Τα Παντζάρια...

Παντζάρια, (Beta Vulgaris) : Φυτό διετές (και σπανιότερα) πολυετές με βλαστούς που φτάνουν τα 1-2. Τα φύλλα τους έχουν το σχήμα της καρδιάς και μήκος μεγαλύτερο των 20 εκατοστών. Σημαντική πηγή βιταμίνης C, φολικού οξέος και καλίου.

Χρησιμοποιούνται για να φαγωθούν φρέσκα, μαγειρεμένα ή τουρσί ενώ μερικά χρησιμοποιούνται για τροφή ζώων ή παραγωγή ζάχαρης.
Όχι, ακόμα δεν τρελάθηκα τελείως. Δεν ξύπνησα στα καλά καθούμενα Κυριακή πρωί και αποφάσισα να γράψω για τα παντζάρια.
Απλώς, αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα για να περιγράψω την αγάπη μου για την καλλιέργεια των λαχανικών και την κηπουρική γενικότερα.

Η ικανοποίηση που νιώθεις όταν βάζεις το σπόρο σε ένα γλαστράκι, μετά από 1-2 βδομάδες πετιέται ο πρώτος βλαστός, ξεχειμωνιάζει και μεγαλώνει όσο ζεσταίνει ο καιρός, μόλις μπει η άνοιξη το βάζεις στο χώμα και τελικα καταλήγει στο καλάθι, στο νιπτήρα και στο πιάτο σου δεν περιγράφεται. Το έχεις φτιάξει, το έχεις δημιουργήσει μόνος σου…Εκτός των άλλων είναι νοστιμότερο όσων αγοράζεις από τα πολυκαταστήματα και ορισμένες λαϊκές αγορές ενώ είσαι και σίγουρος για το τι τρως

Επι τη ευκαιρία, τα προτιμώ σαλάτα, με λάδι, βαλσάμικο ξύδι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και φρεσκοκομμένη μαντζουράνα, συνταγή κλεμμένη από το βιβλίο του Jamie Oliver “The Naked Chef”. Έχει να προτείνει κανείς κάτι διαφορετικό;

Η οργανική κηπουρική αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ασχολίες μου και θα αποτελεί συχνό θέμα αναφοράς στο νέο ιστολόγιο. Προς το παρόν, πάω να βάλω σε τάξη τις αναμνήσεις από την Ολλανδία γιατί έχουμε και ένα «ταξίδι» να ξεκινήσουμε σε 24 ώρες.

CrazyTourist1

Υ.Γ. Για όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται η αρχική σπορά στα γλαστράκια έγινε αρχές Μαρτίου, η μεταφύτευση αρχές Ιουνίου και η συγκομιδή αρχές Ιουλίου.