Γκάφες...

Η Martha είχε και πάλι σούπερ ιδέα για link party και δε μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό... Θέλει να μάθει "Μία ή περισσότερες γκάφες που έχουμε κάνει"... Να ήταν μόνο μία! Το πρόβήμα είναι πως παρότι κάνω αρκετές, μετά δεν τις θυμάμαι!
Θυμάμαι όμως τρεις!

1. Είμαστε για ψώνια οι τρείς μας σε εμπορικό κέντρο οπότε καθόμαστε να φάμε, σε γνωστό εστιατόριο ιδιαιτέρως φιλικό προς τα παιδιά. Βγάζουμε λοιπόν το μαγικό καθισματάκι της μικρής μας, που προσαρμόζεται σε όλων των ειδών τις καρέκλες (!) όταν μας πλησιάζει μία κυρία, με ένα καρότσι και το μωρό στην αγκαλιά παρέα με μια φίλη της να ζητήσει πληροφορίες για το κάθισμα. Τους λέμε πόσο βολικό είναι κλπ κλπ και φεύγοντας πετάγομαι και λέω "Με το καλό το μωρό!". Ω ναι, δεν ήταν έγκυος, είχε γεννήσει 3-4 μήνες πριν και απλώς είχε μια μικρή κοιλίτσα... Ρεζίλι!!!

2. Πάμε βόλτα με το τρελοτουριστάκι, οι δυο μας. Στο δρόμο μια κυρία με ένα κοριτσάκι περίπου έτους αγκαλιά. Η μικρή το βλέπει και αρχίζει να μου μιλάει για το παιδάκι "κοϊτσάκι", "αγκαλίτσα", "βόλτα". Φτάνουμε κοντά και σταματάμε λίγο να χαζέψει η μικρή μου το κοριτσάκι. Και μου λέει "αγκαλίτσα, μαμά του". Και εγώ η "έξυπνη" απαντάω "η μαμά του ή η γιαγιά του;" δίνοντας έμφαση στο γιαγιά. Και η κυρία, ευτυχώς καθόλου ενοχλημένη, απαντάει "η μαμά του, η μαμά του!"

3. 5 η ώρα το πρωί (ξημερώματα Σαββάτου), μερικούς μήνες πριν, η μικρή (περίπου δώδεκα μηνών τότε) βγάζει δόντια και ξυπνάει ανά 1,5 ώρα τη νύχτα, οπότε είναι η τέταρτη, πέμπτη φορά που με έχει ξυπνήσει να θηλάσει. Παίρνω το κινητό, ανοίγω το φακό, θηλάζω, η μικρή κοιμάται, πιάνω το κινητό με τα δόντια για να την ακουμπήσω στο κρεβάτι της και πάω να ξαπλώσω. Κατά τις 8, παίρνει πανικόβλητος, σχεδόν, ο παιδίατρος και με ρωτάει αν είμαστε καλά, αν πάθαμε κάτι. "Όλα μια χαρά του λέω, κοιμόμαστε! Γιατί;", "Ουφ, και τρόμαξα" μου λέει, "με πήρες τηλέφωνο στις 5 το πρωί και δεν το άκουσα και ανησύχησα".... Να ανοίξει η γη να με καταπιεί ένα πράγμα!!!

Έρχομαι να διαβάσω και τα δικά σας κατορθώματα!

Πολλά φιλιά!
Τρελοτουρίστρια