Καλοκαιρινά μυστήρια, εννιά μήνες μετά…

«…Για πες μου κυρ Λοχαγέ μου, πως είναι μέσα πόσοι είναι ρουφιάνοι και πόσοι αυτοί που χουν μπέσα Για πες μου τι γίνεται μ’αυτούς που την πίνουν Μέρος της εκπαίδευσης ή έτσι για να γίνουν; […] Θα πηγαίνω όπου μου λένε οι ανώτεροι μου, για να φαίνομαι παλιός θα σκίζω την παραλλαγή μου…» Ουπς, ξεχάστηκα. Περάσανε 9 μήνες και βγήκαμε. Τι 9 δηλαδή, κοντεύουν 10. Αλλά με το που μας αφήσανε, φύγαμε για διακοπές και δεν έδωσα το παρόν. Κι έτσι λέει η τρελοτουρίστρια ότι παραμελώ το βλογ ετούτο. Ε τι να κάνουμε, αφού ήθελε Επίδαυρο. Οπότε την πήγα να δούμε τραγωδία, Αντιγόνη, σε μια πιο μοντέρνα προσέγγιση. Να πω την αλήθεια, δε με ενθουσίασε, τουναντίον θα έλεγα. Βέβαια οι μπροστά σειρές με το που τελείωσε σηκώθηκαν για standing ovation, που λένε και οι εγγλέζοι. Πάντως κατέληξα ότι δεν είναι για μένα… Ε, αφού είχαμε φτάσει Επίδαυρο, πήγαμε και μέχρι το νησί μας. Είχαμε κάνει τα 3/4 του δρόμου, πίσω θα γυρνάγαμε; Μετά πήγαμε και τις διακοπές που είχε κανονίσει, οπότε πώς να γράψω κι εγώ. Και για να επανέλθω στο αρχικό μας θέμα, ο στρατός ήταν αρκετά εποικοδομητικός θα έλεγα. Μετά βέβαια από την εκπαίδευση και τα διάφορα σαχλά, χαιρετούρες, όπλα, παρέλαση και ότι άλλο τους κατέβει. Στο χημείο είχα τη δυνατότητα να ακουμπήσω και να λειτουργήσω διάφορα μηχανήματα/όργανα που στη σχολή είτε δε μας αφήνουν (γιατί φοβούνται ότι θα τα χαλάσουμε και που να αγοράζουν άλλα) είτε δεν έφτανε ο χρόνος σε ένα εξάμηνο να τα δούμε όλα. Επίσης, μετά από πολύ καιρό διάβασα και πολλά, πάρα πολλά βιβλία. Ολοκλήρωσα τα «Χρονικά του Αδελφού Κάντφελ», και τα είκοσι βιβλία (όχι όλα σε εννιά μήνες, τα τελευταία έξι). Δυστυχώς, η μεταφορά στην τηλεόραση δε με ενθουσίασε. Τα βιβλία είναι ότι πρέπει για ένα χαλαρό ανάγνωσμα με φόντο την επαρχιακή Αγγλία του 1130 και ένα διαφορετικό μυστήριο κάθε φορά. Επίσης, διάβασα Jo Nesbo (Nemesis, Το Αστέρι του Διαβόλου) και Arne Dahl (Misterioso) και ενθουσιάστηκα, οπότε μπήκα στον πειρασμό να αγοράσω και κανά δυο ακόμα Σκανδιναβούς συγγραφείς για το καλοκαίρι. Τέλος, ενώ είχα ξενερώσει που ο Επιθεωρητής Rebus του Ian Rankin απεσύρθη, με κέρδισε και πάλι ο Σκωτσέζος με το νέο του ήρωα, το Malcolm Fox. Και από τη στιγμή που έμαθα ότι στο επόμενο βιβλίο θα πρωταγωνιστήσουν και οι δύο, είναι η πρώτη φορά που περιμένω με αγωνία να αγοράσω βιβλίο. Πλέον επιστρέψαμε στις επάλξεις για ένα γεμάτο χειμώνα, με νέο σπιτικό και επισημοποίηση της μακροχρόνια σχέσης όπως θα έχετε ήδη πληροφορηθεί, και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό… Ξεκινήσαμε και το νέο μας κήπο και λαχανόκηπο, σε πιο μικρή έκταση πλέον, και θα σας ενημερώσουμε για την πορεία του. Από Δευτέρα στο γραφείο και όλα βαίνουν ομαλώς… «…Στο κρύο γυμνός χωρίς ζέσταμα να μπω  να παίξω μπάλα μια φορά στο γήπεδο μου  να κλείσω τα μάτια, τον εφιάλτη μου να δω  κι όταν ξυπνήσω να κρατάω αγκαλιά το γιό μου…»  Σας φιλώ και χαίρομαι που επέστρεψα… CrazyTourist1  Υ.Γ. Την ανάρτηση συνόδεψαν αποσπάσματα από τα "Κυρ Λοχαγέ μου"- Στίχοιμα και "Μια Μέρα" - Psyclinic Tactix.