CrazyTourists blogging...

"Σήμερα συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος από τη μέρα που ήρθαμε στο Λονδίνο. Μια απόφαση που πάρθηκε πολύ γρήγορα, μέσα σε λίγες μέρες και για την οποία δε μετανιώσαμε... Θεωρώ, και νομίζω πως το έχω ξαναγράψει, πως μας έφερε πιο κοντά. Όχι ότι πριν είχαμε προβλήματα, αλλα όταν η καθημερινότητα ειναι πιο εύκολη, γίνονται και πιο εύκολες οι μεταξύ μας σχέσεις." Την ανάρτηση αυτή την ξεκίνησα κάτι λιγότερο από ένα μήνα πριν, στις 26 Γεναρη, οπότε και συμπληρώσαμε ενα χρόνο στο Λονδίνο. Μ' αυτά και μ' αυτά ομως έμεινε ημιτελής. Δε θυμάμαι πια τι ήθελα να γράψω, γι αυτο θα γράψω άλλα! Αυτο το χρόνο που μας πέρασε κατάλαβα πόσο σημαντικοί ειναι κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας και πόσο ανακουφιστική η σκέψη οτι μπορεις οποιαδήποτε στιγμή να τους συναντήσεις. Αυτό μου λείπει πιο πολύ από όλα, το να στέλνω ενα μήνυμα σε φίλους το πρωί και το απόγευμα να πίνουμε καφέ... Αυτό, ο ήλιος και ένα πλυντήριο πιάτων.  

"Deep in the forest lived a big, hairy, scary Yeti... GROOOOOOOOOOOO! No one was brave enough to get close to Yeti, so they all left him alone. Until one day, THUNK ! something landed on his head... What - or who - could it be?" Το " Yeti and the Bird " είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο με υπέροχη εικονογράφηση. Τι μας μαθαίνει αυτό το βιβλίο; Ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από την εμφάνισή του ή τη διαφορετικότητά του και την αξία της φιλίας. Εννοείται ότι είναι από τα βιβλία που σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Και αν σας προβληματίζει το ότι είναι στα αγγλικά, μπορείτε να το μεταφράζεται εσείς (είτε διαβάζοντας και το αγγλικό κείμενο όπως εμείς είτε όχι)