32 εβδομάδες...

Και να που κλείσαμε αισίως τις 32 εβδομάδες! Το αγοράκι μας μεγαλώνει, δυναμώνει και κλωτσάει ιδιαιτέρως αποτελεσματικά. Η κοιλούμπα μου επίσης μεγαλώνει και εξίσου αποτελεσματικά με εμποδίζει στον ύπνο. Το ίδιο και ο πόνος στα κόκκαλα της λεκάνης... Μεγάλο ζόρι!
Περάσαμε λοιπόν το πρώτο δύσκολο τρίμηνο, με τις ναυτίες και την υπνηλία, που προκάλεσαν διάφορες μικροεκρήξεις θυμού στην άνοιξή μας.
Περάσαμε και το δεύτερο τρίμηνο με τον αφόρητο πόνο στη μέση και την επιθετικότητα της μικρής μας προς εμένα, που καλλιέργησαν με επιτυχία όλο το καλοκαίρι οι γιαγιάδες-παππούδες (τα γνωστά "άσε τη μαμά", "δε μπορεί η μαμά", "μην την παίρνεις αγκαλιά" κλπ).
Και να που είμαστε στη μέση του τρίτου τριμήνου! Κιόλας! Με έντονους πόνους στα κόκκαλα της λεκάνης που με δυσκολεύουν ακόμα και στον ύπνο. Αλλά η μεγαλύτερη δυσκολία είναι αυτή η αίσθηση, αυτο το αρχέγονο ένστικτο της δημιουργίας της φωλιάς. Που θέλω να χουχουλιάζω στο κρεβάτι, και να πίνω το τσάι μου και να διαβάζω το βιβλίο μου και να πλέξω λιγάκι και για τα δυο μωρά μου και να χουζουρέψω και να κρατήσω την ενέργειά μου για τις μέρες μετά τον τοκετό. Αλλά δε γίνεται! Γιατί σε αυτό το σπίτι υπάρχει ένα ζουζουνάκι 2.5 ετών (πότε έγινε το μωρό μου 2.5 ετών;), πάνω στην τρέλα του. Που θέλει να τρέξει και να χορέψει και να τραγουδήσει και να κάνει τρέλες. Και θέλει τη μαμά της να τα κάνει όλα αυτά μαζί της. Όπως πριν...
Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση ως τώρα, αυτής της εγκυμοσύνης. Πώς να ξεπεράσω την ανάγκη που έχει το σώμα μου να φυλάξει τις δυνάμεις του και την ενέργειά του...
Αλήθεια, εσείς πώς τα καταφέρατε;

Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
Αντωνία μου, πόσο σε νιώθω σε κάποια πράγματα!
Αυτό με τους παπούδες/γιαγιάδες μου την δίνει στο νευρικό μου σύστημα! Πόσο μα πόσ ενοχλητικό!
Επίσης, και το δικό μου μεγάλο (!!) μωρό είναι στην τρέλα του, αλλά προς το παρόν αντέχω να την ακολουθώ!
Στα υπόλοιπα υποθέτω θα σε νιώσω όσο περνάνε οι μήνες!

Τουλάχιστον θα είσαι πρώτη και σε εσένα θα τρέχω για συμβουλές!!

Κάποια στιγμή με είχες ρωτήσει ποιόν να ακολουθήσεις στο tumblr!
Την Ελίνα! http://koxilo.tumblr.com/
Εξαιρετική!!!!

Φιλιά πολλά!
Ο χρήστης Unknown είπε…
Επίσης, είδα την ανάρτηση σου στο tumblr και θέλω να σου απαντήσω και δεν μπορώ! Δεν έχεις ενεργοποιημένα τα σχόλια!
Μπές στην Ελίνα http://koxilo.tumblr.com/post/118442075498/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%BF-tumblr?soc_src=mail&soc_trk=ma και δες πώς το κάνουμε!
Ο χρήστης Unknown είπε…
Δεν θυμάμαι... Νομίζω πως έκανα ότι ένιωθα, προσπαθώντας να συνδυάζω και τα δύο. Αυτό που σίγουρα θυμάμαι είναι ότι γενικώς στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα λιγότερα κιλά και αισθανόμουν καλύτερα με το σώμα μου. Είχα και τόσο άγχος μη κάνω το πρώτο μου παιδί να αισθανθεί άσχημα λόγω της εγκυμοσύνης, που περνούσα πολύ χρόνο μαζί του (και αυτός 2,5 ετών τότε) απολάμβανα τις τελευταίες μας στιγμές "ως μοναχικό δίδυμο" αφήνοντας όλα τα άλλα στην άκρη. Με το καλό Αντωνία μου, θα το βρεις είμαι σίγουρη και θα έρθει και η δική σου ώρα να μην θυμάσαι πώς την πάλευες.
Ο χρήστης Yianna Panou είπε…
Κοριτσάκι μου, δεν το εχω νιωσει ακόμα μα το σκέφτομαι παρα πολλές φορές ιδίως με το.ιστορικο μου και τον διαχυτο φόβο μην συμβεί κατι και πρέπει να είμαι κλινηρης ή ακόμα χειρότερα να νοσηλευτω και ούτε μπορώ να διανοηθώ να μην κάνω με το.μικρακι μου οσα έκανα. Θυμάμαι ειχε γράψει η Αντζυ πως έπαιζε πολύ στο πάτωμα με τον Άγγελο, παιχνίδια οπως παζλ και ζουζουνιες, παραμύθια και τέτοια. Θα δεις, ολα θα βρουν τον τροπο τους μαγικά και η αγάπη σου θα διπλασιαστεί, η αγκαλιά σου θα μεγαλώσει και θα τα χωράει επαρκώς και τα δύο!!
Ο χρήστης Unknown είπε…
Η αλήθεια είναι πως εχω ένα ζουζούνι, αλλά και τι δεν θα έδινα για να ξαναζήσω αυτή την εμπειρία και να γίνω και δεύτερη φορά μανούλα. Να κάνεις οτιδήποτε σε κάνει να ασισθάνεσαι καλύτερα και με το καλό να φέρεις στον κόσμο το δεύτερο παιδάκι σου!
Ο χρήστης momyof6 είπε…
Αντωνία μου, το μόνο που προσπαθούσα να κάνω ήταν να κρατιέμαι ήρεμη...
έχοντας ζήσει ανάλογη αγωνία στην πρώτη εγκυμοσύνη... έμαθα ότι τζάμπα αγχωνόμουν!
όλα παίρνουν τον δρόμο τους
αρκεί να κρατάμε δυνάμεις και για τον εαυτό μας- τα παιδιά νιώθουν και δεν είναι άδικα

πολλά φιλιά και καλή συνέχεια!
Αλεξία

υγ αν κάνεις tandem nursing βοηθάει πολύ, αλλά με κάποια όρια για το μεγάλο από τώρα κιόλας
Ο χρήστης Momma's daily life είπε…
Λοιπόν αν πας και δεις τις αναρτήσεις από τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης του μαχαραγιουλη θα δεις ότι έκανα τα πάντα! Σε ανάρτηση 20 μέρες πριν γεννήσω χοροπηδουσα με την Κατερίνα πάνω στα φουσκωτά. Αν δεν συντρέχει ιατρικός λόγος προσπάθησε να κάνεις πράγματα με το παιδάκι σου! Όσα περισσότερα μπορείς.
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Martha ό,τι χρειαστείς είμαι στη διάθεσή σου! Τρέξε όσο αντέχεις!! Χαχα!! Ελπίζω να αντέξεις μέχρι τέλους, εγώ έχω ψιλοκλατάρει! Ευτυχώς η μικρή περνάει φάση έρωτα με το μπαμπά της, αλλιώς θα είχα κατερρεύσει!
Η Ελίνα γράφει φανταστικά!
Φιλάκια!

Magda μου από το στόμα σου!! Ως τώρα αυτή η εγκυμοσύνη μου φαίνεται τόσο διαφορετική! Προσπαθούμε πάρα πολύ να μην επηρεαστεί η μικρή μου και ως τώρα νομίζω τα έχουμε καταφέρει! Ελπίζω του χρόνου τέτοια εποχή να λέω πως ήταν όλα "piece of cake"!!

Yianna μου, να μην αγχώνεσαι! Κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Εγώ σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έρθει κι άλλο ένα μωρό και όχι απλώς να πάνε όλα τέλεια, αλλά να μη ζοριστείς ούτε ένα δευτερόλεπτο!!
(πόσο πονάει η λεκάνη μου όταν κάθομαι στο πάτωμα δεν περιγράφεται!)

Αθηνά είναι υπέροχη η αίσθηση! Σου εύχομαι κι εσένα να το ζήσεις σύντομα!

mommyof6 ή μάλλον mommyof7, ήρεμη είμαι. Πέρασα μια φάση που είχα χάσει τ' αυγά και τα πασχάλια, αλλά ευτυχώς είμαι (σχετικά) καλά! Τα παιδιά δεν είναι ποτέ άδικα, θα συμφωνήσω απόλυτα!
Ναι, συνεχίζω να θηλάζω και ελπίζω σε tandem. Η "μεγάλη" για την ώρα θηλάζει μόνο το βράδυ, από δική της επιλογή. Πιστεύω κι εγώ πως θα βοηθήσει πολύ και ότι θα τη βρούμε την άκρη!
Φιλιά κι από εμένα!

Machi Ρε συ, μακάρι να μπορούσα να χοροπηδήσω!! Αν δεν πονούσε η λεκάνη μου, θα έκανα τα πάντα, αλλά ώρες ώρες ο πόνος είναι ανυπόφορος! ευτυχώς θέματα άλλα δεν υπάρχουν, οπότε όσο αντέχω κάνω τρέλες! (άλλωστε είμαστε και όλη τη μέρα οι δυο μας, δε θα γινόταν και διαφορετικά!)
Ο χρήστης Ευαγγελία είπε…
Αγαπημένη τρελοτουρίστρια....με το καλό και εσύ το μπεμπέ σου!! Λογικά θα έχεις μπει ήδη πλέον στον μήνα σου και θα μετράς αντίστροφα τις μέρες να κρατήσεις και το 2ο μπουμπουκάκι σου στην αγκαλιά σου...Εγώ τώρα είμαι στον 1ο στην 31η εβδομάδα οπότε σίγουρα δεν μπορώ να σε συμβουλέψω παρά μόνο να συμβουλευτώ εγώ εσένα!!!!
Καλή λευτεριά σου εύχομαι και καλή δύναμη για ότι θα επακολουθήσει από εδώ και πέρα!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παλιές φωτογραφίες....

Μια νέα πρόκληση

Τρέξιμο; Ποια ; Εγώ; Εγώ;