CrazyTourists blogging...

Καλημέρα... Το σύνθημα των ημερών για μας τους 2 τρελοτουρίστες είναι ένα, λαουντζ και λούντζα, ή για να γίνει πιο σαφές, lounge και λούντζα ! Θα πείτε πάει τρελάθηκε, αλλά όχι!! Είναι αλήθεια ότι τις Κυριακές τα πρωινα, γράφω διάφορα ασυνάρτητα, αλλά σήμερα έχω λόγο! Και εξηγούμαι... Παρασκευή απόγευμα, φεύγουμε νωρίς από τη δουλειά διότι κάποια είχε κανονίσει να φύγει για τριήμερο και ο γλυκός της την πήγε στο αεροδρόμιο! Φτάνουμε, περιμένουμε στην ουρά αλλά με το που φτάνουμε στο γκισέ, μας λέει η συμπαθεστάτη υπάλληλος της ΟΑ: "Γιατί περιμένετε στην ουρά τόση ώρα; Αφού έχετε Business Class εισητήριο! Δεν πειράζει, δώστε μου τις αποσκευές και όσο θα περιμένετε μπορείτε να περάσετε στo lounge, για ένα drink..." Πάλι καλά που δε με πέρασε και για το σοφέρ!!! Τόσα ταξίδια έχουμε κάνει, τόσες χώρες έχουμε γυρίσει και μια φορά δε μου έκλεισες Business εισητήρια!!! Αν το διαβάσεις από κει που βρίσκεσαι, άκου το παράπονο και τουλάχιστον γυρώντας φέρε μου λούντζα... Εμε...

Το πρωι ξύπνησα με όρεξη να γράψω κάτι. Δεν ξέρω οτιδήποτε, έτσι να ξεχαρμανιάσω... Αρχικά, έλεγα να γραψω για τη χειμωνιάτικη επιδρομή στο καταφύγιο μας, που πραγματοποιήθηκε το ΣΚ που μας πέρασε, αλλά είπα να το φυλάξω για το άλλο ιστολόγιο, το ταξιδιάρικο, να κάνουμε και ένα διάλειμμα απο την Ιρλανδία. Δεύτερη σκέψη ήταν να γράψω μια ανάρτηση με τίτλο: "04.02.08: Ημέρα των Giants...". Θέμα της θα ήταν οι New York Giants και οι Αthens Giants. Οι πρώτοι , με Manning, Toomer, Burress και από το πουθενά τον David Tyree, δικαίωσαν το τίτλο των Road Warriors και το σηκώσαν το Super Bowl σε ένα απίθανο τελικό. Ο Manning δεν είναι πια ο μικρός αδερφός και ο Tyree έκανε το catch της ζωής του! Οι δεύτεροι, με Xplicit, Steve, Dask, Kid και Marginal, την ίδια μέρα έβγαλαν τον 1ο τους LP, το οποίο μπορεί να μη γίνει ποτέ κλασικό αλλά έχει κομμάτια που θα μείνουν. Ο Xplicit αποδεικνύει για άλλα μια φορά ότι δεν είναι απλώς "ένας μέτριος MC με μια αξιοπρεπή πένα", oι Dask και M...

Είχα παραμελήσει τούτο το ιστολόγιο είναι η αλήθεια, και η πρόσκληση της Natassas για να παίξω στο παιχνίδι ήταν η αφορμή να ασχοληθώ λίγο παραπάνω. Βέβαια, η τρελοτουρίστρια μου έπαιξε πρώτη και έδωσε τη δική της εκδοχή στο "Αντισταθείτε. Γιατί κάπως πρέπει να αντιδράσουμε. Αρκετά." Λέω να συμμετάσχω και γω στο παιχνίδι, συνδυάζοντας κάποιους στίχους με μια όμως διαφορετική μορφή έκφρασης που μου'χει λείψει, και ελπίζω η Natassa και η Εαρινή Συμφωνία , που ξεκίνησε το παιχνίδι να μη μου θυμώσουν που αλλάζω λίγο τους κανόνες. Ας αντισταθούμε και με λίγο χρώμα παραπάνω... “Νύχτες με χρώμα, σκοτεινές κάτω απ τ’ αστέρια Μια ευκαιρία είναι καλή γι’ αυτά τα χέρια Που χαρά μου τάζουν όταν φτιάχνουν εικόνες Έξω από φτιασιδωμένους καλλιτεχνικούς κανόνες Με χρώματα όνειρο και σχέδιο τη ζωή Απέναντι απ’ τον τοίχο να ζητάνε μια αφορμή Για να αραδιάσουν πιο χύμα όλα τα τερτίπια Που καμαρώνει ακόμα ο δρόμος για όσα άσχημα ήπια Για όσα σκίτσαρε για πάρτη μου η καρδιά ...