Κι άλλα βιβλία...

Και μη νομίζετε ότι η λίστα των βιβλίων που για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν κατάφερα να σας παρουσιάσω ξεχωριστά τέλειωσε με την προηγούμενη ανάρτηση... Τα βιβλία, δεν τελειώνουν ποτέ!!! Ορίστε λίγα ακόμα, έτσι, χωρίς πολλά λόγια κι αυτά!

Μικρή ιστορία του κόσμου, του E. H. Gombrich: "...Έτσι φτάνουμε γρήγορα στα παλιά χρόνια, και μετά στα πολύ παλιά χρόνια. Όλο και πιο πίσω, όπως με τους καθρέφτες. Αλλά στην αρχή δε φτάνουμε ποτέ. Πίσω από κάθε αρχή υπάρχει πάντα ακόμα ένα "Ήταν κάποτε..."..."

Νέμεσις, του Jo Nesbo: "...Από το πίσω μέρος του σπιτιού ακούγονταν τα άγρια γαβγίσματα ενός σκύλου. Ο Χάρι ανέβηκε τα φαρδιά σκαλοπάτια που περιστοιχίζονταν από αποικιακούς κίονες και χτύπησε το κουδούνι σχεδόν βέβαιος ότι θα του άνοιγε την πόρτα μια νέγρα μάμα με λευκή ποδιά..."

Ταξίδια με τον Τσάρλυ, αναζητώντας την Αμερική, του John Steinbeck: "Παλιά είχα ένα μικρό ράντσο στα βουνά της Σάντα Κρουζ, στην Καλιφόρνια. Σ'ένα σημείο, οι γιγάντιες κουμαριές ενώνονταν στις κορυφές τους πάνω από μια λιμνούλα με μαύρα νερά που στέρευε το καλοκαίρι."

Το φάντασμα στον Πύργο του Άιφελ, του Ολιβιέ Μπλες: "Αχ! Τι ηδονή να χώνεται κανείς κάτω από αυτή την κουβέρτα, φτιαγμένη με παλιά βάτα, και ν'ακουμπά το κεφάλι σ'ένα καλό μαξιλάρι στολισμένο με δαντέλες! Υπάρχει στον κόσμο τόπος πιο φιλόξενος;"

Έλεος, της Toni Morrison: "Όταν η Ευρωπαία σύζυγος κτέβηκε από την άμαξα, η εχθρότητα ανάμεσά τους φούντωσε ακαριαία. Η υγεία και η ομορφιά της νεαρής γυναίκας που ήδη έκανε κουμάντο στο μελλοντικό νοικοκυριό της ενοχλούσε την καινούρια σύζυγο, ενώ η υποτιθέμενη εξουσία του αδέξιου κοριτσιού από την Ευρώπη εξαγρίωνε τη Λίνα."

Μόνος στο Βερολίνο, του Hans Fallada: "Ενώ εκείνος τι είχε σκεφτεί; Τι ήθελε να κάνει; Τίποτε απολύτως, αυτό ήθελε να κάνει. Είχε βρει κάτι παιδαριώδες, κάτι που να του ταιριάζει, μια πράξη αθόρυβη, στο περιθώριο, μια πράξη που να του εξασφαλίζει την ηρεμία του. Ήθελε να γράφει κάρτες."

Για μια χούφτα βινύλια, της Χίλντας Παπαδημητρίου: "Όλοι γύρισαν σαστισμένοι προς το μέρος του, κι εκείνος έβγαλε ενα μικρό κασετόφωνο από την τσέπη του, πάτησε το play κι αμέσως ακούστηκε το "Death Is Not the End" στην εκτέλεση του Νικ Κέιβ."

Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος, του Γιώργου Σκαμπαρδόνη: "Το ταβάνι, σχετικώς χαμηλό. Δίπλα απ'τον πάγκο κρέμονταν δύο σκορδοπλεξούδες, και δεξιά, προς το κέντρο, στεκόταν μια σόμπα στρογγυλή, μαντεμένια, με ξύλα, και μπουμπούνιζε, έχοντας τεθλασμένο, καμπυλωτό μπουρί, στραβό, που έβγαινε πλάγια, και πάνω, στη σκεπή."

Και "μπόνους" δύο βιβλία,
ένα που δυστυχώς διάβασα όλο: Ένας μπόμπος πολύ αριστερός, του Γιάννη Νεγραπόντη
και ένα που ευτυχώς δε διάβασα όλο: Ματωμένος μεσημβρινός, του Κόρμακ ΜακΚάρθυ