Ένα αστέρι από τη φυλή του ουρανού...

Το θυμάστε εκείνο το Top-5 που είχαμε ξεκινήσει για τους αγαπημένους δίσκους στην ελληνική χιπ χοπ μουσική σκηνή; Όχι, ε; Ε, δε σας αδικώ! Εδώ κοντεύω να το ξεχάσω εγώ... Αλλά πριν το Νοέμβρη πρέπει να το τελειώσουμε (τουλάχιστον το γράψιμο), πριν "νυχτώσει νωρίς και για εμάς"...
Λοιπόν συνοψίζοντας είχαμε:
4. FFC - Η Απειλή
5. Low Bap Sessions - Vol.1
5 και μισό. TXC - TXC EP

"Μέσα από κόκκινα μάτια
το κόσμο βλέπω χίλια κομμάτια
και ακουμπάω
σιγά σιγά όμως τα όνειρα ξεφεύγουν και μεθάω
ξενυχτάω λοιπόν παρέα με την κάθε μου στιγμή
τους φίλους έχω εδώ νιώθω καλά και απ’την αρχή..."

Όπως ίσως κανά δυό θα καταλάβατε και από τον τίτλο της ανάρτησης, στην τρίτη θέση της καρδιάς μου μπαίνει το πρώτο LP των Razastarr, "Όπως λιώνει το κερί". Οι Razastarr, δηλαδή ο Νικόλας και ο Οδυσσέας, δημιιουργήθηκαν το 1993 και έδωσαν μόνο δύο LP και ένα EP. Έκτοτε, έχουν κυκλοφορήσει και προσωπικές δουλειές, αλλά οι Razastarr ολοκλήρωσαν την πορεία τους με τα όμορφα ανώνυμα όνειρα τους.



"Κυνήγι μέρα με τη μέρα γύρω από τον ίδιο μας εαυτό,
Τρόπος ζωής ή τάσεις αυτοκαταστροφής,
παρ’ το όπως θες, και αυτό όμως λιώνει το κερί
ο χρόνος φεύγει, άντε γεια σου
ζήσε την κάθε στιγμή σε αυτή τη ζωή, είναι η σειρά σου..."

Το συγκεκριμένο CD, η μαλλον κασέτα, υπήρχε μια περίοδος της ζωής μου που το είχα συνέχεια στο walkman. Είναι αυτή η διαφορετικότητα από τα υπόλοιπα hip hop συγκροτήματα της εποχής, αυτή η αισιοδοξία, τα θετικά μηνύματα που περνάγαν ορισμένα από τα τράγουδια που με είχαν μαγέψει. Και κάποια από αυτά είναι πραγματικά ποιήματα...

"...Άνθρωπος στον γκρίζο δρόμο γυρνά
ελπίδα ζητάει και χρυσά κλειδιά
να ταξιδέψει πιο πέρα από το φεγγάρι
να επισκεφτεί το αστέρι που τον φλερτάρει...

Γκρίζος ο κόσμος που ζω,
παίρνω από τα σύννεφα λίγο νερό,
για να πλυθούν οι πληγές
μακρυά να φύγουνε σκέψεις κακές..."

Ειδικά το "Όταν ταξιδεύω" ακόμα και σήμερα για να μην πω ειδικά σήμερα, με χαλαρώνει οταν χρειαστεί, ενώ το "Όπως τότε" πάντα με μελαγχολεί. Αλλά είναι αυτή η όμορφη μελαγχολία που σε κάνει τελικά να νιώθεις καλύτερα... Φυσικά, υπάρχει και το πιο αιχμηρό "Μ.Μ.Ε. - Μέσα Μαζικής Επίδρασης" καθώς και μια συνεργασία με τους FFC, που μαζί αποτελούσαν την Κλίκα της Σταχτής.

"Ονειροπολώντας σε μια ήρεμη ψυχική κατάσταση,
πέρασα ζώνες φωτός , πέρασα όμορφα σ’ άλλη διάσταση,
γαλήνια ομίχλη, μουσική γλυκιά, όμορφο φως
καθώς δύει ο ήλιος σιωπηλός με γοητεύει ο ουρανός ,
χρυσάφι, χρώμα γέμισε όλη η πλάση,
πόσο όμορφη είναι η γη, πόσο όμορφα είναι τα δάση..."

Σε μια δύσκολη εποχή, τα τραγούδια τους παραμένουν επικαιρα και είναι το κατάλληλο αγχολύτικο... Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

CrazyTourist1

Υ.Γ. Την ανάρτηση συνόδεψαν, η μάλλον δημιούργησαν, στίχοι από τα τραγούδια των Razastarr "Όταν ταξιδεύω", "Όπως λιώνει το κερί" και "Γκρίζος κόσμος".

Σχόλια

Ο χρήστης ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε…
Πολύ ωραίο το μουσικό σ;ας ταξίδι και που στη δύσκολη για όλους μας τούτη περίοδο είναι άριστος σύντροφος.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
Ο χρήστης ΕΛΕΝΑ είπε…
Καλή βδομάδα τρελοτουριστάκια!
Φιλιά!
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Χαιρομαι που σου άρεσε γλαρένια!

Καλη εβδομάδα, καλό μήνα Έλενα!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παλιές φωτογραφίες....

Μια νέα πρόκληση

Τρέξιμο; Ποια ; Εγώ; Εγώ;