H Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου

Ήμασταν που λέτε στο μαγευτικό Casalecchio di Reno πριν από 3 βδομάδες, Τρίτη μεσημέρι, λίγες ώρες πριν αναχωρήσω για να επιστρέψω. Χάρη στην τεχνολογία είχα ενημερωθεί πως την Τετάρτη η χώρα θα ήτο νεκρή λόγω της απεργίας αλλά δεν ανησύχησα καθότι έφτανα πριν τις δώδεκα το βράδυ στα πάτρια εδάφη και θεωρούσα πως δεν θα συναντήσω πρόβλημα. Παρενθετικά να αναφέρω πως επιλέξαμε για μετακίνση της Lufthansa και όχι την Alitalia, γιατί όσες φορές το είχαμε κάνει στο παρελθόν κάποιος είχε χάσει τουλάχιστον μία βαλίτσα.
Κι εκεί που βλέπαμε στο DVD "Amazing Race" και αναρωτιόμασταν αν θα πηγαίναμε σε ένα τέτοιο τηλεπαιχνίδι, χτυπά το τηλέφωνο και μια ευγενική φωνή με ενημέρωσε πως η πτήση ακυρώνεται καθότι η Lufthansa (όπως και άλλες ξένες εταιρίες) αποφάσισε πως δεν θέλει το αεροπλάνο της να μείνει μια μέρα καθηλωμένο στην Ελλάδα. Η μόνη λύση αν ήθελα να φτάσω Ελλάδα ήταν να κάνω την ακόλουθη διαδρομή: Μπολόνια-Φρανκφούρτη-Ρώμη-Αθήνα με Lufthansa και ΟΑ και με την πρώτη πτήση να φεύγει σε 2 ώρες. Της λεω να μου το κλείσει, καλούμε ταξί με e-mail και σε 20 λεπτά ήμουνα αεροδρόμιο έτοιμος για τον giro del mondo, όπως μου είπε και η συμπαθεστάτη υπάλληλος της Lufthansa. Λίγο μετά τον έλεγχο αποσκευών βγαίνει ανακοίνωση πως η πρώτη πτήση θα έχει μιάμιση ώρα καθυστέρηση και συνειδητοποιώ πως λόγω φαινομένων ντόμινο θα χάσω σίγουρα μια από τις άλλες δύο! Αποφασίζω λοιπόν να γυρίσω πίσω... Παω στην εξυπηρέτηση πελατών, όπου αρχικά μου είπαν πως δεν γίνεται να μην πετάξω γιατί τα πράγματα είχαν φορτωθεί. Το έπαιξα όμως και λίγο crazy και τους είπα πως εγώ στο αεροπλάνο δεν μπαίνω (και για όποιον έχει ταξιδέψει με αεροπλάνο ξέρει τι σημαίνει να μπει στο αεροπλάνο η βαλίτσα χωρίς τον κάτοχο) αποδείχτηκε πως απλώς βαριόντουσαν ή είχαν πολλή δουλειά (που είναι και το πιο πιθανό) ώστε να μου φέρουν τη βαλίτσα πίσω. Με τα πολλά πήρα πίσω τη βαλίτσα και έμαθα πως η καθυστέρηση οφειλόταν σε στάση εργασίας των υπαλλήλων στα αεροδρόμια της Γερμανίας αλλά και στην κακοκαιρία. Έβγαλα εισητήρια για Πέμπτη πρωί και πίσω στην τρελοτουρίστρια να δουμε ποιός κέρδισε στο Amazing Race!
Fast Forward και Πέμπτη πρωί στο αεροδρόμιο της Μπολόνια για επιστροφή στην Αθήνα μέσω Μονάχου! Και εκεί που όλα έμοιαζαν ιδανικά, είχα ψωνίσει και μπαλσάμικο με φράουλα και sambuca με κανέλλα, μας ενημερώνουν πως η πρώτη πτήση θα έχει μιά ώρα καθυστέρηση τουλάχιστον λόγω κακοκαιρίας στη Γερμανία. Μπαίνω στο ίντερνετ και βλέπω -7 βαθμούς και έντονη χιονόπτωση... Μας καθησυχάζουν βέβαια λέγοντας πως όλες οι πτήσεις θα έχουν καθυστέρηση, οπότε θα προλάβουμε τις ανταποκρίσεις. Φεύγουμε εν τέλει με 2 ώρες καθυστέρηση και αφού περιμέναμε 30 λεπτά στο λεωφορείο μεταξύ αεροδρομίου και αεροπλάνου.

Φτάνουμε Μόναχο με την ελπίδα πως θα έχει καθυστέρηση και η επόμενη πτήση. Από το λεωφορείο που μας πάει πίσω στο αεροδρόμιο εντοπίζω το αεροπλάνο της Aegean που θα με γύρναγε, βλέπω κόσμο μέσα, και με το που πατάω στεριά τρέχω εντός του κτιρίου προς τα εκεί που είχε δει το αεροπλάνο. Με τα πολλά το προλαβαίνω, μπαίνω μέσα μούσκεμα στον ιδρώτα και ενώ έξω χιόνιζε, κάθομαι και... άλλες 2 ώρες καθυστέρηση... Συνοστισμός λόγω χιονιά! Στις 2 ώρες τα φτερά είχαν πιάσει πάγο!

Όταν ήρθε η ώρα μας, βγαίνουμε στο διάδρομο με συνοδεία 10 εκχιονιστικά που μας ανοίγουν δρόμο, φτάνουμε σε μια περιέργη ντουζιέρα, όπου ξεπλένουν το αεροπλάνο με ατμό, του τρίβουν τον πάγο, το πασαλείβουν με αντιπηκτικό και έτοιμοι για απογείωση. Έφτασα στην Αθήνα με 5 ώρες καθυστέρηση, 2 μέρες μετά την αναμενόμενη άφιξη μου και χωρίς βαλίτσα! Αλλά άξιζε τον κόπο και ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία...

CrazyTourist1

Υ.Γ.1. Bonus η σημερινή εικονογράφηση το μενού του Agapi Mu!
Υ.Γ.2. Η Lufthansa έκανε ότι μπορούσε, τουλάχιστον στο Μόναχο που έπαιζε και εντός έδρας. Στον πηγαιμό μάλιστα, που πάλι είχα καθυστέρηση, ήρθε πριβε αυτοκινητάκι που με πήρε από το ένα αεροπλάνο και με πήγε κατευθείαν στο δεύτερο. Δεν το είχα ξανασυναντήσει!
Υ.Γ.3. Το θέμα που θίξαμε στη προηγούμενη ανάρτηση υποτίθεται πως λύθηκε, αλλά και πάλι όχι για όλα τα περιοδικά. Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να μας κόψουνε τη σύνδεση, ενώ χρωστάγαμε όλο το 2009 και κάποιες συνδρομές του 2010. Γι'αυτό δε μας παίρνουν στα σοβαρά! Μας δείχνουν το παράθυρο και εμείς κολλάμε στο δάχτυλο... Κι ας είναι και το μεσαίο.

Σχόλια

Ο χρήστης Natassa είπε…
αυτό ήταν ΟΔΥΣΣΕΙΑ ....
εντυπωσιαστικα με το ταξί που κλεισατε μέσω ιντερνετ και ήρθε σε 20 λεπτά !
Ο χρήστης seaconfused είπε…
Οϊ οϊ μάναμ ταλαιπώρια...
Τέλος καλός όμως όλα καλά :))
Φιλώ σας και τους δύο στις όμορφες μουτσούνες σας :)))
Ο χρήστης Hfaistiwnas είπε…
Είναι να μην σου τύχει..
Πάλι καλά που είστε μια χαρά!!
Καλή εβδομάδα!
Ο χρήστης ΕΛΕΝΑ είπε…
Για γέλια και για κλάματα η όλη κατάσταση!!!
Φιλιά, καλή βδομάδα!
Ο χρήστης Vassilis είπε…
τρελές καταστάσεις για ....crazy tourists;
To Pita Agapimu άπαιχτο:)
Ο χρήστης Γιώργος Τ. είπε…
Τι ταλαιπωρία κι αυτή!! Πραγματική οδύσσεια, όντως!!
Έχω βρεθεί κι εγώ να τρέχω σε αεροδρόμιο (στην Πράγα) για να προλάβω ανταπόκριση, αλλά ευτυχώς για μένα και πρόλαβα αλλά και δεν είχα καθυστέρηση!
Γλίτωσες πάντως τον "giro del mondo"... Πολύ εύστοχη ατάκα!!
Ο χρήστης kiki είπε…
Μ' αρέσει να διαβάζω περιπέτειες!!! Μου θυμίζει την άφιξη στην Αμερική, κατά την οποία όμως πέταξα με αλιτάλια προς και από, αλλά ΓΙΕΕΕΕΕΑ δεν χάσαμε καμία βαλίτσα!!!
Ο χρήστης akrat είπε…
πω πω
κούραση..
Ο χρήστης luna είπε…
....εκεινη την (καταραμενη) τεταρτη θα ελεγα εγω,(!!!!!!!!)υπολειτουργουσαν σε ολη την Ευρωπη, εγω δεν πεταξα, εχασα βαλιτσα και πληρωσα δωματιο ξενοδοχειου χωρις να το εχω αντικρυσει!!!!!!!
*τελικα μαλλον ειμαι λιγο υστερια γιατι εγω δεν τα αντιμετωπισα με τη δικη σου χιουμοριστηκη διαθεση (ακομη τρεχω να βρω την βαλιτσα και το δικιο μου για το ξενοδοχειο.)!!!
Ο χρήστης Σοφία είπε…
Αααχ αυτά είναι ταξίδια που σου μένουν, όχι οι απλές μετακινήσεις Αθήνα-Λονδίνο που καθυστερούν 10 λεπτά οι βαλίτσες και παραπονιούνται όλοι ;-)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια νέα πρόκληση

Σπιτικές δαχτυλομπογιές - Finger paint...

Ένα νέο hobby