Βιβλία υπάρχουν!!

Καιρό έχω να γράψω για βιβλία, καιρό έχω να γράψω γενικώς βέβαια!!
Βιβλιο-ανάρτηση λοιπόν και για πρώτη φορά όλα τα βιβλία μου άρεσαν, άλλο λιγότερο άλλο περισσότερο! Και για να δείτε πόσο υπέροχο και υπέροχο και υπέροχο είναι το υπέροχο μωρό μου, τα τρία τελευταία τα διάβασα στις διακοπές!! (Εντάξει βοήθησε και λίγο ο τρελοτουρίστας μου, με ξεκούρασε πολύ!)

Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά (Αύγουστος Κορτώ): "...Και τότε μου 'ρχεται η κατραπακιά. Διότι τόσα χρόνια στο πατρικό μου, το χαρτί υγείας το αγόραζε ο μπαμπάς και το έβαζε στη θέση του η μαμά - οπότε για μένα, όπως τα ράφια του ψυγείου γέμιζαν ως δια μαγείας κάθε μέρα, έτσι και το κωλόχαρτο ήταν μαγικό, κι όταν τελείωνε, έβγαινε άλλο μέσα απ' τον τοίχο..."

Η λέσχη "Δουμάς" ή Η σκιά του Ρισελιέ (Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε): "...Φύλαξε το μπλοκ στην τσέπη του παλτού του καθώς σηκωνόταν και κρεμούσε στον ώμο την τσάντα από καραβόπανο. Δεν μπόρεσα να αποφύγω να παρατηρήσω την απατηλά ευγενική του όψη, με εκείνα τα γυαλιά που δεν ήταν ποτέ σταθερά πάνω στη μύτη του..."

Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας (Στιγκ Λάρσον): "...Ο γιατρός στεκόταν μπροστά στο παράθυρο. Άκουσε τον ήχο του μοτέρ και είδε το ελικόπτερο να αιωρείται πάνω από το ελικοδρόμιο, ταλαντευόμενο πέρα δώθε μέσα στο μπουρίνι. Κράτησε την ανάσα του όταν κατάλαβε πως ο πιλότος δυσκολευόταν να κουμαντάρει το ελικόπτερο. Ύστερα το έχασε από τα μάτια του κι άκουσε το μοτέρ να πέφτει στο ρελαντί. Ήπιε μια γουλιά τσάι κι άφησε κάτω το φλιτζάνι..."

Τα μεγάλα ρεπορτάζ, από την αρχαιότητα στον 20ό αιώνα (John Carey): "...Από πάνω οι εντυπωσιακοί κίονες, μεγαλοπρεπείς ακόμα και στην ερείπωσή τους, κάτω η πόλη που ονειρευόταν, πέρα μακριά η ασημένια θάλασσα - πουθενά σ'όλα τα πλάτη της γης δεν υπάρχει άλλη εικόνα με τη μισή ομορφιά!"

Το μαύρο Αλγέρι (Maurice Attia): "...Περπατήσαμε μέχρι τον κήπο Γκιγεμέν, ακριβώς δίπλα. Εκεί, κοντά στα καρουζέλ που ήταν έρημα από παιδιά, εκείνος ξάπλωσε σ' ένα παγκάκι κι έκλεισε τα μάτια..."

Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς (Χίλντα Παπαδημητρίου): "...Ο Χάρης ντράπηκε να επιμείνει και έπιασε το ποτηράκι. Ήπιε μια μικρή γουλιά δοκιμαστικά και τα μάτια του βούρκωσαν. Μια ζεστασιά απλώθηκε μέσα του. Ήπιε άλλη μια πιο μεγάλη γουλιά, κι αμέσως ένιωσε να το φτιάχνει η διάθεση. Ο σερβιτόρος του γέμισε πάλι το ποτηράκι..."

Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ (Enrique Vila-Matas): "...Και τι έκανα εγώ στη σοφίτα της Ντυράς; Προσπαθούσα κυρίως να διάγω μια ζωή συγγραφέα, όπως αυτή που διηγείται ο Χέμινγουεϊ στο βιβλίο Κινητή γιορτή. Κι από πού είχε προκύψει αυτή η ιδέα να έχω τον Χέμινγουεϊ ως σημείο αναφοράς, σχεδόν υπέρτατο;..."

Το τιμωρό χέρι του λαού, Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944 (Ιάσονας Χανδρινός): "...Οι σελίδες που ακολουθούν αφηγούνται τη διαδοχή των δραματικών γεγονότων που σημάδεψαν την ταραγμένη κατοχική διετία 1943/1944 στην Αθήνα και τον Πειραιά μέσα από το πρίσμα της δράσης δύο βασικών ένοπλων αντιστασιακών οργανώσεων - του Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Αγώνα (ΕΛΑΣ) και της Οργάνωσης Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ)..."

Inferno (Dan Brown): "...Οι πιο σκοτεινές γωνιές στην Κόλαση είναι φυλαγμένες για εκείνους που διατηρούν την ουδετερότητά τους σε εποχές ηθικής κρίσης..."

Να περνάτε καλά, να διαβάζετε και να χαμογελάτε!
Φιλιά
Τρελοτουρίστρια

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια νέα πρόκληση

Τρέξιμο; Ποια ; Εγώ; Εγώ;

Ένα γράμμα σε κάποιον...