Ήταν ο νέος τρόπος σκέψης...

Και σίγουρα από τους πέντε αγαπημένους ελληνικούς δίσκους δεν μπορεί να λείπουν οι FF.C., ένα συγκρότημα που μπορεί να μην υπάρχει πιά, αλλά όσο έζησε έμεινε μακριά από τις όποιες διαμάχες και μας χάρισε πολύ όμορφες δουλείες. Ο Σκηνοθέτης, ο Ρυθμοδαμαστής, ο DJ Everlast ήταν τα τρία μέλη του group ενώ μόνο στον πρώτο δίσκο στη Polygram και δεύτερο κατά σειρά προστέθηκε και o DJ Sparky T, που τον είχαμε γνωρίσει τότε και στο "Τελευταίο Θρανίο" του MEGA!! "...Να δεις που τα δάκρυα θα πάψουν να κυλάνε Βουτάμε σ' ένα ποτήρι τα λάθη μας Ξεχνάμε, μεθάμε, και θα 'ναι σαν να ξημερώνει καινούργια μέρα Ο ήλιος διώχνει τα σύννεφα απ' τον αέρα, χαμογελάμε εμείς Κερνάμε μια γουλιά να πιεις Απ' το βαρέλι της ζωής..." Η Απειλή, ο τρίτος κατά σειρά δίσκους του συγκροτήματος είναι κατά τη γνώμη μου και ο καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος. Περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία (με το "Μια Φορά κι Έναν Καιρό" , ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι που θυμίζει έντονα Beastie Boys και με το αντίστοιχο sample), λυρικούς στίχους (με καλύτερα δείγματα το Αδειο Σκηνικό και την Πιο Παλιά Μάχη), οι οποίοι ίσως ήταν διαχρονικά και το δυνατό στοιχείο του συγκροτήματος αλλά και μελαγχολικά ορχηστρικά κομμάτια... "Μια φορά κι έναν καιρό, όχι δεν πρόκειται για παραμύθι, είναι ταξίδι στο χρόνο με σκοπό να βγάλει απ'τη λήθη όλους όσους έχουν ξεχάσει πως έχει ιστορία, σου λέω όλα αρχίζουνε κάπου στο 83' [...] ...Bronx, η γεννέτειρα του είδους στην Αμερική, όμως εδώ είναι ο Βύρωνας και η Καισαριανή, κι όταν ο χρόνος στο πέρσμα του όλα θα τα κρίνει, ο τελευταίος αυθεντικός MC, o Ρυθμοδαμαστής θα μείνει...¨" Περιέχει όμως και συμμετοχές από τον Πάνα, που μαζί με το Dash είχαν δημιουργήσει εκείνο τον καιρό τις Παρμεβολες, και από τους τότε ΝΕΒΜΑ. Όλοι μαζί έχουν φτιάξει ένα από το πιο αγαπημένα κομμάτια, το Νέο Τρόπο Σκέψης, με αρκετά χαρούμενη διάθεση ξεφεύγοντας από τη γενική μελαγχολία που έβγαζαν οι στίχοι των FF.C. "...Είμαι αυτός που τον τρέμεις και όλο τον αποφεύγεις είμαι ο φύλακας άγγελος σε σώνω σαν κινδυνεύεις Το άσπρο μέσα στο μαύρο και σκέφτομαι τι να κάνω να βρω επιτέλους τον τρόπο και το κακό να ξεκάνω..." Σίγουρα, οι FF.C. ήταν ένα από τα 2-3 καλύτερα συγκροτήματα της πρώτης εικοσαετίας του ελληνικού hip hop και ο συγκεκριμένος δίσκος έιναι η καλύτερη απόδειξη... CrazyTourist1