Τις τελευταίες μέρες είμαι χωμένη ανάμεσα σε αρνητικά περασμένων χρόνων, παλιές φωτογραφίες, παλιούς φίλους, παλιές αναμνήσεις... Περίεργα συναισθήματα να βάζεις πάλι στη ζωή σου, έστω και ρίχνοντας μια φευγαλέα ή παρατεταμένη ματιά σε μια παλιά φωτογραφία, ανθρώπους που έφυγαν ή "έφυγαν"... Περίεργο είναι να βλέπεις παλιούς φίλους με τους οποίους μεγάλωσες και έκανες παρέα από τα 5 σου χρόνια μέχρι τα 18 και που ήξεραν τα πάντα για σένα και ήξερες τα πάντα γι' αυτούς και να διαπιστώνεις πως τώρα πια είστε ξένοι.... Περίεργο είναι να βλέπεις ανθρώπους που επέλεξες να βγάλεις από τη ζωή σου ή το επέλεξαν αυτοί και τώρα να τους βλέπεις με νοσταλγία... Περίεργο είναι να βλέπεις στιγμές με ανθρώπους που δεν είναι πια κοντά σου και ό,τι έχει μείνει από αυτούς να είναι μια πολυκαιρισμένη φωτογραφία και κάποιες πολύτιμες αναμνήσεις... Θυμήθηκα εκδρομές στα βουνά και τις θάλασσες, παιδικά πάρτυ, κατασκηνωτικές περιόδους...Εποχές που δεν έλειπε κανείς...Γέλια και παιχνίδια
Σχόλια