Τι να γράψω; Α! Το βρήκα....

Το πρωι ξύπνησα με όρεξη να γράψω κάτι. Δεν ξέρω οτιδήποτε, έτσι να ξεχαρμανιάσω...

Αρχικά, έλεγα να γραψω για τη χειμωνιάτικη επιδρομή στο καταφύγιο μας, που πραγματοποιήθηκε το ΣΚ που μας πέρασε, αλλά είπα να το φυλάξω για το άλλο ιστολόγιο, το ταξιδιάρικο, να κάνουμε και ένα διάλειμμα απο την Ιρλανδία.

Δεύτερη σκέψη ήταν να γράψω μια ανάρτηση με τίτλο: "04.02.08: Ημέρα των Giants...". Θέμα της θα ήταν οι New York Giants και οι Αthens Giants.
Οι πρώτοι, με Manning, Toomer, Burress και από το πουθενά τον David Tyree, δικαίωσαν το τίτλο των Road Warriors και το σηκώσαν το Super Bowl σε ένα απίθανο τελικό. Ο Manning δεν είναι πια ο μικρός αδερφός και ο Tyree έκανε το catch της ζωής του!
Οι δεύτεροι, με Xplicit, Steve, Dask, Kid και Marginal, την ίδια μέρα έβγαλαν τον 1ο τους LP, το οποίο μπορεί να μη γίνει ποτέ κλασικό αλλά έχει κομμάτια που θα μείνουν. Ο Xplicit αποδεικνύει για άλλα μια φορά ότι δεν είναι απλώς "ένας μέτριος MC με μια αξιοπρεπή πένα", oι Dask και MRG έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ ενώ ο Ραψωδός με τον Kid επιστρέφουν δυναμικά και ολοκληρώνουν το κράμα. (Για όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται μπορεί να κατεβάσει ολόκληρο το δίσκο από την ιστοσελία των Athens Giants)

Γυρνώντας, σήμερα με τ'αμαξι σπίτι, έθεσα 2 ερωτήματα στον εαυτό μου (όχι ταυτοχρονα, διαδοχικά...μην τρακάρουμε κιόλας).
(α) Και ποιός χ..νοιάστηκε για τους Γίγαντες;
(β) Αύριο δεν είναι 6/2;
Οι απαντήσεις ήταν προφανείς...("Κανά δυο το πολύ" και "Ναι" αντίστοιχα!)

Και εξηγούμαι...Η 6η Φεβρουαρίου είναι μια πολύ σημαντική μέρα για τους 2 τρελοτουρίστες!
Στις 6/2/01, αρκετούς μήνες πριν υποκύψει εν τέλει η τρελοτουρίστρια, πραγματοποιήθηκε , στην ιστορική (για την παρέα) καφετέρια του Κουβανέζικου Κορκόδειλου (που πλέον ονομάζεται αν δε κάνω λάθος "Οναρ") το 1ο rendez-vous. Θυμάμαι, γυρνάγαμε με το τρένο από τη σχολή και τη λεω:"Σήμερα, μια που έχεις τα γενεθλιά σου, θες να πάμε για ένα καφεδάκι εδώ στη γειτονιά μου;" Το έπαιξε λίγο δύσκολη, είπε ότι μπορεί να χει και κόσμο σπίτι αλλά επέμεινα και υπέκυψε! ;)
Το rendez-vous ήταν αρκετά εντυπωσιακό, καθώς εμφανίστηκαν διάφοροι γνωστοί μου που θέλαν να γνωρίσουν απο κοντά τα μπλέ μάτια που μου χαν πάρει το μυαλό, και μας μπαστακώθηκαν και στο τραπέζι. Είναι που λένε άμα έχεις τέτοιους φίλους. Από τότε και για 9 μήνες την πολιορκούσα μέχρι ως γνωστόν την 9η Δεκεμβρίου έπεσε στην αγκαλιά μου...

Όσους δεν συνεπήρε ο συγγραφικός μου οίστρος και διαβάζατε προσεκτικά θα διαπιστώσατε κάτι...Είχε γενέθλια! Άρα, έχει και σήμερα! Να σε χαίρομαι τρελοτουριστριούλα μου! Χρόνια σου πολλά!!! Θα σου εύχομαι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα...

CrazyTourist1