Σπανακόπιτα της γιαγιάς...σχεδόν!!

Κάθε ηπειρώτισσα γιαγιά που σέβεται τον εαυτό της ξέρει να φτιάχνει σπανακόπιτα με σπιτικό φύλλο! Και φυσικά περνάει τη γνώση στα παιδιά και στα εγγόνια της! Και ο τρελοτουρίστας που έμπλεξε με εγγονή ηπειρώτισσας γιαγιάς, έπρεπε να μάθει να ανοίγει φύλλο και να φτιάχνει σπανακόπιτα!! Τα βασικά υλικά για την πίτα για ένα μικρό ταψάκι είναι: περίπου 400γρ αλεύρι, μια πρέζα αλάτι, λίγο χλιαρό νερό (όσο πάρει το ζυμάρι), λίγα φρέσκα κρεμμυδάκια και περίπου 300γρ σπανάκι (εάν έχετε λάπατα, τσουκνίδες, πράσα κλπ είναι παραπάνω από καλοδεχούμενα), ένα αυγό, λίγη φέτα (προαιρετική και ανάλογα το πόσο αλμυρή και πικάντικη θέλετε να γίνει η πίτα), ακόμα λίγο αλάτι, πιπέρι, λίγο αλεύρι για το πασπάλισμα και φυσικά ελαιόλαδο. Παίρνουμε ένα βαθύ λεκανάκι ρίχνουμε το αλεύρι και μια πρέζα αλάτι και αφού κάνουμε μια γουβίτσα στο κέντρο προσθέτουμε λίγο λάδι (μια κουταλιά) και λίγο νερό. Και ξεκινάμε το πλάσιμο!! Κάθε τόσο προσθέτουμε λίγο νεράκι και συνεχίζουμε. Η τελική ζύμη πρέπει να μην κολλάει στο τέλος, γι αυτό να είστε συντηρητικοί με το νερό, ώστε να μη χρειαστεί να ρίξετε κι άλλο αλεύρι. Όταν η ζύμη μας είναι έτοιμη, την κάνουμε μια μπαλίτσα και την αφήνουμε στη λεκάνη να σταθεί σκεπασμένη με μια πετσέτα. Όσο η ζύμη ξεκουράζεται, πλένουμε και καθαρίζουμε την πρασινάδα! Κόβουμε τα κρεμμυδάκια (και πράσα) σε μικρές ροδελίτσες και ξεχωρίζουμε τα φύλλα του σπανακιού από τα κοτσάνια (το ίδιο και τα λάπατα και τις τσουκνίδες, ενώ αν οι τσουκνίδες είναι τρυφερές, δε χρειάζεστε καν γάντια). Στη συνέχεια ζουλάμε με τα χέρια μας αρκετές φορές τα φύλλα του σπανακιού (και τα υπόλοιπα) ώστε να απομακρύνουμε όσο γίνεται περισσότερο από το νερό τους. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη αν θέλουμε να αποφύγουμε τη δημιουργία υδρατμών κατά το ψήσιμο που θα "σκάσουν" την πίτα μας. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, ανακατεύουμε τις πρασινάδες, ρίχνουμε λίγο αλάτι και πιπέρι και το αυγό και ανακατεύουμε καλά. Στο τέλος προσθέτουμε και τη φέτα σε μικρά κομματάκια. Τώρα ακολουθεί το πιο "δύσκολο" κομμάτι της διαδικασίας! Χωρίζουμε τη ζύμη σε τρία κομμάτια, δύο ισομεγέθη και ένα λίγο πιο μικρό. Πασπαλίζουμε τον πάγκο με αλεύρι, παίρνουμετο ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια ζύμης και αρχίζουμε να ανοίγουμε το φύλλο με τον πλάστη. Προσπαθούμε να ανοίξουμε ένα όσο γίνεται πιο στρογγυλό φύλλο πιέζοντας τον πλάστη προς όλες τις κατευθύνσεις ώστε να πετύχουμε ομοιόμορφο πάχος. Καλύτερα ο πλάστης να μην είναι πολύ πολύ λεπτός γιατί τότε χρειάζεται μεγαλύτερη δύναμη (αυτοί οι πλάστες απαιτούν άλλη τεχνική πιο δύσκολη). Κάθε τόσο γυρνάμε το φύλλο από την ανάποδη (γυρνάμε τη μια άκρη πάνω από τον πλάστη και το σηκώνουμε) και πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι όποτε χρειάζεται για να μην κολλάει. Το φύλλο που φτιάξαμε πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη διάμετρο του ταψιού, ώστε να καλύπτει όλο τον πάτο αλλά και τα πλαϊνά. Με τη βοήθεια του πλάστη, σηκώνουμε το φύλλο και το βάζουμε σιγά σιγά στο ταψί που έχουμε λαδώσει καλά. Λαδώνουμε καλά και το φύλλο. Στη συνέχεια, παίρνουμε το μικρότερο κομμάτι ζύμης και με την ίδια διαδικασία ανοίγουμε φύλλο, ίσο με τη διάμετρο του ταψιού και το τοποθετούμε πάνω από το πρώτο φύλλο. Ρίχνουμε τη γέμιση και προσθέτουμε ακόμα λίγο λαδάκι. Ανοίγουμε και το τρίτο φύλλο, ακολουθώντας πάντα την ίδια διαδικασία, και το ακουμπάμε πάνω από τη γέμιση. Σιγά σιγά διπλώνουμε το φύλλο που εξέχει από το ταψί και κάνουμε μια όμορφη (!) μπορντούρα. Απλώνουμε λίγο λαδάκι ακόμα (ρίχνουμε και ανάμεσα στην πίτα και το ταψί) και χαράσουμε απαλά το πάνω φύλλο ώστε να μπορούν να φεύγουν οι ατμοί κατά το ψήσιμο. Την πίτα μας την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο μεσαίο ράφι, με πάνω-κατω αντίσταση για περίπου μία ώρα στους 180 βαθμούς. Πάντα παρακολουθούμε τη διαδικασία, ώστε να μην καεί το επάνω φύλλο αλλά να γίνει ξεροψημένο. Είναι πολύ πιθανό, η πάνω πλευρά της πίτας να ψηθεί γρηγορότερα από την κάτω... Αν θέλουμε να ελέγξουμε το κάτω μέρος, μπορούμε να ανασηκώσουμε λίγο την πίτα. Σε περίπτωση που χρειάζεται κι άλλο ψήσιμο, είτε τη γυρνάμε και ψήνουμε κανονικά λίγο ακόμα (προσοχή στο καυτό λάδι που υπάρχει στο ταψί), είτε βάζουμε το φούρνο μόνο στην κάτω αντίσταση. Καλό είναι να ελέγχουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα τόσο ην πάνω όσο και την κάτω πλευρά της πίτας. Μόλις η πίτα κρυώσει, την κόβουμε σε κομμάτια (η γιαγιά την έκοβε σε τετράγωνα αλλά εμείς προτιμάμε τα κομμάτια "πίτσας" ώστε να έχουν όλοι γωνία) και την απολαμβάνουμε!! Διατηρείται λίγες μέρες στο ψυγείο, αλλά αμφιβάλλω αν θα περισσέψουν πολλά κομμάτια! Καλή όρεξη Τρελοτουρίστρια ΥΓ. Αυτή η συνταγή έχει προστεθεί στο link party της Mana Manoula Mama