CrazyTourists blogging...

“Υποστηρίξτε τις μητέρες να θηλάσουν, οποτεδήποτε, οπουδήποτε” Στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού*, το    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ διοργανώνει τον 7ο Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό σε περισσότερες από 50 πόλεις σε όλη την Ελλάδα! Για την Αττική την διοργάνωση έχει αναλάβει και φέτος η  “ Ομάδα Εθελοντών και Υποστηρικτών Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας Αττικής ” https://www.facebook.com/groups/Attiki.Thilasmos/ και σας προσκαλεί την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 11:00 π.μ. (προσέλευση) σε μια εκδήλωση γιορτή για τον μητρικό θηλασμό! Καθώς ο θηλασμός είναι ελεύθερος και δεν υπακούει σε ωράρια, τα μωράκια που θα θέλουν να θηλάσουν γύρω στις 12.00 μ. θα καταμετρηθούν την ίδια ώρα στις συμμετέχουσες πόλεις της χώρας! Σε αυτή τη γιορτή μας δίνεται η αφορμή μητέρες - μέλη των ομάδων του Δικτύου μας να ευαισθητοποιήσουν, να αφυπνίσουν και να υποστηρίξουν τις νέες

Τα παιδιά είναι χαρά, ευτυχία. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τα παιδικά γέλια και τίποτα πιο τρυφερό από δυο μικρά χεράκια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό σου. Το ξέρω αυτό, το νιώθω κάθε μέρα. Μη με παρεξηγήσετε. Τα αγαπώ τα παιδιά μου. Περισσότερο από τον ίδιο μου τον εαυτό προφανώς. Η καρδιά μου χτυπάει γι αυτά, χαμογελώ οταν χαμογελούν, δακρύζω όταν δακρύζουν. Τα έκανα απολύτως συνειδητά με έναν άνθρωπο υπέροχο, που αγαπώ πολύ και με τον οποίο θελω να γεράσω αγκαλιά. Γιατί όμως είναι τόσο δύσκολο να περάσει η μέρα; γιατί με ρουφάει η γκρίνια; γιατί νιώθω να πνίγομαι στις φωνές, τα κλάματα, τις υστερίες; ξέρω πως έχω δυο ήλιους αστραφτερούς μέσα στο σπίτι μου αλλά συχνά δε βλέπω το φως τους. Γιατί μια στιγμή χαράς είναι ακριβώς αυτό, μια στιγμή, ενώ μια στιγμή γκρίνιας δεν τελειώνει ποτέ; Ίσως φταίω εγώ, δεν ξέρω. Ίσως το δικό μου μυαλό είναι έτσι φτιαγμένο, να διογκώνει τα δύσκολα, να χάνει το φως οταν εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα. Δεν ξέρω...

Για το postcrossing σας είχα μιλήσει πριν από δύο περίπου χρόνια. Αυτό που δε σας έχω πει, είναι πόσο πολύ αρέσει στη μικρή μας να λαμβάνουμε κάρτες από όλο τον κόσμο, να κοιτάμε τις φωτογραφίες, να διαβάζουμε τα μηνύματα και να μιλάμε για τις χώρες προέλευσης, Μια μέρα λοιπόν, έλαβα μια κάρτα με ένα υποβρύχιο, από τη Σλοβενία. Αφού διαβάσαμε το μήνυμα του αποστολέα και ακούσαμε το yellow submarine των beatles αρκετές φορές και διαβάσαμε και για τη χώρα και τη βρήκαμε στο βιβλίο της με τους χάρτες και βρήκαμε και τη σημαία της, μου γεννήθηκε μια ιδέα. Να κρεμάσουμε στο σαλόνι μας έναν παγκόσμιο άτλαντα, να κολλάμε τις κάρτες που λαμβάνουμε και μέσω διάφορων παιχνιδιών να μαθαίνουμε για τις χώρες από τις οποίες προέρχονται.  Για να γίνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η δραστηριότητα, έφτιαξα στο κορίτσι μας ένα δικό της λογαριασμό στο postcrossing, να στέλνει και να λαμβάνει τις δικές της κάρτες. Η πρώτη κάρτα που έλαβε, ήρθε από την πολύ μακρινή Νέα Ζηλανδία και έφερε μαζί τη