CrazyTourists blogging...

Μην αφήνετε τον τίτλο της ανάρτησης να σας παραπλανά... Πέρασαν κιόλας πέντε μήνες (και τέσσερις μέρες) από τη γέννηση του μικρούλη μας. Το μικρό μας αγόρι, που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή, που δεν ήταν παρά μια γραμμή σε ένα τεστ εγκυμοσύνης, έφερε τα πάνω κάτω στην οικογένειά μας. Έριξε μια δυνατή κλωτσιά και γκρέμισε όλες τις ισορροπίες. Ή μάλλον όχι κλωτσιά, ένα δυνατό κλάμα... Αν είστε ακόμα εδώ και περιμένετε να σας πω πόσο τυχερή νιώθω που αυτό το αγόρι είναι στη ζωή μας και πώς δε θα άλλαζα ούτε στιγμή των τελευταίων πέντε μηνών, καλύτερα να διαβάσετε κάτι άλλο. Γιατί, παρότι είμαι στα αλήθεια απίστευτα τυχερή που αυτο το πλάσμα με έκανε μητέρα για δεύτερη φορά και δε μπορώ να βρω τις λέξεις να περιγράψω πόσο το αγαπώ, θα άλλαζα πολλές στιγμές των τελευταίων πέντε μηνών. Θα άλλαζα πολλές στιγμές... Θα άλλαζα τα ουρλιαχτά του μικρού που πονούσε λόγω παλινδρόμησης και μέχρι να καθαρίσει ο οργανισμός μας από γαλακτοκομικά και σόγια (κάνω αποχή 4 μήνες σχεδόν) υπέφερε. Θα άλ...

Τη θυμάστε τη Φωτογραφική μου ιδέα ; Πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι δεν ήμουν ιδιαιτέρως συνεπής! Ω ναι, δεν ήμουν συνεπής στη δική μου ιδέα! Αντιμετώπισα "προβλήματα", γι αυτό! Τι προβλήματα; Σοβαρά και ανυπέρβλητα! Είχα πει πως μια φορά την εβδομάδα, θα φωτογράφιζα τη θέα του σαλονιού μας! Ξεκίνησα, γεμάτη ενθουσιασμό και κατάφερα να βγάλω μόλις τέσσερις φωτογραφίες! Ένα από τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν, είναι πως άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να συνεχίσω την πρόκληση με άλλες φωτογραφίες. Έτσι φωτογράφισα τη θέα από το παιδικό δωμάτιο άλλες τέσσερις φορές... ...και τελικά η θέα που με κέρδισε ήταν αυτή του υπνοδωματίου μας. Έβγαλα έντεκα φωτογραφίες, μία για κάθε εβδομάδα! Και τότε ήταν που παρουσιάστηκε το πραγματικό πρόβλημα! Μια ακόμη αλλαγή είναι επιβεβλημένη! Κι αυτό όχι επειδή άλλαξα πάλι γνώμη, αλλά επειδή αλλάξαμε σπίτι! Και πόλη! Να λοιπόν, η πρώτη, από τη νέα σειρά φωτογραφιών! Ο κήπος μας!!