Κλείσαμε 9 χρόνια μαζί! Χτές ή προχτές; Ποτέ δε θα συμφωνήσουμε αλλά μήπως έχει και σημασία; Δεν έχει... Σημασία έχει ότι κάθε μέρα είμαστε πιο ερωτευμένοι από την προηγούμενη...
η ζωη στα προσωπικα μου με εχει απογοητευσει αλλα αν βλεπω αγαπημενα ζευγαρια θυμαμαι πως υπαρχει και η ελπιδα...!! να ειστε καλα παιδακια!!!!!!!!! φιλια!!
Τη Δευτέρα που μας έρχεται, μιας και όλα τα σχέδια ξεκινάνε μια Δευτέρα, θα ξεκινήσω ένα καινούριο παιχνίδι/πρόκληση. Μια συγγραφική-φωτογραφική πρόκληση. Μέρα παρά μέρα, για ένα μήνα, θα γράφω κάτ...
Και αφού τελικά το φθινόπωρο μας θυμήθηκε και μαζί του ήρθαν και οι βροχές, οι εξορμήσεις (διπλές ανά ημέρα παρακαλώ!) στην παιδική χαρά δυσκόλεψαν. Αποφάσισα λοιπόν να βρω ευχάριστους τρόπους να περνάμε τις ώρες μας στο σπίτι, εφαρμόζοντας τις ιδέες του board μου " Toddler and kids staff " στο pinterest. Μετά την όχι και τόσο επιτυχημένη απόπειρα να φτιάξουμε σπιτικές δαχτυλομπογές αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μας φτιάχνοντας αλατοζύμη . Πώς; Πάρα πολύ απλά: Ανακατεύουμε (εμείς ή το παιδί) μία κούπα αλάτι, μία κούπα αλεύρι και μισή κούπα νερό. Δίνουμε το ζυμάρι στο παιδί και το αφήνουμε να δημιουργήσει! Αναλόγως την ηλικία, δίνουμε και διάφορα σύνεργα (κουπ πατ, μαχαίρια, πιπρούνια, κουτάλια, πλάστη, χάντρες κλπ). Το τρελοτουριστάκι δε χόρταινε να κόβει τη ζύμη με τα ξύλινα μαχαιράκια της! Στο τέλος, φτιάξαμε και διάφορα πραγματάκια: ένα αποτύπωμα της παλάμης της, καρβελάκια ψωμί, αυγά, μπιφτέκια, κουλουράκια, χιονανθρώπους και τα ψήσαμε στους 100 βαθμούς για 3 ώρε...
Κοίτα τώρα τι γίνεται... Η martha του Γίναμε γονείς , κάνει link party και μας καλεί να γράψουμε κάτι για τον εαυτό μας! Να δείξουμε λέει "...ποιοί είμαστε πίσω από τα blog μας!" Και μιας και στάθηκα αφορμή για αυτή την ιδέα (ναι, ναι, έχω και κανονικό όνομα, πέρα από το τρελοτουρίστρια!!) δε γίνεται να μη συμμετέχω!! Το πρόβλημα βέβαια είναι, ότι καθόλου δε μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου...αλλά αυτό δεν έχει σημασία!! Να λοιπόν κάποια πράγματα για μένα, ίσως κάποια τα ξέρετε, ή τα θυμάστε από παλαιότερες αναρτήσεις, ίσως και όχι.... Είμαι παιδί του χειμώνα! Γεννημένη Φεβρουάριο, με την Αθήνα κάτασπρη από τα χιόνια, κάθε φορά που χιονίζει ενθουσιάζομαι σα μικρό παιδί κι ας είμαι ήδη 31. Δεν αντέχω τη ζέστη, με κάνει να γκρινιάζω απίστευτα και χωρίς πραγματικό λόγο! Παρόλα αυτά αγαπώ πολύ τη θάλασσα! Το όνειρό μου είναι ένα σπίτι κοντά της, να ανοίγω το παράθυρο και να μυρίζω αλμύρα! Λατρεύω τη μυρωδιά της βροχής, του τζακιού, της θάλασσας, του βρεγμένου χώματ...
Σχόλια
Μπράβο να τα εκατοστήσετε!!!!
Σας χαίρομαι παίδες! Να'στε καλά!
Και δίκιο έχει ο τρελοτουρίστας, το έχω ξαναπεί! :Ρ
Στοχαστή, σιγά που δε θα είχε δίκιο ο τρελοτουρίστας! :P Άντρες παιδί μου, τι να πεις!! Χαχα!!
Φιλιά σε όλους!!
Τρελοτουρίστρια
Καλό Ζεστό ΣβΚ !
:-)))
Τι σημασία έχει μια μέρα που ουσιαστικά μετράει λίγες ώρες
Εύχομαι χρόοοονια πολλά να κρατήσει τούτο το ταξίδι της αγάπης σας
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
να ειστε καλα παιδακια!!!!!!!!!
φιλια!!
patatoula, πάντα υπάρχει ελπίδα...και συνήθως έρχεται όταν δεν το περιμένεις!! Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά και να βρεις αυτό που ψάχνεις...
Φιλιά πολλά σε όλους!!
Πάντα μαζί και χαρούμενοι κι ο χρόνος δεν έχει πια σημασία...
σας φιλώωωωωωωω
Olga, πού είσαι εσύ καλέ; Να χαίρεσαι το μωράκι σου!! Πού το θυμήθηκες το κοκόρ; Πολύ γέλασα!! Φιλιά!!
Τρελοτουρίστρια