CrazyTourists blogging...

Το νέο κόλλημα, μεγαλύτερο από το pinterest , είναι το Etsy . Το ήξερα εδώ και αρκετό καιρό, αλλά το γνώρισα μόλις πρόσφατα! Κάναμε μάλιστα και τις πρώτες μας αγορές, με μεγάλη επιτυχία! Ανάμεσα στα πραγματάκια που αγοράσαμε, ήταν και το δεύτερο "δωράκι" για το τρελοτουριστάκι μας, που σε λίγο καιρό θα είναι εδώ! Ένα πολύ όμορφο σκουφάκι! Για την ώρα περιμένει στη ντουλάπα, αλλά ανυπομονώ να το δω στο μικροσκοπικό κεφαλάκι του ζουζουνιού μας! Και επειδή ο διαθέσιμος χρόνος μου είναι απεριόριστος, έχω κάνει μια τεράστια λίστα από "αγαπημένα" αντικείμενα, τα περισσότερα, τι έκπληξη!, για το μωράκι μας! Για την ώρα αντιστέκομαι και δεν τα έχω αγοράσει όλα, αλλά πόσο ακόμα να κρατηθώ; Θέλετε να σας δείξω μερικά; Και να μη θέλετε, εγώ θα σας δείξω! Μαζί και το σκουφάκι μας! 1. Το σκουφάκι που πήραμε για τη ζουζούνα μας! Το έφτιαξε η Crystal Johnson του Beansknots 2. Κρεμάστρα για το παιδικό δωμάτιο από τη Wanda  του MapleShadeKids 3. Παιδικό καδράκι από ...

"Το τσίρκο φθάνει χωρίς προειδοποίηση. Δεν έχουν προηγηθεί αναγγελίες, ούτε αφισέτες στους στύλους και τους πίνακες ανακοινώσεων στο κέντρο της πόλης, ούτε αναφορές ή διαφημίσεις στις τοπικές εφημερίδες. Είναι απλά εκεί, ενώ χθες δεν ήταν." "Η μυρωδιά του πεύκου σε κατακλύζει όταν μπαίνεις στο επόμενο δωμάτιο και βρίσκεσαι σε ένα δάσος γεμάτο αειθαλή δέντρα. Μόνο που αυτά τα δέντρα δεν είναι πράσινα αλλά λαμπερά και λευκ, και φωτοβολούν στο σκοτάδι που τα τυλίγει. Εδώ είναι δύσκολο να βρεις κάποιο μονοπάτι. Μόλις αρχίζεις ν προχωράς, οι σκιές και τα κλαριά κρύβουν τους τοίχους." Το βιβλίο αυτό, της Erin Morgenstern , μου το έκαναν δώρο. Είναι ένα βιβλίο το οποίο μάλλον δε θα είχα διαλέξει ποτέ μόνη μου. Και πραγματικά η πρώτη μου σκέψη ήταν "ωωωχ! Πόσο βαρετό θα είναι...". Ε λοιπόν δεν ήταν! Ήταν το παραμύθι που περίμενα ότι θα είναι και όλα όσα δεν περίμενα ότι θα είναι!! Διαβάζοντας το βιβλίο, είναι σα να βυθίζεσαι σε ένα όνειρο, με υπέροχες παρασ...

Επειδή τίποτα δε συγκρίνεται με το σπιτικό ψωμί, μια φορά τη βδομάδα περίπου, προσπαθούμε να ζυμώνουμε το δικό μας ψωμάκι. Αγοράσαμε και δύο ωραιότατα βιβλία από το amazon κι έτσι έχουμε άφθονες ιδέες προς πειραματισμό! Η συνταγή αυτής της ανάρτησης είναι από το βιβλίο " Bread Revolution " των Duncan Glendinning και Patrick Ryan. Τα υλικά που θα χρειαστήκαμε, για δύο καρβελάκια, το ένα με τυρί και το άλλο χωρίς ήταν: 500gr σκληρό άσπρο αλεύρι 10gr αλάτι 10gr άχνη ζάχαρη 50gr τυρί τριμμένο (σκληρό κατά προτίμηση, εμείς βάλαμε γραβιέρα και πεκορίνο) 7gr ξηρή μαγιά (ή 10gr φρέσκια) 300ml νερό Όλα τα υλικά, εκτός από το τυρί, τα χωρίζουμε στα δύο. Αν θέλουμε και τα δύο καρβελάκια να έχουν τυρί, διπλασιάζουμε την ποσότητα του τυριού. Ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι τη ζάχαρη (και το τυρί) σε ένα μπολ και κάνουμε μια τρύπα στο κέντρο, όπου προσθέτουμε τη μαγιά διαλυμένη σε λίγο (χλιαρό) νερό. Προσθέτουμε σιγά σιγά το νερό και ζυμώνουμε (το ζύμωμα μπορεί φυσικά να γίν...

...και αναρωτιέμαι Πόσο πιο μεγάλη μπορεί να γίνει η κοιλιά μου; Οκ, η λογική μου λέει ότι αφού το μωρό θα μεγαλωσει πολύ ακόμα, το ίδιο θα συμβεί και με την κοιλιά μου...Αλλά, σοβαρά τώρα! Πόσο μεγάλη!! Ήδη τη νιώθω έτοιμη να εκραγεί! Επίσης δε βλέπω πια τις πατούσες μου!! Πότε θα ξανακοιμηθώ; Έχω να κοιμηθώ καλά (ξυπνώντας φυσικά το βράδυ για το κάλεσμα της φύσης) περίπου από τον τέταρτο μήνα, οπότε και έκοψα το μπρούμυτα αφού η κοιλιά άρχιζε να φουσκώνει και δε μπορούσα να βολευτώ...Από τότε, με εξαίρεση τον σημερινό ύπνο (τρία μαξιλάρια επιστρατεύτηκαν και απόψε το βράδυ ψήνω κι ένα τέταρτο),  ο ύπνος είναι μεγάλη ταλαιπωρία...Πάντως πριν καιρό κάπου είχα διαβάσει ότι όταν γίνεις γονιός δεν ξανακοιμάσαι ποτέ... Το πορτ μπεμπέ είναι κάτι χρήσιμο; Τι καρότσι να πάρουμε; Θα χωράει στο αυτοκίνητο (ας είναι καλά η πωλήτρια που μας θύμησε κι αυτή την παράμετρο, γιατί σίγουρα θα πέρναμε καρότσι που να μην χωράει πουθενά!); Γιατί το 90% των ρούχων είναι ή ροζ ή γαλάζια; Να αγορ...

Σήμερα κόψαμε την πρώτη μας βασιλόπιτα! Βρήκα και το φλουρί! Δε χρειαζόταν φλουρί βέβαια, έτσι κι αλλιώς φέτος θα είναι η χρονιά μας! Έρχεται το τρελοτουριστάκι! :D Καλή Χρονιά σε όλους!!Υγεία και χαμόγελα! Πολλά φιλιά! 

Πριν μέρες στολίσαμε το πρώτο μας δέντρο! Το Σάββατο φτιάξαμε και τα πρώτα μας μελομακάρονα !  Κοντεύουμε πια να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι πλέον μένουμε μαζί και έχουμε το σπίτι μας, το δέντρο μας, τα μελομακάρονά μας!!   Του χρόνου τέτοια εποχή, θα έχουμε και κάτι μικρά μικρά χεράκια να παίζουν με τη ζύμη! Απίστευτο μου φαίνεται!! Αϊ Βασίλη, τα έχουμε όλα φέτος!! Καλές γιορτές!! Τρελοτουρίστρια ΥΓ. Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο Coffee Break and Chat #35

"Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, έχω ταξιδέψει πολύ, το παραδέχομαι' Πήγα και έζησα σε πολλά μέρη. Κι αυτό το νιώθω ως μεγάλο προνόμιο, διότι το να ακουμπάμε τα πόδια στο ίδιο έδαφος για όλη μας τη ζωή, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επικίνδυνη παρεξήγηση, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή η γη μας ανήκει, σα να μην την έχουμε δανειστεί, όπως έχουμε δανειστεί τα πάντα σε αυτή τη ζωή". Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε πολύ να γράφω...Όσο πέρναγαν τα χρόνια αυτή η συνήθεια υποχωρούσε και υποχωρούσε...Τώρα δε γράφω πια...Αλλά σκέφτομαι συχνά τι ωραία που θα ήταν να έγραφα ένα βιβλίο! Τα βιβλία που λάτρεψα δεν είναι πολλά αλλά ένα από αυτά είναι σίγουρα αυτό το βιβλίο. Διαβάζοντάς το, σκέφτηκα ότι έτσι θα ήθελα να είναι το "βιβλίο μου", θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ! Ο Antonio Tabucchi ταξίδεψε πολύ, όχι για να γράψει ταξιδιωτική λογοτεχνία, αλλά για γνωρίσει, να γευτεί, να ζήσει. Σ'αυτό το βιβλίο περιγράφει κάποια από τα ταξίδια του, και τα αρωματίζει με τα δ...