Boomerang!!
Πρωταπριλιά σήμερα! Κάνουμε φάρσες λέει! Ποτέ δεν έκανα φάρσες, δεν ήμουνα καλή, δε μπορούσα να σκεφτά κάτι πραγματικά αστείο... Η μοναδική φάρσα που θυμάμαι και ήταν πετυχημένη (κατά κάποιο τρόπο), ήταν συλλογική! Την είχαμε κάνει όλοι οι μαθητές της τάξης μου όταν ήμουν 6η δημοτικού! Ο στόχος ήταν φυσικά ο δάσκαλος. Η παγίδα; Κλασική! Οδοντόκρεμα αντί κιμωλίας! Αντικαταστήσαμε λοιπόν δύο-τρεις κιμωλίες του πίνακα με λευκή οδοντόκρεμα, φτιάξαμε ακόμα και τις άκρες να μην κάνουν μπαμ από μακριά και περιμέναμε το θύμα! Αρχίζει λοιπόν το μάθημα, ο δάσκαλος αρχίζει να γράφει και να γράφει και να γράφει και εμείς σκεφτόμασταν τώρα θα πασαλειφθεί, αχ τη γλίτωσε, να τώρα πλησιάζει, φτου πάλι τη γλίτωσε και άλλα τέτοια! Κι εκεί που φαινότανε όταν η πλάκα μας εξελισσόταν σε φιάσκο σηκώνεται ένας συμμαθητής μας στον πίνακα να λύσει μια άσκηση (ένας από αυτούς που είχαν φτιάξει τις "κιμωλίες") και τσουπ...γεμίζει το χέρι του οδοντόκρεμα!! Και φυσικά στην τάξη έγινε ο κακός χαμός!! Καλό...