CrazyTourists blogging...

Πριν μέρες στολίσαμε το πρώτο μας δέντρο! Το Σάββατο φτιάξαμε και τα πρώτα μας μελομακάρονα !  Κοντεύουμε πια να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι πλέον μένουμε μαζί και έχουμε το σπίτι μας, το δέντρο μας, τα μελομακάρονά μας!!   Του χρόνου τέτοια εποχή, θα έχουμε και κάτι μικρά μικρά χεράκια να παίζουν με τη ζύμη! Απίστευτο μου φαίνεται!! Αϊ Βασίλη, τα έχουμε όλα φέτος!! Καλές γιορτές!! Τρελοτουρίστρια ΥΓ. Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο Coffee Break and Chat #35

"Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, έχω ταξιδέψει πολύ, το παραδέχομαι' Πήγα και έζησα σε πολλά μέρη. Κι αυτό το νιώθω ως μεγάλο προνόμιο, διότι το να ακουμπάμε τα πόδια στο ίδιο έδαφος για όλη μας τη ζωή, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επικίνδυνη παρεξήγηση, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή η γη μας ανήκει, σα να μην την έχουμε δανειστεί, όπως έχουμε δανειστεί τα πάντα σε αυτή τη ζωή". Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε πολύ να γράφω...Όσο πέρναγαν τα χρόνια αυτή η συνήθεια υποχωρούσε και υποχωρούσε...Τώρα δε γράφω πια...Αλλά σκέφτομαι συχνά τι ωραία που θα ήταν να έγραφα ένα βιβλίο! Τα βιβλία που λάτρεψα δεν είναι πολλά αλλά ένα από αυτά είναι σίγουρα αυτό το βιβλίο. Διαβάζοντάς το, σκέφτηκα ότι έτσι θα ήθελα να είναι το "βιβλίο μου", θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ! Ο Antonio Tabucchi ταξίδεψε πολύ, όχι για να γράψει ταξιδιωτική λογοτεχνία, αλλά για γνωρίσει, να γευτεί, να ζήσει. Σ'αυτό το βιβλίο περιγράφει κάποια από τα ταξίδια του, και τα αρωματίζει με τα δ...

Μετά από πολλά χρόνια, πάνω από 11, που η αναμονή των γιορτών μου είχε γίνει λίγο αδιάφορη και το στόλισμα λίγο βαρετό, φέτος είναι η πρώτη χρονιά που ανυπομονώ να στολίσουμε το σπίτι μας γιορτινά, όπως παλιά! Δε βλέπω την ώρα να αγοράσουμε ένα δεντράκι και μπάλες και φωτάκια και στολίδια για το σπίτι! Και φυσικά να φτιάξω μελομακάρονα όπως κάθε χρόνο (ήταν το μόνο γιορτινό πράγμα που έφτιαχνα με ενθουσιασμό)! Τι μπορεί να καταφέρει ο τρελοτουρίστας και ένα μωράκι που έρχεται!!! Όπως λέω κάθε φορά, πολύ θα ήθελα να έφτιαχνα διάφορα πράγματα με τα χέρια μου, αλλά για την ώρα αρκούμαι να τα χαζεύω! 1. Χιονάνθρωποι από νήμα! 2. Νεογέννητα πατουσάκια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο!! 3. Κι άλλοι χιονάνθρωποι, από κάλτσες! 4. Δεντράκια από κουκουνάρι και μπαλίτσες felt! 5. Χριστουγεννιάτικο πρωινό! 6. Στεφάνι με μπάλες από νήμα! 7. Χειροποίητο στολίδι για το δέντρο!! Τις τηγανήτες τουλάχιστον θα πρέπει να τις φτιάξω!! Πολλά πολλά χειμωνιάτικα φιλιά! Τρελοτουρίστρια ΥΓ. Με α...

Δε θέλω καθόλου να γίνω από εκείνες τις εγκύους που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους η εκείνες τις μαμάδες που μιλάνε μόνο για τα παιδιά τους και μετά από αυτά το χάος... Και όμως με πιάνω συνέχεια να χαϊδεύω την κοιλιά μου, ειδικά τώρα που το ανθρωπάκι μας κλωτσάει με όλη του τη λίγη δύναμη και μπορεί να το καταλάβει και ο τρελοτουρίστας! Υπέροχη αίσθηση σας λέω, στ'αλήθεια! Και η πρώτη φορά που το κατάλαβε ο τρελοτουρίστας ασύγκριτα καλύτερη από την πρώτη φορά που το κατάλαβα εγώ!!.Τώρα που διανύω την πρώτη εγκυμοσύνη μου, δε θα άλλαζα με τίποτα αυτή τη γλυκιά αναμονή του τι θα δείξει το τεστ, την υπέροχη στιγμή αμηχανίας όταν βλέπεις το θετικό αποτέλεσμα και το μοιράζεσαι με το σύντροφό σου, την υπέροχη πρώτη εικόνα μιας μαύρης κουκίδας σαν φασόλι στον υπέρηχο, τη φανταστική μελωδία μιας τοσοδούλικης καρδούλας που χτυπά δυνατά, το πρώτο πετάρισμα του μικρού ανθρώπου που είναι σαν μπουρμπουλήθρα, την πρώτη "δυνατή" κλωτσιά και την έκπληξη και τη χαρά στα μάτια του ...

Τώρα τελευταία έχουμε μπει σε μια διαδικασία να φτιάχνουμε μόνοι μας ψωμί. Πάντα μας άρεσε το φρέσκο, ζυμωτό ψωμί, αλλά τον τελευταίο μήνα φτιάχνουμε κάθε βδομάδα! Η τελευταία μας δημιουργία, ήταν ψωμάκι για τόστ: Υλικά για δύο φρατζόλες: 1 κιλό αλεύρι, για όλες τις χρήσεις 3 κουταλάκια ξηρή μαγιά 2 κουταλάκια αλάτι 1 γεμάτη κουταλιά μέλι 4 κουταλιές βούτυρο μαλακό 2-3 κουταλιές γάλα για επάλειψη Βάζουμε τα υλικά σε μια λεκάνη ή στον κάδο του μίξερ και ζυμώνουμε ή ανακατεύουμε προσθέτοντας νερό (όσο πάρει) μέχρι να προκύψει μια λεία και ελαστική ζύμη. Την κάνουμε σαν μπάλα, τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα και αφήνουμε να φουσκώσει και να διπλασιαστεί σε όγκο. Στη συνέχεια ζυμώνουμε λίγο ακόμα και αφήνουμε και πάλι να φουσκώσει. Όταν διπλασιαστεί και πάλι σε όγκο, τη ζυμώνουμε και πάλι, τη χωρίζουμε σε δύο μέρη και σχηματίζουμε καρβελάκια. Τα βάζουμε σε μακρόστενες φόρμες (ή στο ταψί) και τα αφήνουμε να φουσκώσουν σκεπασμένα. Τότε αλείφουμε καλά με το γάλα (για να γίνει...

Τα φθινοπωρινά και χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα είναι φτιαγμένα για χουχούλιασμα στο σπίτι και νόστιμα, ζεστά φαγητά. Comfort food που λέμε όλο και συχνότερα τελευταία. Το απόλυτο comfort food για μένα, είναι μια σούπα, μια οποιαδήποτε σούπα! Χτες λοιπόν, φτιάξαμε βελουτέ σούπα με πράσα και πατάτες!! Μιαμ μιαμ!! Ας δούμε πώς... Τα υλικά που χρειάζονται για 6 μερίδες είναι: 50γρ βούτυρο (ή εναλλακτικά ελαιόλαδο) 700γρ πράσα κομμένα σε ροδέλες 1 μεγάλο κρεμμύδι 200ml λευκό κρασί 1,3 λίτρα ζωμό λαχανικών ή κότας (εμείς δεν είχαμε φρέσκο και χρησιμοποιήσαμε μίγμα έτοιμων ζωμών) 170γρ πατάτες, ξεφλουδισμένες και λεπτοκομμένες αλάτι, πιπέρι 200γρ μπέικον (ή καπνιστή γαλοπούλα) ψιλοκομμένο σχινόπρασο Σε μια κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε το λάδι (ή το βούτυρο) και προσθέτουμε τα πράσα και το κρεμμύδι ανακατεύοντας κάπου κάπου μέχρι να γίνουν μαλακά, χωρίς όμως να πάρουν χρώμα, για 8-10 λεπτά. Στη συνέχεια προσθέτουμε το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστο...

Κατά καιρούς έχω διαβάσει διάφορα βιβλία, για τα οποία δεν έχω γράψει εδώ ούτε λέξη...Αυτή η ανάρτηση λοιπόν είναι αφιερωμένη σε αυτά, έτσι, χωρίς πολλά λόγια... Η πανούκλα , του Αλμπέρ Καμύ ( Albert Camus ), η οποία περιείχε μια από τις ομορφότερες φράσεις που έχω διαβάσει ποτέ σε βιβλίο: "...αυτός ο κόσμος χωρίς αγάπη ήταν κόσμος νεκρός, κι έρχεται πάντα μια στιγμή που κουράζεται κανείς από τους αποκλεισμούς, τη δουλειά και το κουράγιο, και τότε αποζητάει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και τη μαγευτική καρδιά της τρυφερότητας..." Το όνομα του Ρόδου , του Ουμπέρτο Έκο ( Umberto Eco ): "...Ποιός από μας μπορεί πια να πει αν είχε δίκιο ο Έκτωρ ή ο Αχιλλέας, ο Αγαμέμνων ή ο Πρίαμος όταν πολεμούσαν για την ομορφιά μιας γυναίκας που είναι πια στάχτη της στάχτης;..." Η ματωμένη εκστρατεία , του Στίβεν Πρέσσφιλντ ( Steven Pressfield ): "...Δεν υπάρχει τιμή στον πόλεμο, φίλε μου. Μόνο στα έπη. Τότε τι υπάρχει εκεί; Νίκη. Κανείς δε μιλάει. Νίκη, επαναλαμβάνει ο Λο...

Σήμερα έχω όρεξη για λίγα μαθηματικά! Για να δούμε: η σχέση μου με τον τρελοτουρίστα (όχι η γνωριμία, αυτή πάει ένα χρόνο και κάτι πίσω) μετράει 3982 μέρες, δηλαδή 10 χρόνια, 10 μήνες και 25 μέρες ή αλλιώς 95.568 ώρες!  Το πρώτο μας ταξίδι ως ζευγάρι, μόνοι μας, το κάναμε στο Παρίσι πριν 3235 μέρες, ή 8 χρόνια, 10 μήνες και 8 ημέρες!!  Σήμερα κλείνουμε 4.233.600 δευτερόλεπτα ή καλύτερα 1 μήνα και 19 μέρες γάμου! Τι άλλο; Α ναι!! 99 μέρες πριν (3 μήνες και 7 ημέρες δηλαδή), 99 υπέροχες μέρες πριν μάθαμε ότι θα πια στα ταξίδια μας θα έχουμε και παρεΐτσα και 96 μέρες πριν είδαμε το "ανθρωπάκι" μας (οοοοκ, αυτό που λίγο καιρό μετά θα γινόταν το ανθρωπάκι μας) σε μια οθόνη! 2 μέρες πριν το γάμο μας, δηλαδή πριν από 51 μέρες ακούσαμε μια υπέροχη καρδούλα να χτυπάει δυνατά! Σήμερα κλείνουμε 135 μέρες εγκυμοσύνης (μετρώντας όπως οι γυναικολόγοι από την τελευταία περίοδο δηλαδή) και σήμερα γίνεται χαμός!! Το ανθρωπάκι που χτες αρνιόταν πεισματικά (σχεδόν) να μας δείξει τα απόκρυφ...

Την Παρασκευή που μας πέρασε δόθηκε το τέλος σε ένα κύκλο 7 ετών, με κούραση, άγχος, απογοήτευση αλλά και δημιουργία και ικανοποίηση. Τέλειωσα το διδακτορικό μου χωρίς να τρελαθώ!! Εεε, σχεδόν χωρίς να τρελαθώ!! Την Παρασκευή που μας πέρασε συμπληρώθηκε επίσης ένας χρόνο από τότε που παρουσιάστηκε ο τρελοτουρίστας στο στρατό για να κάνει τη θητεία του..." Πάνω στην τρέλα του... " Ο πρώτος καιρός ήταν πολύ δύσκολος και για τους δυο μας, το μεγαλύτερο διάστημα που έχουμε μείνει χωριστά χωρίς ούτε καν να μπορούμε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο περισσότερο από 2-3 λεπτά... Και να 'μαστε τώρα, μαζί φυσικά, παντρεμένοι, στο σπίτι μας, πιο αγαπημένοι από ποτέ, αν αυτό γίνεται και πάνω σε ενα τεράστιο, ροζ ή γαλάζιο, σύννεφο!! Πολλά φιλιά Τρελοτουρίστρια

Έξω βρέχει, μύρισε φθινόπωρο, δίπλα μου στον καναπέ κάθεται ο τρελοτουρίστας και χαζολογά και εγώ αποφάσισα να γράψω μια αναρτησούλα! Το σπίτι μας προχωράει πολύ καλά, αποκτήσαμε (σχεδόν;) όλα τα έπιπλα του σαλονιού και πλέον μπορούμε να περάσουμε σε φάση διακόσμησης! Πολύ όμορφη φάση να ετοιμάζεις το σπίτι σου! Και το internet φυσικά είναι γεμάτο ιδέες! 1. Καδράκια-ραφάκια για τις γωνίες . 2. Wine rack αντί για ράφι για τις πετσέτσες . Από τις αγαπημένες μου ιδέες!! 3. Ζάχαρη σε διάφορα σχήματα για παιχνιδιάρικα ροφήματα ! 4. Όμορφη κρεμάστρα κλειδιών . 5. Σουβέρ από κλαδάκια ! Σούπερ! 6. Όμορφα μαξιλάρια, εύκολα και γρήγορα . Η ζωή είναι πολύ όμορφη τελικά! Και τα ήσυχα απογεύματα στο σπίτι, ειδικά με τη μυρωδιά της βροχής να μπαίνει από τα παράθυρα, είναι απλώς υπέροχα!! Φιλιά πολλά! Τρελοτουρίστρια

Εάν έχετε αδερφό ψαρά (ψαροτουφεκά για την ακρίβεια), όπως έχω εγώ, ο οποίος δεν τρελαίνεται για ψάρι σε αντίθεση με εσάς, εκμεταλλευτείτε το!! Την Κυριακή λοιπόν, ο αδερφός μου πήγε για ψάρεμα και μου έφερε χταπόδια (τα οποία θα γίνουν άλλη ανάρτηση) και μερικά μικρά ψαράκια: κέφαλους και σαργουδάκια καθώς κι ένα μεγάλο κέφαλο περίπου 1.5 κιλό ο οποίος περιμένει να ψηθεί στα κάρβουνα! Ας επιστρέψουμε στα μικρά ψαράκια όμως...Μια από τις αγαπημένες μου παρασκευές είναι το ψάρι με λαχανικά στη λαδόκολλα. Έχει όλη τη νοστιμιά μιας ψαρόσουπας χωρίς το ψάρι να μοιάζει με "χόρτο"...Καταλαβαίνετε τι εννοώ!! Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι ό,τι μας αρέσει! Τα αγαπημένα μας ψαράκια, φρέσκα ή κατεψυγμένα, μικρά ή μεγάλα, τα αγαπημένα μας λαχανικά, εγώ σήμερα έβαλα φινόκιο, καροτάκια, κολοκυθάκια, πιπεριές κέρατα και φλωρίνης, 2 ραπανάκια από τον κήπο μας, κρεμμυδάκια φρέσκα, αλάτι, πιπέρι, καλό ελαιόλαδο και αν θέλετε κάποιο μυρωδικό (εγώ έβαλα λεμονοθύμαρο στα ψάρια). Πλένουμ...

Το έχουμε ξεχάσει λίγο ετούτο το μπλογκάκι! Και ακόμα περισσότερο το άλλο! Έχουμε όμως πολύ καλή δικαιολογία, ή μάλλον πολύ καλές δικαιολογίες! Όλο, ή μάλλον σχεδόν όλο το καλοκαίρι μας, το φάγαμε οργανώνοντας το γάμο της χρονιάς (μην πω της χιλιετίας και φανώ υπερβολική) και κάνοντας διακοπές! Σήμερα μετράμε 20 μέρες παντρεμένοι! Όχι, δεν άλλαξε τίποτα στη σχέση μας, δεν αισθανόμαστε διαφορετικά ως παντρεμένοι, άλλωστε μετράμε σχεδόν 11 χρόνια μαζί (υπέροχα χρόνια). Το μόνο που άλλαξε είναι ότι φοράμε ένα μικρό λεπτό δαχτυλίδι στον παράμεσο του δεξιού χεριού, βέρα νομίζω το λένε, και το οποίο μας ψιλοενοχλεί και τους δύο γιατί το φτιάξαμε λίγο μεγαλύτερο! Ναι, ούτε τα δάχτυλά μας δε μπορούμε να μετρήσουμε σωστά και θέλουμε να ανοίξουμε και σπίτι!! Παρ'ότι ξέρουμε ότι την ανάρτηση αυτή δε θα τη δούν παρά ελάχιστοι φίλοι δε γίνεται να μην τους στείλουμε την αγάπη μας και πολλά πολλά ευχαριστώ που μετετρεψαν την μέρα αυτή, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν μια ανιαρή εκδήλωση, σε...

Πριν από αρκετό καιρό, στο νησάκι μας, αποφασίσαμε να δομιμάσουμε άλλη μια συνταγή από το βιβλίο " Martha Stewart's Cupcakes " (οι προηγούμενες εδώ και εδώ ). Η επιλογή ήταν άκρως ανοιξιάτικη: Φραουλένια cupcakes! Τα υλικά που χρειάζονται για περίπου 34 κεκάκια είναι: 3 1/4 φλυτζάνια αλεύρι (όχι αυτό που φουσκώνει μόνο του) 1 κουτάλι σούπας baking powder 1 κουταλάκι αλάτι 1 φλυτζάνι ανάλατο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου 2 1/4 φλυτζάνι ζάχαρη 1 1/2 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας 3 μεγάλα αυγά (και ασπράδι από ένα αυγό ακόμα-εμείς δε βάλαμε) 1 φλυτζάνι γάλα 2 φλυτζάνια ψιλοκομμένες φράουλες Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το baking powder και το αλάτι. Στο μίξερ, σε μεσαία προς γρήγορη ταχύτητα χτυπάμε το βούτυρο, τη ζάχαρη και τη βανιλια ώσπου να γίνουν ένα ωραίο λευκό και ανάλαφρο μίγμα. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά και αφού αναμιχθούν καλά προσθέτουμε λίγο μίγμα αλευριού λίγο γάλα και χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα. Στο τέλος προσθέτουμε τα κομματάκια φράο...

«…Για πες μου κυρ Λοχαγέ μου, πως είναι μέσα πόσοι είναι ρουφιάνοι και πόσοι αυτοί που χουν μπέσα Για πες μου τι γίνεται μ’αυτούς που την πίνουν Μέρος της εκπαίδευσης ή έτσι για να γίνουν; […] Θα πηγαίνω όπου μου λένε οι ανώτεροι μου, για να φαίνομαι παλιός θα σκίζω την παραλλαγή μου…» Ουπς, ξεχάστηκα. Περάσανε 9 μήνες και βγήκαμε. Τι 9 δηλαδή, κοντεύουν 10. Αλλά με το που μας αφήσανε, φύγαμε για διακοπές και δεν έδωσα το παρόν. Κι έτσι λέει η τρελοτουρίστρια ότι παραμελώ το βλογ ετούτο. Ε τι να κάνουμε, αφού ήθελε Επίδαυρο. Οπότε την πήγα να δούμε τραγωδία, Αντιγόνη , σε μια πιο μοντέρνα προσέγγιση. Να πω την αλήθεια, δε με ενθουσίασε, τουναντίον θα έλεγα. Βέβαια οι μπροστά σειρές με το που τελείωσε σηκώθηκαν για standing ovation, που λένε και οι εγγλέζοι. Πάντως κατέληξα ότι δεν είναι για μένα… Ε, αφού είχαμε φτάσει Επίδαυρο, πήγαμε και μέχρι το νησί μας. Είχαμε κάνει τα 3/4 του δρόμου, πίσω θα γυρνάγαμε; Μετά πήγαμε και τις διακοπές που είχε κανονίσει, οπότε πώς να γράψω ...

10 μέρες μετά, το σπίτι μας είναι πια καθαρό! Τέρμα η σκόνη με πάχος δύο δάχτυλα, οι τρύπες στον τοίχο, τα σεντόνια και τα νάυλον που σκέπαζαν τον καναπέ, τα χαρτόνια στο πάτωμα, οι άβαφες πόρτες και τα γαλάζια καλοριφέρ! 13 μέρες μετά και εχω ξεχάσει τι είχα σκοπό να γράψω πριν 3 μέρες που ξεκίνησα αυτή την ανάρτηση αλλά τελικά η έμπνευσή μου περιορίστηκε σε 2,5 σειρές!!Χαχα!! Λες και τώρα έχω περισσότερη έμπνευση!!! Πολλά γίνονται αυτόν τον καιρό: ετοιμάζουμε το σπίτι μας, κάνω (επιτέλους) τις διορθώσεις στο κείμενο του διδακτορικού μου, ο τρελοτουρίστας σε λίγες μέρες χαιρετά τα αγόρια με τα χακί, πάμε Επίδαυρο και μετά φυσικά Σπέτσες, περιμένουμε την πρώτη βδομάδα του Αυγούστου για να πάμε Σύμη και μετά όλο και κάπου θα κατασκηνώσουμε για λίγο, ετοιμάζουμε ένα event και ένα όμορφο ταξίδι... Τρέχουμε σαν το Βέγγο αλλά όλα είναι για καλό, οπότε χαλλλλαρά!! Πιο πολύ από όλα όμως, καλά όχι και από όοοολα, ανυπομονούμε να πάμε στις Σπέτσες. Μας έλειψε η βεραντούλα μας, ν...

22 Ιουνίου η τελευταία ανάρτηση!! Ιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!! Τρέχουμε όμως, τρέχουμε! Λίγο με το σπίτι, λίγο με το διδακτορικό, λίγο με το φανταρικό, λίγο με τη δουλειά, λίγο από δω, λίγο από κει, μαζεύεται πολύ!! Το σπίτι προχωράει πολύ καλά, σε λίγες μέρες θα έχουμε και σαλόνι έτοιμο να δεχτεί έπιπλα και πόρτες με πόμολα!! Μεγάλη εφεύρεση τα πόμολα φίλοι μου!! Τεράστια!! Αυτά τα μικρά πράγματα που μας διευκολύνουν αλλά δεν τους δίνουμε τη σημασία που τους πρέπει (!) τα ξέρετε; Ε, ένα από αυτά είναι τα πόμολα! Για την ώρα έχουμε μόνο ένα, στη μέσα μεριά της πόρτας του μπάνιου, για ευνόητους λόγους, και το ζευγάρι του μεταφέρεται από πόρτα σε πόρτα, κυρίως για να μπορούμε να απεγκλωβίσουμε τον "αιχμάλωτο" όταν κλείνει μια πόρτα μόνη της!  Όπως (δεν, κατά πάσα πιθανότητα) καταλαβαίνετε, η σκόνη που μαζεύεται σε ένα σπίτι που έχει σκαμένο τοίχο στο σαλόνι και ένα σωρό πράματα στη μια γωνιά, και περβάζια που τρίφτηκαν πρόσφατα, καθώς και πόρτες που δεν κλείνουν, είναι πέρα από ...

"...Τα παιδικά μου χρόνια. Το Τορίνο...Ένας λόφος πέρα από τον Πάδο, εγώ στο μπαλκόνι μαζί με τη μαμά. Έπειτα, η μητέρα μου έπαψε να υπάρχει, το ηλιοβασίλεμα ο πατέρας μου έκλαιγε καθισμένος στο μπαλκόνι απέναντι απ'το λόφο, ο παππούς έλεγε ότι ήταν θέλημα Θεού. Με τη μητέρα μου μιλούσα γαλλικά, όπως κάθε Πιεμοντέζος καλής οικογενείας (εδώ στο Παρίσι, όταν μιλάω, μοιάζει σαν να τα'χω μάθει στην Γκρενόμπλ, όπου μιλούν τα πιο καθαρά γαλλικά, όχι σαν το babil των Παριζιάνων). Από παιδί ακόμα, ένιωθα περισσότερο Γάλλος, παρά Ιταλός, όπως συμβαίνει με όλους τους Πιεμοντέζους. Γι'αυτό και θεωρώ τους Γάλλους ανυπόφορους..." Το βιβλίο αυτό το διάβασα το προηγούμενο φθινόπωρο και ομολογώ το είχα ξεχάσει. Δε μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, αλλά πριν λίγες μέρες αναφέρθηκε σε μια κουβέντα που είχα με φίλες για βιβλία και έτσι το θυμήθηκα. Για τον Έκο τι να πει κανείς; Έχει γράψει εξαιρετικά βιβλία, μεταξύ αυτών το πολυαγαπημένο μου "'Ονομα του Ρόδου",...

Κάθε ηπειρώτισσα γιαγιά που σέβεται τον εαυτό της ξέρει να φτιάχνει σπανακόπιτα με σπιτικό φύλλο! Και φυσικά περνάει τη γνώση στα παιδιά και στα εγγόνια της! Και ο τρελοτουρίστας που έμπλεξε με εγγονή ηπειρώτισσας γιαγιάς, έπρεπε να μάθει να ανοίγει φύλλο και να φτιάχνει σπανακόπιτα!! Τα βασικά υλικά για την πίτα για ένα μικρό ταψάκι είναι: περίπου 400γρ αλεύρι, μια πρέζα αλάτι, λίγο χλιαρό νερό (όσο πάρει το ζυμάρι), λίγα φρέσκα κρεμμυδάκια και περίπου 300γρ σπανάκι (εάν έχετε λάπατα, τσουκνίδες, πράσα κλπ είναι παραπάνω από καλοδεχούμενα), ένα αυγό, λίγη φέτα (προαιρετική και ανάλογα το πόσο αλμυρή και πικάντικη θέλετε να γίνει η πίτα), ακόμα λίγο αλάτι, πιπέρι, λίγο αλεύρι για το πασπάλισμα και φυσικά ελαιόλαδο. Παίρνουμε ένα βαθύ λεκανάκι ρίχνουμε το αλεύρι και μια πρέζα αλάτι και αφού κάνουμε μια γουβίτσα στο κέντρο προσθέτουμε λίγο λάδι (μια κουταλιά) και λίγο νερό. Και ξεκινάμε το πλάσιμο!! Κάθε τόσο προσθέτουμε λίγο νεράκι και συνεχίζουμε. Η τελική ζύμη πρέπει να μην κ...

"...Κάθε νεοσύλλεκτος είχε τον δικό του τρόπο να διαχειρίζεται τα κύματα της νοσταλγίας. Μερικοί έλεγαν ιστορίες για ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Κάποιοι άλλοι προσποιούνταν τους άφοβους μπροστά στους κινδύνους που τους περίμεναν. Ο Βόλφραμ περνούσε τις ώρες της ημέρας σε κατάσταση έκστασης, κοιτάζοντας έξω από τη χαραμάδα που ήταν ο μοναδικός σύνδεσμός του με τον έξω κόσμο..." Αυτό το βιβλίο το αγόρασα κατά τύχη σε μια επίσκεψή μου σε ένα βιβλιοπωλείο. Η ιστορία του μικρού Wolfram που μεγάλωσε τα χρόνια του τρίτου ράιχ, μου κίνησε το ενδιαφέρον και το βιβλίο δε με απογοήτευσε. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Βόλφραμ Άιχελε, πεθερού του συγγραφέα Τζάιλς Μίλτον , η οποία περιγράφεται εξαιρετικά απλά, χωρίς συναισθηματισμούς και λογοτεχνικές εξάρσεις, πλαισιομένη από μαρτυρίες, φωτογραφίες εποχής και ιστορικά στοιχεία. Η υπόθεση του βιβλίου μπορεί τελικά να συνοψιστεί στη φράση που αποδίδεται στον Edmund Burke , "Για να θριαμβεύσει το κακό, αρκεί οι καλοί άνθρω...

Αυτές οι τελευταίες μέρες ήταν και είναι ένα πραγματικό συναισθηματικό roller coaster ! Από τα ψηλά στα χαμηλά και πάλι στα ψηλά και εύχομαι από δω και πέρα εκεί να μείνει, γιατί μας περιμένουν όμορφα πράγματα!! Κι επειδή είπαμε, σπίτι ανοίγουμε, να μερικές ιδέες που βρήκα στο internet και πολύ μου άρεσαν! 1) Μεταφορά φωτογραφίας σε καμβά!! 2) Κεριά σε παλιά φλιτζανάκια του καφέ! 3) Θήκη για χαρτιά υγείας! 4) Στριφογυριστή βιβλιοθηκούλα!! 5) Υγρό απορρυπαντικό πάτιων σε όμορφα μπουκάλια! 6) Μπισκότα σε συσκευασία δώρου! Μ'αρέσει πολύ να βρίσκω τέτοια όμορφα πραγματάκια και σας υπόσχομαι ότι μέχρι του χρόνου τέτοια εποχή θα σας έχω δείξει τη δικιά μου εκδοχή για κάποια από αυτά!! Τρελοτουρίστρια

Μπήκε ο Μάης και είπαμε και φέτος να συνεχίσουμε την ετήσια, καθιερωμένη πλέον, περιποίηση του λαχανόκηπου! Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, λοιπόν, μαζέψαμε τα τελευταία απομεινάρια της χειμερινής συγκομίδης (μπρόκολα, 2-3 ξεχασμένα μαρούλια, κρεμμύδια και σκόρδα). Την άλλη μέρα, ξεχορταριάσαμε το χώρο, ανακατέψαμε το κόμποστ μας με χώμα και σκάψαμε τη μικρή μας έκταση. Προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα φυτάκια και το απογευματάκι τα φυτέψαμε. Πήραμε όλα τα συνηθισμένα, τομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες (άσπρες και μώβ), κολοκυθάκια και φασολάκια. Σε μια γωνίτσα, εκεί στο βάθος, δίπλα από την αγκινάρα, ρίξαμε και λιγους σπόρους από βλήτα, τα οποία είναι πολύ παραγωγικά και βγάζουν συνέχεια. Και τώρα τα περιμένουμε να καρποφορήσουν. Στις αρχές του Ιούνη θα περιμένουμε τα πρώτα κολοκυθάκια. Αντε καλη μας σοδειά και καλο καλοκαίρι να έχουμε... Μελιτζανιά Ντοματιά Κολοκυθιά Πιπεριά Φασολιά Φραουλιά Φραουλιά

Το μενού είχε για σήμερα Μακαρόνια με κολοκυθάκια και βασιλικό, εμπνευσμένη από το βιβλίο του Jamie Oliver "The naked chef". Είπαμε, όμως, να το πάμε ένα βήμα παραπέρα και να φτιάξουμε μόνοι μας τα μακαρόνια. Τα υλικά που απαιτούνται είναι δύο, αλεύρι και αυγά. Για κάθε άτομο που θα φάει βάζουμε 100 γρ. αλεύρι (σκληρό κατά προτίμηση) και 1 αυγό. Βάζουμε σε μια λεκάνη το αλεύρι, κάνουμε μια τρύπα στο κέντρο και σπάμε τα αυγά. Αναμιγνύουμε τα υλικά μέχρι να έχουμε ένα λείο και ελαστικό ζυμάρι και το αφήνουμε καμιά ώρα στο ψυγείο να ξεκουραστεί. Στη συνέχεια, το χωρίζουμε στα δύο και σιγά σιγά το ανοίγουμε είτε με τον πλάστη, είτε (αν είμαστε τυχεροί) με το μηχάνημα για φρέσκα ζυμαρικά! Στη συνέχεια, το κόβουμε στο επιθυμητό μέγεθος, αλευρώνοντας που και που για να μην κολλήσουν. Παράλληλα, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε και τα λαχανικά μας. Κόβουμε σε λεπτές φέτες (ή όπως αλλιώς προτιμάτε) τα κολοκυθάκια (2 με 3 για κάθε άτομο) και τα τσιγαρίζουμε σε λίγο λάδι στο τηγάνι...