Γεράκι στο χώμα...

Σίγουρα μια ψυχή στη Μαδρίτη θα γκρινιάζει μόλις το δει στο νούμερο δύο. Δεν πειράζει, ίσως και να έχει δίκιο αλλά η αληθεια είναι πως το εν λόγω συγκρότημα μου δημιούργησε και πάλι την ανάγκη να αγοράσω ένα hip hop CD όταν είχα πια περάσει τα 25-26 χρόνια ζωής, πέραν από αυτούς που αγοράζω μηχανικά... Το εν λόγω συγκρότημα είναι οι Στίχοιμα. Πρώτη επαφή μαζί τους ήταν 12-13 χρόνια πριν, σε μια ιστορική τελευταία εκπομπή του Ονειρολογίου (καταγεγραμμένη ολόκληρη σε κασέτα...), στο Rock FM, όταν και τους είχε φέρει ο Loyal T για ένα freestyle... "Περπατάω μέσα στη πόλη πάλι, μ'ένα βαρύ κεφάλι νιώθω πως μου κλείνεις το μάτι, Αθήνα είσαι ζάλη εκεί που αλώνιζα παλιά μάγκα με πάει κάτι, κάπου στη Κηφησιά αράζω στο ίδιο σκαλοπάτι στα ίδια τρένα μπαίνω, σε στάσεις περιμένω να δω τον ίδιο ηλεκτρικό όπως παλιά βαμμένο [...] όλα αλλάξαν τόσο, η ίδια τρέλα ωστόσο όσο θυμάμαι τα παλιά τα λαχταράω τόσο τώρα δουλειά και χρήμα να πέφτει κάθε μήνα απόψε φίλε μου μου κλείνει το μάτι η Αθήνα..." Έκτοτε βέβαια κύλησε πολυ νερό στ'αυλάκι. Κανά δυό συμμετοχές σε δουλειές της Freestyle Productions, αποχώρηση μαζί με Στοιχεία και Βαβυλώνα, τρείς δίσκοι, γίγαντες και ελπίζω να έχει δρόμο ακόμα... Το "Γεράκι στο Χώμα" ήταν η τελευταία από τις τρείς δουλείες που κυκλοφόρησαν και η πιο ολοκληρωμένη. "Νιώθω κλεισμένος μέσα σε ένα παλιό σινεμά του '60 οι ουρανοί ψηλά μοιάζουν λευκό πανί κοίτα είναι τα αστέρια που φωτίζουνε επάνω απ'την αθήνα ο απίστευτος Λάμπρος Κωσταντάρας κ η Μελίνα [...] η Γώγου να χορεύει τουιστ και ο δίσκος να παίζει όλη η θάλασσα να χύνεται απ'τα ματιά της Καρέζη θέλω πάλι Εξαρχακο και Κώστα Χατζηχρήστο τον Ορέστη Μακρή και τον Ρίζο το Νίκο. το Σταυριδη και τον μεγάλο Λογοθετίδη τον Παπαμιχαήλ με μπουζούκι και στυλ θέλω λίγο από την θλίψη μες στα ματιά της λαμπέτη όσο φεύγουν αυτοί γινομαστε και πιο φτωχοί... " Οι στίχοι του Xplicit στο συγκεκριμένο δίσκο, σε 4-5 τραγούδια, έχουν ανέβει επιπεδο ενώ και οι παραγωγές της Μαρίνας βελτιώνονται συνεχώς. Τα δύο τραγούδια-συνεργασίες με το Χρήστο Θηβαίο είναι από τα ωραιότερα hip hop ποιήματα, το πρώτο αφιερωμένο στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο και το δεύτερο στα αθώα θύματα των πολέμων... "Νιώθω στείρος,του μυαλού μου η βίδα έχει λασκάρει Πάρ' το χαμπάρι!! στο δρεπάνι τους δε γίνομαι στάρι είμ' ο Σκοπός 27 κι η ώρα πήγε 7 παρά κι οι άλλοι ετοιμάζονται να μπουν στη σειρά Βγάζω το κράνος, φοράω απάνω γεμιστήρα Μάνα! μη με παρεξηγείς που απόψε τα πήρα είμαι στην ώρα μηδέν, κάπου στη χώρα μηδέν Σκοπός 27-πατρίδα ένα-μηδέν..." To "Όπως Τότε", το "Απόψε Βάφουμε" και η "Διαθήκη" ήταν ο πρόαγγελος των γιγάντων, ενώ ο "Σκοπός 27" είναι πολύ πολύ επίκαιρος! Και απόψη μου ότι ο ψηλός έχει κατι παραπάνω από μια αξιοπρεπή πένα. Καλός ο Lebron ρε συ Βαλάντη, αλλά ο Xplicit μου έχει λείψει. Και οι μηχανές δεν έχουν πάρει ακόμα μπροστά... Δυο τρείς τζούρες μόνο έτσι δεν αρκούν... "...Έχω πεθάνει στ' ολοκαύτωμα χωρίς να φταίω αντί για δάκρυα βγαίνει αίμα απ' τα μάτια μου όταν κλαίω ήμουν παιδί στη Παλαιστίνη τη νύχτα εκείνη έγινα μάρτυρας γιατί τίποτα δεν μου 'χε μείνει η ζωή μου στους αιώνες μοιάζει με ποιήμα με τη κοπέλα μου πέθανα αγκαλιά στη Χιροσίμα ή στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν εντάξει τουλάχιστον εσείς πουλάτε F-16 ήμουν Αρμένιος την ώρα που μας έσφαζε ο Κεμάλ και μοναχός επί κουμμουνισμού κάπου στο Νεπάλ..." CrazyTourist1 Υ.Γ. Την ανάρτηση συνόδεψαν στίχοι από τα τραγούδια "Όπως Τότε", "Λευκό Πανί", "Σκοπός 27" και "Άμαχος".