CrazyTourists blogging...

Δε θέλω καθόλου να γίνω από εκείνες τις εγκύους που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους η εκείνες τις μαμάδες που μιλάνε μόνο για τα παιδιά τους και μετά από αυτά το χάος... Και όμως με πιάνω συνέχεια να χαϊδεύω την κοιλιά μου, ειδικά τώρα που το ανθρωπάκι μας κλωτσάει με όλη του τη λίγη δύναμη και μπορεί να το καταλάβει και ο τρελοτουρίστας! Υπέροχη αίσθηση σας λέω, στ'αλήθεια! Και η πρώτη φορά που το κατάλαβε ο τρελοτουρίστας ασύγκριτα καλύτερη από την πρώτη φορά που το κατάλαβα εγώ!!.Τώρα που διανύω την πρώτη εγκυμοσύνη μου, δε θα άλλαζα με τίποτα αυτή τη γλυκιά αναμονή του τι θα δείξει το τεστ, την υπέροχη στιγμή αμηχανίας όταν βλέπεις το θετικό αποτέλεσμα και το μοιράζεσαι με το σύντροφό σου, την υπέροχη πρώτη εικόνα μιας μαύρης κουκίδας σαν φασόλι στον υπέρηχο, τη φανταστική μελωδία μιας τοσοδούλικης καρδούλας που χτυπά δυνατά, το πρώτο πετάρισμα του μικρού ανθρώπου που είναι σαν μπουρμπουλήθρα, την πρώτη "δυνατή" κλωτσιά και την έκπληξη και τη χαρά στα μάτια του ...

Τώρα τελευταία έχουμε μπει σε μια διαδικασία να φτιάχνουμε μόνοι μας ψωμί. Πάντα μας άρεσε το φρέσκο, ζυμωτό ψωμί, αλλά τον τελευταίο μήνα φτιάχνουμε κάθε βδομάδα! Η τελευταία μας δημιουργία, ήταν ψωμάκι για τόστ: Υλικά για δύο φρατζόλες: 1 κιλό αλεύρι, για όλες τις χρήσεις 3 κουταλάκια ξηρή μαγιά 2 κουταλάκια αλάτι 1 γεμάτη κουταλιά μέλι 4 κουταλιές βούτυρο μαλακό 2-3 κουταλιές γάλα για επάλειψη Βάζουμε τα υλικά σε μια λεκάνη ή στον κάδο του μίξερ και ζυμώνουμε ή ανακατεύουμε προσθέτοντας νερό (όσο πάρει) μέχρι να προκύψει μια λεία και ελαστική ζύμη. Την κάνουμε σαν μπάλα, τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο. Στη συνέχεια ζυμώνουμε λίγο ακόμα και αφήνουμε και πάλι να φουσκώσει. Όταν διπλασιαστεί και πάλι σε όγκο, τη ζυμώνουμε και πάλι, τη χωρίζουμε σε δύο μέρη και σχηματίζουμε καρβελάκια. Τα βάζουμε σε μακρόστενες φόρμες (ή στο ταψί) και τα αφήνουμε να φουσκώσουν σκεπασμένα. Τότε αλείφουμε καλά με το γάλα (για να γίνει...

Τα φθινοπωρινά και χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα είναι φτιαγμένα για χουχούλιασμα στο σπίτι και νόστιμα, ζεστά φαγητά. Comfort food που λέμε όλο και συχνότερα τελευταία. Το απόλυτο comfort food για μένα, είναι μια σούπα, μια οποιαδήποτε σούπα! Χτες λοιπόν, φτιάξαμε βελουτέ σούπα με πράσα και πατάτες!! Μιαμ μιαμ!! Ας δούμε πώς... Τα υλικά που χρειάζονται για 6 μερίδες είναι: 50γρ βούτυρο (ή εναλλακτικά ελαιόλαδο) 700γρ πράσα κομμένα σε ροδέλες 1 μεγάλο κρεμμύδι 200ml λευκό κρασί 1,3 λίτρα ζωμό λαχανικών ή κότας (εμείς δεν είχαμε φρέσκο και χρησιμοποιήσαμε μίγμα έτοιμων ζωμών) 170γρ πατάτες, ξεφλουδισμένες και λεπτοκομμένες αλάτι, πιπέρι 200γρ μπέικον (ή καπνιστή γαλοπούλα) ψιλοκομμένο σχινόπρασο Σε μια κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε το λάδι (ή το βούτυρο) και προσθέτουμε τα πράσα και το κρεμμύδι ανακατεύοντας κάπου κάπου μέχρι να γίνουν μαλακά, χωρίς όμως να πάρουν χρώμα, για 8-10 λεπτά. Στη συνέχεια προσθέτουμε το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστο...

Κατά καιρούς έχω διαβάσει διάφορα βιβλία, για τα οποία δεν έχω γράψει εδώ ούτε λέξη...Αυτή η ανάρτηση λοιπόν είναι αφιερωμένη σε αυτά, έτσι, χωρίς πολλά λόγια... Η πανούκλα , του Αλμπέρ Καμύ ( Albert Camus ), η οποία περιείχε μια από τις ομορφότερες φράσεις που έχω διαβάσει ποτέ σε βιβλίο: "...αυτός ο κόσμος χωρίς αγάπη ήταν κόσμος νεκρός, κι έρχεται πάντα μια στιγμή που κουράζεται κανείς από τους αποκλεισμούς, τη δουλειά και το κουράγιο, και τότε αποζητάει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και τη μαγευτική καρδιά της τρυφερότητας..." Το όνομα του Ρόδου , του Ουμπέρτο Έκο ( Umberto Eco ): "...Ποιός από μας μπορεί πια να πει αν είχε δίκιο ο Έκτωρ ή ο Αχιλλέας, ο Αγαμέμνων ή ο Πρίαμος όταν πολεμούσαν για την ομορφιά μιας γυναίκας που είναι πια στάχτη της στάχτης;..." Η ματωμένη εκστρατεία , του Στίβεν Πρέσσφιλντ ( Steven Pressfield ): "...Δεν υπάρχει τιμή στον πόλεμο, φίλε μου. Μόνο στα έπη. Τότε τι υπάρχει εκεί; Νίκη. Κανείς δε μιλάει. Νίκη, επαναλαμβάνει ο Λο...

Σήμερα έχω όρεξη για λίγα μαθηματικά! Για να δούμε: η σχέση μου με τον τρελοτουρίστα (όχι η γνωριμία, αυτή πάει ένα χρόνο και κάτι πίσω) μετράει 3982 μέρες, δηλαδή 10 χρόνια, 10 μήνες και 25 μέρες ή αλλιώς 95.568 ώρες!  Το πρώτο μας ταξίδι ως ζευγάρι, μόνοι μας, το κάναμε στο Παρίσι πριν 3235 μέρες, ή 8 χρόνια, 10 μήνες και 8 ημέρες!!  Σήμερα κλείνουμε 4.233.600 δευτερόλεπτα ή καλύτερα 1 μήνα και 19 μέρες γάμου! Τι άλλο; Α ναι!! 99 μέρες πριν (3 μήνες και 7 ημέρες δηλαδή), 99 υπέροχες μέρες πριν μάθαμε ότι θα πια στα ταξίδια μας θα έχουμε και παρεΐτσα και 96 μέρες πριν είδαμε το "ανθρωπάκι" μας (οοοοκ, αυτό που λίγο καιρό μετά θα γινόταν το ανθρωπάκι μας) σε μια οθόνη! 2 μέρες πριν το γάμο μας, δηλαδή πριν από 51 μέρες ακούσαμε μια υπέροχη καρδούλα να χτυπάει δυνατά! Σήμερα κλείνουμε 135 μέρες εγκυμοσύνης (μετρώντας όπως οι γυναικολόγοι από την τελευταία περίοδο δηλαδή) και σήμερα γίνεται χαμός!! Το ανθρωπάκι που χτες αρνιόταν πεισματικά (σχεδόν) να μας δείξει τα απόκρυφ...