Για όλα αυτά...

Πέμπτη βράδυ, επιστρέφαμε από το γήπεδο (για τον απαράδεκτο Ισπανό δεν θα γράψω τίποτα γιατί δεν θα αποφύγω τις βωμολοχίες και το έτερο μου ήμισυ θα εκνυριστεί) και πριν την καληνυχτίσω:
-Αύριο το πρωι θα περάσω να σε πάρω κατά τις 10:30 να ανέβουμε στο γραφείο. Θα παω πριν να βγάλω διαβατήριο. Είναι εντάξει;
-Μια χαρά!Θα έχω ξυπνήσει νωρίτερα για να ταισω το γατούλη έτσι κι αλλιώς..
-Καλως!Καληνύχτα αγάπη μου!

Το άλλο πρωι...Είχε πάει 10:15 και δεν είχε ανοίξει το κινητό της, οπότε αποφασίζω να την πάρω τηλέφωνο στο σπίτι. Μια αγουροξυπνημένη φωνή το σηκώνει...
-Ναι?
-Αγαπούλα μου ακόμα κοιμάσαι; Τέλειωσα με την αστυνομία και έρχομαι...Δεν είχες πει θα ξύπναγες νωρις να ταίσεις το γάτο;
-Ξύπνησα αλλά ξανακοιμηθηκα!!!Έλα από το σπίτι και θα ετοιμαστώ σιγά σιγά..

Και πάω...Μετά από 20 λεπτά, φτάνω, μου ανοίγει με τις πυτζάμες...Πάω να ντυθώ, μου λέει!
Μετά από κανά δεκάλεπτο ακούω μια απεγνωσμένη κραυγή από το δωμάτιο!!!Πάω να δω ανήσυχος τι συμβαίνει και τι μου λέει:
-Γκκρρρ!!!Δεν ξέρω τι να φορέσω!Εσυ τι λες αγάπη μου;
-...
-Δεν βοηθάς έτσι...Καλα βγες έξω να ντυθώ!

Και το αποκορύφωμα, μετά απο κανά τεταρτάκι, και ενώ επιτέλους ήμασταν στο ασανσερ διαπιστώνει ότι φοράει καφέ μπότες...
-Μια χαρά είναι οι μπότες αγάπη μου. Μ'αρέσουν...
-Είσαι καλά;!;...Δεν βλέπεις ότι έχω πάρει μαύρη τσάντα! Θα ξανανέβω να αλλάξω τσάντα...
-...Είσαι άρρωστη!...
Γύρω στις 11:15 φύγαμε επιτέλους για τη δουλειά...

Για όλα αυτά (που έρχεσαι μαζί μου στο γήπεδο, που για τον γάτο σου ξυπνάς αλλά εμένα μ'αφήνεις και περιμένω, που ΠΑΝΤΑ η τσάντα ταιριάζει με τα παπούτσια σου) και για πολλούς ακόμα λόγους μετά από 6 χρόνια συνέχιζω να σ'αγαπάω...

CrazyTourist1

Υ.Γ.1 Αυτή η ανάρτηση θα έπρεπε να μπει το επομενο Σαββάτο, αλλά επειδή σήμερα μου έδωσες την αφορμή και την έμπνευση να την γράψω, επλίζω να μην σε πειράξει...
Υ.Γ.2 Για να πω και τον καλό το λόγο, μπορεί πριν από 2-3 παρασκευές να είχα απογοητευτέι με τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά αυτή τη βδομάδα το διαβατήριο το έβγαλα σε 15'...Φτού να μην τους ματιάσω!