Οι λεύκες ασάλευτες
Μιας και δεν έχω ιδιαίτερη έμπνευση για ανάρτηση κι επειδή ο τρελοτουρίστας δεν ξεκουνιέται να γράψει κάτι, σκέφτηκα να σχολιάσω άλλο ένα βιβλίο...Άλλωστε πέρασε πολύς καιρός από το προηγούμενο...
"... επειδή όμως
μια σαύρα την κοίταζε απωθητικά, έκλεισε αμέσως τη βρύση. Καταδιωκόμενες, αυτή και η μητέρα της, από τα μπουζούκια' άκουγε το αποκριάτικο πλύθος, δεξιά κι αριστερά τους θάλασσες μολυβένιες. Ακολουθώντας τη μητέρα της ανέβαινε, ώσπου αντίκρισε σε μια πράσινη από μαλαχίτη αίθουσα τον πυργοδεσπότη ανάστατο με ολομέταξα λευκά και την πυργοδέσποινα κλαμένη να του φέγγει..."
"...Πολλά δε σκαμπάζει η κυρία Ελένη, λίγα τα γράμματά της, παρότι για την εποχή της αρκετά, τι δηλαδή, του πανεπιστημίου έπρεπε να είναι; Πολλά λοιπόν ας μη σκαμπάζει απ' αυτά τα σπουδαία της θυγατέρας της, στα άλλα όμως της ζωής, σ' αυτά που αντέχουν και δεν αλλάζουν, παρά μόνο εάν έπεφτε ο ουρανός και μας πλάκωνε, η κυρία Ελένη είναι αϊτός και αρπάζει, κόβει το μάτι της...."
Το μυθιστόρημα "Οι λεύκες ασάλευτες", της Μάρως Δούκα, εκδόθηκε πρώτη φορά το 1987 από τις εκδόσεις Κέδρος, και επανεκδόθηκε το 2008 από τις εκδόσεις Πατάκη.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου, η φιλόλογος Ασπασία Μαυράκη, κινείται ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, ανάμεσα σε πραγματικές και φαντασιακές καταστάσεις, όπου ο τόπος και ο χρόνος είναι ακαθόριστοι.
Μπέρδεμα ε; Μπέρδεμα! Έτσι τα κατάλαβα, ή δεν τα κατάλαβα, έτσι σας τα λέω! Και για να είμαι απολύτως ξεκάθαρη, αυτό το βιβλίο δε σας το προτείνω... Δε μου άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ!! Καθόλου όμως...Θέλετε γιατί δεν το κατάλαβα (δε θα διαφωνήσω), θέλετε γιατί απλώς δεν είναι του γούστου μου (ούτε με αυτό θα διαφωνήσω), μέχρι να το τελειώσω δεινοπάθησα...Γιατί έχω και αυτή την πετριά, δε μπορώ να αφήσω βιβλίο αδιάβαστο! Απαξ και το άρχισα, πρέπει να το τελειώσω...
Καλό βροχερό, φθινοπωρινό και χουχουλιάρικο απόγευμα!
Φιλιά
Τρελοτουρίστρια
"... επειδή όμωςμια σαύρα την κοίταζε απωθητικά, έκλεισε αμέσως τη βρύση. Καταδιωκόμενες, αυτή και η μητέρα της, από τα μπουζούκια' άκουγε το αποκριάτικο πλύθος, δεξιά κι αριστερά τους θάλασσες μολυβένιες. Ακολουθώντας τη μητέρα της ανέβαινε, ώσπου αντίκρισε σε μια πράσινη από μαλαχίτη αίθουσα τον πυργοδεσπότη ανάστατο με ολομέταξα λευκά και την πυργοδέσποινα κλαμένη να του φέγγει..."
"...Πολλά δε σκαμπάζει η κυρία Ελένη, λίγα τα γράμματά της, παρότι για την εποχή της αρκετά, τι δηλαδή, του πανεπιστημίου έπρεπε να είναι; Πολλά λοιπόν ας μη σκαμπάζει απ' αυτά τα σπουδαία της θυγατέρας της, στα άλλα όμως της ζωής, σ' αυτά που αντέχουν και δεν αλλάζουν, παρά μόνο εάν έπεφτε ο ουρανός και μας πλάκωνε, η κυρία Ελένη είναι αϊτός και αρπάζει, κόβει το μάτι της...."
Το μυθιστόρημα "Οι λεύκες ασάλευτες", της Μάρως Δούκα, εκδόθηκε πρώτη φορά το 1987 από τις εκδόσεις Κέδρος, και επανεκδόθηκε το 2008 από τις εκδόσεις Πατάκη.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου, η φιλόλογος Ασπασία Μαυράκη, κινείται ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, ανάμεσα σε πραγματικές και φαντασιακές καταστάσεις, όπου ο τόπος και ο χρόνος είναι ακαθόριστοι.
Μπέρδεμα ε; Μπέρδεμα! Έτσι τα κατάλαβα, ή δεν τα κατάλαβα, έτσι σας τα λέω! Και για να είμαι απολύτως ξεκάθαρη, αυτό το βιβλίο δε σας το προτείνω... Δε μου άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ!! Καθόλου όμως...Θέλετε γιατί δεν το κατάλαβα (δε θα διαφωνήσω), θέλετε γιατί απλώς δεν είναι του γούστου μου (ούτε με αυτό θα διαφωνήσω), μέχρι να το τελειώσω δεινοπάθησα...Γιατί έχω και αυτή την πετριά, δε μπορώ να αφήσω βιβλίο αδιάβαστο! Απαξ και το άρχισα, πρέπει να το τελειώσω...
Καλό βροχερό, φθινοπωρινό και χουχουλιάρικο απόγευμα!
Φιλιά
Τρελοτουρίστρια
Σχόλια
φιλιά πολλά!
Γούστα ειναι αυτά:)
Την έχω πατήσει κι εγώ με κάποια βιβλία, τα οποία σου ομολογώ δεν διστάζω να τα παρατήσω στη μέση, αν δεν με τραβάει η υπόθεση.
φιλακια και καλη βδομαδα παιδια;)
καλημερα
Μαριλενα, δεν έχω διαβάσει άλλο δικό της, αλλά ´εχω ακούσει καλά πράγματα! Ίσως το συγκεκριμένο απλώς να μη μου ταίριαζε...
VaD, γούστα είναι, έχεις δίκιο. Άλλο όμως δικό της δεν έχω διαβάσει! Και δεν την "απορρίπτω" επειδή δε μου άρεσε ένα βιβλίο. Συμβαίνει!
ΕΛΕΝΑ, αισθάνομαι πολύ άσχημα να αφήσω ένα βιβλίο στη μέση...Έχω διαβάσει κάτι μπαρούφες!!!
Μετεωρίτης, σε ζηλεύω που το άφησες!!
Γεια σου Skouliki!!! Καλημέραααααααααα!!!!!
Καλώσήρθες orfia! Και η δικιά μου γνώμη ίδια είναι! Απλώς το διάβασα ολόκληρο!
patatoula, μόνο αυτό, δεν μπορώ να σου πω αν μου αρέσει γενικά ο τρόπος που γράφει...Θα το πάρεις; Ελπίζω να το ευχαριστηθείς!