Και αφού τελικά το φθινόπωρο μας θυμήθηκε και μαζί του ήρθαν και οι βροχές, οι εξορμήσεις (διπλές ανά ημέρα παρακαλώ!) στην παιδική χαρά δυσκόλεψαν. Αποφάσισα λοιπόν να βρω ευχάριστους τρόπους να περνάμε τις ώρες μας στο σπίτι, εφαρμόζοντας τις ιδέες του board μου " Toddler and kids staff " στο pinterest. Μετά την όχι και τόσο επιτυχημένη απόπειρα να φτιάξουμε σπιτικές δαχτυλομπογές αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μας φτιάχνοντας αλατοζύμη . Πώς; Πάρα πολύ απλά: Ανακατεύουμε (εμείς ή το παιδί) μία κούπα αλάτι, μία κούπα αλεύρι και μισή κούπα νερό. Δίνουμε το ζυμάρι στο παιδί και το αφήνουμε να δημιουργήσει! Αναλόγως την ηλικία, δίνουμε και διάφορα σύνεργα (κουπ πατ, μαχαίρια, πιπρούνια, κουτάλια, πλάστη, χάντρες κλπ). Το τρελοτουριστάκι δε χόρταινε να κόβει τη ζύμη με τα ξύλινα μαχαιράκια της! Στο τέλος, φτιάξαμε και διάφορα πραγματάκια: ένα αποτύπωμα της παλάμης της, καρβελάκια ψωμί, αυγά, μπιφτέκια, κουλουράκια, χιονανθρώπους και τα ψήσαμε στους 100 βαθμούς για 3 ώρε...
Σχόλια
φιλιά
Δηλαδή ένα άτομο που την υφίσταται...από φόβο δύσκολα μιλά...και τρελαίνεται!Δυστυχώς..τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο δείχνουν τα περιοδικά μόδας!
Δυστυχώς!!!!
Χτες είχε ένα έργο στην τιβι με την Τζούλια Ρόμπερτς. Επίτηδες το έβαλαν σίγουρα. Το είδες μήπως; Στην πρώτη σκηνή ξυλοδαρμού το γύρισα (έχω δει το έργο κανα δυο φορές και εκνευρίζομαι πάντα και κάθε φορά περισσότερο).
Λυπάμαι αυτές τις γυναίκες. Λυπάμαι που δεν έχουν τον τρόπο (οικονομικό κλπ) να φύγουν. Λυπάμαι που αναγκάζονται να το ανέχονται. Λυπάμαι που δεν αντιδρούν αν μπορούν. Λυπάμαι γενικώς.
Για μένα είναι ένας λόγος που θα διέλυα σχέση αν μου συνέβαινε. Όμως, αυτο το κάνεις την πρώτη-πρώτη στιγμή. Όχι αφού τον παντεύτηκες κιολας τον παλιο.......
Μιλάω βέβαια εκ του ασφαλούς, με έναν καλό γαμο και με οικονομική ανεξαρτησία. Γι' αυτό λέω λυπάμαι...
Σόρυ για το σεντόνι αλλα με έπιασε μια παράκρουση. Όταν ακούω βιασμό και ξυλοδαρμό δεν μπορώ. Χάνω τη λογική μου...
Αντί να γιορτάζουμε και να κάνουμε διαπιστώσεις ας δούμε πώς μπορεί ο καθένας μας να αλλάξει λίγο τα πράγματα...
Τρελοτουρίστρια
Καλή εβδομάδα!
Αλλά και λίγο μυαλό βρε κορίτσια.
Στα πρώτα δείγματα την κοπανάς, όχι να τον παντρευτείς κιόλας και μάλιστα χωρίς να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη.
Τις λυπάμαι βαθύτατα αλλά από την άλλη εκνευρίζομαι βαθύτατα όταν ακούω εκφράσεις του στυλ "Δε φταίει εκείνος, είναι νευρικός, μ'αγαπάει κατά βάθος " κτλ...
Και τότε δεν τις λυπάμαι καθόλου.
Γιατί γεννήθηκαν για να τις τρώνε, προφανώς.
Και καλά χρυσή μου, εσύ μπορεί να μην έχεις πρόβλημα, αλλά μη γεννάς και παιδιά γιατί αυτά ΘΑ ΕΧΟΥΝ πρόβλημα να μεγαλώσουν με κλωτσίδια.
Σόρι αλλά έχω τέτοια περίπτωση στο γειτονικό μου περιβάλλον όπου η ηλίθια ενώ είναι οικονομικά ανεξάρητη δε φεύγει ενώ τρώει το ξύλο της αρκούδας.
Κι'εκεί δε φταίει καμία άδικη κοινωνία.
Ίσως μόνο η μάνα της.
Πάντως αυτές τις γυναίκες τις λυπάμαι...Είτε γιατί φοβούνται να φύγουν, είτε γιατί θεωρούν πως μια τέτοια συμπεριφορά τους αξίζει...
Ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλιά σας!