Κάτσε κάτω, μπαμπά!

Ο Χνουδούλης και ο μπαμπάς του στολίζουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους! Ή... κάπως έτσι!

Το "Κατσε κάτω μπαμπά" μας το έκαναν δώρο πέρσι τα Χριστούγεννα στο αγαπημένο μας παιχνιδο-βιβλιοπωλείο, "Το σπίτι της Χαράς" και όπως είναι φυσικό, το διαβάζουμε όλο το χρόνο, χειμώνα, καλοκαίρι!

Παρότι απευθύνεται σε ηλικίες 4+, εμείς το διαβάζουμε χωρίς πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα, εδώ και ένα χρόνο, δηλαδή πριν το κορίτσι μας κλείσει τα δύο.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αερόστατο. 

Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
Ααααα, δεν το ήξερα καν αυτό! Και έχουμε μια σειρά από βιβλία για τον μπαμπά. Είναι μεγάλα πια τα δικά μου για αυτό το βιβλίο;
12/29/2015 07:35:00 μ.μ.
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Η ιστοριούλα ειναι απλή, δεν ειναι κάτι το φοβερό, αλλα μπορεις να ζητήσεις να το διαβαζει ο μεγάλος στο μικρό!! (ο εκδοτικός οίκος το κατατάσσει έτσι κι αλλιώς στα 4+)
12/29/2015 07:42:00 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια νέα πρόκληση

Τη Δευτέρα που μας έρχεται, μιας και όλα τα σχέδια ξεκινάνε μια Δευτέρα, θα ξεκινήσω ένα καινούριο παιχνίδι/πρόκληση. Μια συγγραφική-φωτογραφική πρόκληση. Μέρα παρά μέρα, για ένα μήνα, θα γράφω κάτι το οποίο θα δημοσιεύω εδώ και θα το συνοδεύω με μια φωτογραφία την οποια θα ανεβάζω και στο instagram. Και επειδή τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται εντελώς στην τύχη και όχι απαραίτητα με αυτή τη πυσειρά, όπως εμπνεομαι δηλαδή, θα γράψω τα εξής: 1. Δέκα πράγματα που με κανουν ευτυχισμένη 2. Κάποιος που θαυμάζω 3. Πέντε μέρη που θα ήθελα να επισκεφθώ για πρωτη φορά 4. Πεντε μερη τα οποία θα ήθελαν να επισκεφθώ ξανά 5. Κάτι που παλεύω να ξεπεράσω 6. Δυο σοφές φράσεις (quotes) που με αγγίζουν 7. Κάτι που με απασχολεί (πέρα από τα καθημερινά, οικογενειακά - προσωπικά) 8. Τι θα γινόταν αν... 9. Κάτι που μου λείπει και κάτι που δε θα βρω αλλού 10. Ένα γράμμα σε κάποιον... 11. Τρία πράγματα που θέλω να “μάθω“ στα παιδιά μου 12. Πέντε πράγματα που μου αρέσουν στον εαυτό μου 13. Πέντε πράγ
Διαβάστε περισσότερα

Τρέξιμο; Ποια ; Εγώ; Εγώ;

Εικόνα
Η Άννα μου έστειλε ένα απολαυστικό κείμενο για τη "γνωριμία" της με το τρέξιμο και φυσικά το αναρτώ με πολλή χαρά! Άννα σε ευχαριστώ πολύ πολύ και καλή (μας) συνέχεια! "Τέλη Ιουνίου και εγώ κάθομαι οκλαδόν πάνω στο κρεβάτι έχοντας ανοιχτή την τηλεόραση και ταυτόχρονα σερφάρω από εδώ και από εκεί. Το σχολείο έχει κλείσει και έχουν ξεκινήσει οι διακοπές. Ναι ναι , είμαι δασκάλα. Αυτή που για τους πολλούς δουλεύει λίγο και κάθεται πολύ. Χμ κάθεται πολύ…..Η αλήθεια είναι πως η ζωή που έκανα ήταν καθιστική. Το πρωί στο σχολείο (εντάξει εκεί γράφω χιλιόμετρα μέσα στην τάξη) και μετά κυρίως σπίτι. Τη χρονιά που πέρασε το σχολείο μου ήταν περίπου 20 λεπτά από το σπίτι (με χαλαρό περπάτημα, αναμονή στο φανάρι). Δεν έπαιρνα συγκοινωνία ενώ υπήρχε η επιλογή οπότε κάθε πρωί και κάθε μεσημέρι περπατούσα 15-20 λεπτά. Το Σαββατοκύριακο κάποιες φορές ακολουθούσα τον σύζυγο στο πάρκο Τρίτση, εκείνος έτρεχε και εγώ χαλαρά περπατούσα. Ας πάμε πάλι από την αρχή. Κάθομαι που λέτε στο
Διαβάστε περισσότερα

Ένα γράμμα σε κάποιον...

Εικόνα
Αγαπημένη μου, Ελπίζω να θυμάσαι ποια είσαι. Κάποτε έχασες τον εαυτό σου και τον ξαναβρηκες. Ελπίζω όταν κοιτάζεις πίσω να μη βλέπεις λάθη αλλά στιγμές χαράς, ανείπωτης ευτυχίας, στιγμές πλημμυρισμένες αγάπη. Ελπίζω να έχεις άσπρα σαν το χιόνι μαλλιά, χέρια απαλά γεμάτα ρυτίδες, αγκαλιά γεμάτη εγγόνια και καρδιά γεμάτη αγάπη. Ελπίζω να σταμάτησες να τιμωρείς τον εαυτό σου για κάθε μικρό λάθος· στο τέλος της ημέρας, λίγο πριν κλείσουμε τα μάτια μας το μόνο που έχει σημασία είναι η αγάπη. Για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Ελπίζω να σε έχεις αγαπήσει ξανά όπως σου αξίζει. Να θυμάσαι πως έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες. Έπεφτες, έκανες λάθη, πολλά αν θες, αλλά πάντα η αγκαλιά σου ηταν ανοιχτή, πάντα αγωνιζόσουν να γίνεις καλύτερη. Ελπίζω να μην έχασες τίποτα απο τη ζωή των παιδιών σου. Να καθόσουν σε μια άκρη, να τα καμάρωνες να είναι ευτυχισμένα. Να είναι ο εαυτός τους. Ελπίζω να γέρασες στην αγκαλιά του αγαπημένου σου, να είστε ακόμη αγκαλιά. Σε αγάπησε, το θυμασαι; Ελπίζω οι αναμν
Διαβάστε περισσότερα