Όπως παλιά...

Μετά την μπορά έρχεται η νηνεμία δε λένε... Έτσι κι εγώ τις τελευταίες μέρες έχω αφεθεί σε ένα ταξίδι αναμνήσεων. Είναι που χαλαρώνω ελαφρώς μετά από ένα έντονο, από άποψης δουλειάς, δίμηνο, είναι που λείπει και το κοριτσάκι μου στα εξωτερικά, είναι που χαζεύοντας στο δίκτυο είδα φωτογραφίες του Αλέξανδρου... Ακούγοντας χτες λοιπόν τη βροχή να ξεσπά στα κεραμίδια και τον Dask να σιγοψυθιρίζει από τα ηχεία: "...θυμάμαι κάπου στο '96 να χαζεύω τα κομμάτια του J-one και του Αρτέμη...", κάτι με ώθησε σε ένα (δυστυχώς) ξεχασμένο μπαουλάκι στη γωνία του δωματίου. Σκέφτηκα, ρε συ το '96..., πάνε 12 χρόνια... Και το ταξίδι ξεκίνησε...

ARTEMIS - TXC (Πευκάκια, 1996)

Παρασκευή μεσημέρι, μετά το σχολείο, με μια φωτογραφική μηχανή (αναλογική φυσικά), με τον Αλέξανδρο και το Μάνο αρχίσαμε τη βόλτα... Μια βόλτα που την είχα εντελώς διαγράψει από το μυαλό μου μέχρι και χτες το βράδυ.

ΤΧC (Καθέτως και Οριζοντίως, Περισσός, 1996)

Ωραίες εποχές...Τότε η φάση που λές έτρεχε για να φτάσει, υπήρχαν γκραφιτάδες που μπαίναν σε κάθε στάση, ειχάμε λόγο τιμής, είχαμε κώδικά και κράση γερή, μια επανάσταση χωρίς αιτία κι αφορμή...

ZAPONE (Περισσός, 1996)

Παράλληλα κυκλοφορούσαν και οι πρώτες κασέτες, με το "Μεγάλο Κόλπο" των Active Member, το "Να τους δω να τρέχουν" των TXC και (παραδόξως πως) και το No Fronts, από τους Dog Eat Dog...

ΚΑΝΕ (οριζοντίως) & DASK (καθέτως) - (Πευκάκια)

Ευτυχώς ή δυστυχώς, η φάση δε με έκανε ολότελα δικό της. Θέλεις ότι δεν είχα (και εξακολουθώ να μην έχω) ταλέντο στο σκίτσο, θέλεις γιατί μετά από κανά 2 κυνηγητά δεν είχα όρεξη για τρίτο, θέλεις γιατί άρχισαν τα διαβάσματα...Έμεινα ένας παρατηρητής με ελάχιστα scripta σε ιδιωτικούς (κυρίως, με ελάχιστες εξαιρέσεις) χώρους (που τώρα πια δε manent).

ΤΧC (Ριζούπολη)

...Μα όσο και να το σκεφτώ τα πράγματα είναι απλά, μάγκα μου ειλικρινά δεν είναι πια όπως παλιά, γινόταν δύσκολα, μα γινόταν σωστά, είχαμε σπιθα στο μυαλό και μια φωτιά στην καρδιά, ύπηρχε σεβασμός, υπήρχαν ιδανικά, κοιτάγαμε όλοι μάγκα μου πως να το πάμε μπροστά, κι άμα θέλεις το συμπέρασμα από όλα αυτά, ποτέ δεν θα γίνει όπως ήταν παλία... ...Συνεχίζεται CrazyTourist1 Y.Γ.1 Οι στίχοι που έντυσαν την αναρτηση είναι από τους Giants και το "Όπως Παλιά", οι φωτογραφίες του Αλέξανδρου και οι αναμνήσεις δικές μου... Υ.Γ.2 Όσοι απο εσάς απαγοητευτήκατε από τη σημερινή ανάρτηση κάντε λίγο υπομονή ακόμα. Από βδομάδα γυρνάει η τρελοτουρίστρια για να βάλει μια τάξη στο ταραγμένο μου κεφάλι και να επιστρέψουν οι αναρτήσεις σε πιο φυσιολογική θεματολογία.