3 μήνες μαμά!
Ναι, ο καιρός τελικά περνάει τόσο, μα τόσο γρήγορα...Πότε ήταν που μάθαμε ότι θα γίνουμε γονείς, πότε (παρα)μεγάλωσε η κοιλιά μου, πότε γέννησα ένα (όχι και τόσο) μικροσκοπικό ανθρωπάκι και πότε πέρασαν 3 μήνες που το έχω στην αγκαλιά μου, ούτε που το κατάλαβα...
Αυτούς τους τρεις μήνες έμαθα πολλά και αποφάσισα τι είδους μαμά θέλω να γίνω.
Έμαθα πως ένα φαφούτικο χαμόγελο μπορεί να φωτίσει τον κόσμο όλο και πόσο απίστευτα μεγάλες αντοχές έχει το ανθρώπινο σώμα! Έμαθα πως λίγα (ή πολλά) κακάκια μπορούν να προκαλέσουν μεγάλο ενθουσιασμό σε δύο σοβαρούς (λέμε τώρα) ενήλικες και πώς το σπαρακτικό κλάμα των κολικών μπορεί να φέρει απελπισία. Έμαθα πως ένα μικροσκοπικό χεράκι μπορεί να σε χαϊδέψει τόσο γλυκά που να ξεχάσεις ότι είσαι ξύπνιος θηλάζοντας ένα μωρό που θέλει στην πραγματικότητα να παίξει στις 4 το πρωί!
Πολύ πριν γίνω μητέρα, πριν καν μείνω έγκυος αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, θεωρούσα ότι δεν είναι σωστό κάθε φορά που κλαίει ένα μωρό να το παίρνεις αγκαλιά, γιατί κακομαθαίνει, σε εκμεταλλεύεται, πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο κλπ κλπ. Αυτούς τους τρεις μήνες όμως έμαθα ότι όταν ένα μωρό κλαίει, πεινάει, πονάει, ζεσταίνεται, κρυώνει, νυστάζει, βαριέται, θέλει απλώς μια αγκαλιά. Δεν κλαίει για να σε ταλαιπωρήσει ούτε για να σε εκμεταλλευτεί. Και φυσικά μου φαίνεται πλέον αφύσικο να περιμένεις από ένα ανθρωπάκι που δεν ξέρει καν ότι έχει χέρια και πόδια, που στην ουσία τώρα μαθαίνει ότι είναι ανθρωπάκι, να είναι ανεξάρτητο. Αποφάσισα λοιπόν ότι δε θα αφήσω το μωρό μου να κλαίει "για να μάθει" και θα το κρατάω στην αγκαλιά μου όσο συχνά θέλει. Άλλωστε για πόσο καιρό ακόμα η αγκαλιά μου θα είναι αυτό που θα θέλει; Αργότερα έμαθα πως υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης, αυτή του "cry it out" και η αντίθετη του "attatchment parenting". Οι θεωρίες όμως είναι απλώς θεωρίες, αποφάσισα να αφήσω το ένστικτό μου και την καρδιά μου να με οδηγήσει και ελπίζω το χαρούμενο και γελαστό μωρό μου να μεγαλώσει και να γίνει ένα ευτυχισμένο και γελαστό παιδάκι, ένας ευτυχισμένος και γελαστός άνθρωπος!
Τρελοτουρίστρια
Αυτούς τους τρεις μήνες έμαθα πολλά και αποφάσισα τι είδους μαμά θέλω να γίνω.
Έμαθα πως ένα φαφούτικο χαμόγελο μπορεί να φωτίσει τον κόσμο όλο και πόσο απίστευτα μεγάλες αντοχές έχει το ανθρώπινο σώμα! Έμαθα πως λίγα (ή πολλά) κακάκια μπορούν να προκαλέσουν μεγάλο ενθουσιασμό σε δύο σοβαρούς (λέμε τώρα) ενήλικες και πώς το σπαρακτικό κλάμα των κολικών μπορεί να φέρει απελπισία. Έμαθα πως ένα μικροσκοπικό χεράκι μπορεί να σε χαϊδέψει τόσο γλυκά που να ξεχάσεις ότι είσαι ξύπνιος θηλάζοντας ένα μωρό που θέλει στην πραγματικότητα να παίξει στις 4 το πρωί!
Πολύ πριν γίνω μητέρα, πριν καν μείνω έγκυος αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, θεωρούσα ότι δεν είναι σωστό κάθε φορά που κλαίει ένα μωρό να το παίρνεις αγκαλιά, γιατί κακομαθαίνει, σε εκμεταλλεύεται, πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο κλπ κλπ. Αυτούς τους τρεις μήνες όμως έμαθα ότι όταν ένα μωρό κλαίει, πεινάει, πονάει, ζεσταίνεται, κρυώνει, νυστάζει, βαριέται, θέλει απλώς μια αγκαλιά. Δεν κλαίει για να σε ταλαιπωρήσει ούτε για να σε εκμεταλλευτεί. Και φυσικά μου φαίνεται πλέον αφύσικο να περιμένεις από ένα ανθρωπάκι που δεν ξέρει καν ότι έχει χέρια και πόδια, που στην ουσία τώρα μαθαίνει ότι είναι ανθρωπάκι, να είναι ανεξάρτητο. Αποφάσισα λοιπόν ότι δε θα αφήσω το μωρό μου να κλαίει "για να μάθει" και θα το κρατάω στην αγκαλιά μου όσο συχνά θέλει. Άλλωστε για πόσο καιρό ακόμα η αγκαλιά μου θα είναι αυτό που θα θέλει; Αργότερα έμαθα πως υπάρχουν δύο τελείως διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης, αυτή του "cry it out" και η αντίθετη του "attatchment parenting". Οι θεωρίες όμως είναι απλώς θεωρίες, αποφάσισα να αφήσω το ένστικτό μου και την καρδιά μου να με οδηγήσει και ελπίζω το χαρούμενο και γελαστό μωρό μου να μεγαλώσει και να γίνει ένα ευτυχισμένο και γελαστό παιδάκι, ένας ευτυχισμένος και γελαστός άνθρωπος!
Τρελοτουρίστρια
Σχόλια
Φιλιά στα πατουσάκια
Φιλάκια πολλά!
Και λοιπόν;E allora? ευχαριστώ πολύ πολύ!
Hfaistiwna μου, σου το εύχομαι με όλη μου την καρδιά! :)
Σ'ευχαριστώ πολύ!
να τη χαίρεστε.
Σε φιλώ τρελοτουρίστια! Δώσε φιλάκι στο ζουζούνι σου!
kiki άστα!! Σα νερό φεύγει ο καιρός!
coook κλαίει ελάχιστα πια! Γελάμε συνέχεια!
Owl Mommy αυτό σκέφτομαι και κοντεύω να το τρελάνω το παιδί στα φιλιά!! Φιλάκια κι από μας! :D