο ?..αυτόν που είναι ο πιο χάλια από όλους...

Εγώ κάθε καλοκαίρι το έχω σύστημα για να τους σπάσω τα νεύρα...
Την πετσετούλα μου και τα συμπραγαλάκια μου πάω και τα βάζω ανάμεσα στις ξαπλώστρες...
Μόνο μια φορά ήρθε κάποιος και μου είπε ...
-Κυρία μου εδώ απάγορεύται,να πάρετε την πετσετούλα σας και να πάτε αλλού..
Και εγώ του απάντησα ...
-Να πάρεις τις ξαπλώστρούλες σου και να πας αλλού....
Γιατί σε βλέπω στην Πίνδο να βόσκεις πρόβατα!!!
-Τι εννοείται μου λέει??
-Το υγειονομικό το ξέρεις???
-Ναι μου απαντά....
Τον Εοτ, την αστυνομία, το υπουργείο τουρισμού ,την πολεοδομία???
-Ναι ,μου λέει με ύφος!!
-Ελα όμως που τα ξέρω κι εγώ!!!!
Λες να μην βρω το δίκιο μου σε κανένα από αυτά????

Τα μάζεψε άρον άρον και ξεκουμπιστηκε και δεν με ενόχλησε καθόλου ξανά!!

Ε αι σιχτήρ πια!!!
Ο χρήστης Marina είπε…
Αυτό με τις ιδιωτικές ομπρελίτσες ξαναπές το! Παντού σε όποια παραλία υπάρχει, όλα έχουν ιδιωτικοποιηθεί και κακοποιηθεί. Οι ομπρελίτσες "κλείνονται" εκ των προτέρων όπως τα δωμάτια ξενοδοχείων. Και ουαί στους μη κατέχοντες. ΄Τρώνε τσαρούχι και παντόφλα!
Στάχτη και μπούρμπερη. Κάτω η Αισχροκέδρεια των ελληνικών νήσων.
Ο χρήστης ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε…
Μα την πίστη μου...δεν τις πάω αυτές τις παραλίες.
Και οι δυο που έχω στο μπλογκ μου δεξιά, είναι απίστευτα ωραίες και ακριβώς της απολύτου αρεσκείας μου.
Καλά να περνάτε!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
Ο χρήστης Ra Ma είπε…
Είναι εντυπωσιακό που ακόμα και εκεί που δεν το περιμένεις, στις πιο απόμακρες και απρόσιτες παραλίες, βρίσκεις τη γνωστή διάταξη ομπρέλας-ξαπλώστρας, να καλύπτει το χώρο και μάλιστα τα καλύτερα σημεία!
Αυτό ως γνωστό είναι παράνομο. Δεν πρέπει εξαρχής να είναι ο εξοπλισμός απλωμένος και έχεις δικαίωμα να απλώσεις τη πετσετούλα σου όπου σου αρέσει. Άντε να βγάλεις άκρη όμως! Χαίρομαι αυτούς που δε μασάνε και κάνουν φασαρία!
Καλημέρα.
Ο χρήστης patsiouri είπε…
Tdzm έχει απόλυτο δίκιο!
Κι'εγώ έτσι ακριβώς κάνω, την πετσετούλα μου και ενδιάμεσα, δεν κατάλαβα!
Και δεν καταλαβαίνω, όταν παραγγέλνεις καφέ στην καφετέρια πληρώνεις μόνο τον καφέ, όχι και την καρέκλα!
Όταν κάθεσαι σε ξαπλώστρα γιατί να πληρώνεις και την ξαπλώστρα???
Ο χρήστης tdjm είπε…
xaxaxaxa
Patsiouri μπράβο ευτυχώς που δεν είμαι μόνη μου!!
Ο χρήστης KitsosMitsos είπε…
Το θέμα είναι ότι ξεκινάς να πας για διακοπές να ηρεμήσεις...Και με όλα αυτά μπορεί να σου γυρίσει το μάτι ανάποδα!
Καλημέρες και μακριά από περίεργους!!!
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Skoulikaki, εξαρτάται από το ποιός είναι ο διπλανός!

Καλά τα λες ξανθούλα! Και καλά συμφωνεί και το patsiouri! Και επικροτεί η Marina! Πάμε κορίτσια! Γι'αυτό μακριά από τις οργανωμένες και με ομπρέλες παραλίες!

Καλσπέρα ΦύρδηνΜίγδην! Τα φιλιά μας! Από ότι κατάλαβες ούτε εμείς τις πάμε!

Καλωςήρθες RadioMarconi! Καλά τα λέμε εμείς αλλά ποιός μας ακούει...

Δεν θα μας χαλάσει τη διάθεση ο κάθε ένας ΚιτσοΜήτσομ! Εμείς θα του τη χαλάσουμε! :P Την καλησπέρα μας!

CrazyTourist1
Ο χρήστης Σοφία είπε…
Εγώ ένα θα πω: εύγε που έκανες το πατριωτικό σου καθήκον απέναντι στα ξένα κορίτσια :-p
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Beautiful place.
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Hello Pakistan Travel! Thank you for your visit!! It is beautiful!! :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παλιές φωτογραφίες....

Μια νέα πρόκληση

Τρέξιμο; Ποια ; Εγώ; Εγώ;