CrazyTourists blogging...

Άλλη μια ανάρτηση-πρόκληση, αρκετά καθυστερημένη.. Αλλά τι να κάνω που οι τελευταιες μέρες είναι γεμάτες "όμορφα" πράγματα; Μύξες, φλέματα, εμετούς, διάρροιες και ατελείωτα πλυντήρια; Το κάνατε εικ...

Αυτή η ανάρτηση άργησε λιγάκι για λόγους ανωτέρας βίας, αλλά μπαινοντας δειλά δειλά σε φυσιολογικούς και πάλι ρυθμούς, ξέκλεψα λίγο χρόνο και την ετοίμασα. Από τα χιλιάδες πράγματα που θέλω να μά...

Αυτή η ανάρτηση ίσως είναι η δυσκολότερη αυτής της πρόκλησης. Θα μου πεις σιγά το δύσκολο να βρεις πέντε καλά πράγματα για εσένα. Και όμως. Όταν διανύεις μια φάση της ζωής σου στην οποια δυσκολεύεσαι να αναγνωρίσεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου, το να βρεις πέντε πράγματα ειναι πολύ δύσκολο. Γι αυτό όμως αποφάσισα να τα βρω. Για να μου θυμίσω οτι είμαι ακόμα εδώ... 1. Μου αρέσει που θέλω συνέχεια να μαθαίνω και να κάνω καινούρια πράγματα. Βαριέμαι τη ρουτίνα, βαριέμαι να κάνω συνέχεια τα ίδια.  2. Μου αρέσει που προσπαθώ πάντα να στηρίζω τους ανθρώπους που είναι γύρω μου. Ακόμα και όταν δυσκολεύομαι να στηριξω τον εαυτό μου... 3. Μου αρέσουν τα μάτια μου. Παρότι οι μαύροι κύκλοι κοντεύουν να φτάσουν στα μάγουλα. 4. Μου αρεσουν οι πατούσες μου. Ξέρετε, που οταν πηγαίνω για πεντικιουρ, ακόμα κι αν έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από το προηγούμενο, δε χρειάζονται τρίψιμο! 5. Μου αρέσει που δεν είμαι girly. Μ' αρέσουν τα εργαλεία και οι επισκευές, αντιπαθώ το m...

Όσοι με ξέρετε από παλιά, από τότε που γραφαμε στο ταξιδιωτικό μας blog, αλλά και όσοι διαβάζετε το BlogTravels, γνωρίζετε ότι αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Κοντινά ή μακρινά, για λίγες μέρες ή για πολλές, με οποιοδήποτε ...

Αγαπημένη μου, Ελπίζω να θυμάσαι ποια είσαι. Κάποτε έχασες τον εαυτό σου και τον ξαναβρηκες. Ελπίζω όταν κοιτάζεις πίσω να μη βλέπεις λάθη αλλά στιγμές χαράς, ανείπωτης ευτυχίας, στιγμές πλημμυρι...

Η Άννα μου έστειλε ένα απολαυστικό κείμενο για τη "γνωριμία" της με το τρέξιμο και φυσικά το αναρτώ με πολλή χαρά! Άννα σε ευχαριστώ πολύ πολύ και καλή (μας) συνέχεια! "Τέλη Ιουνίου και εγώ κάθομαι οκλαδόν πάνω στο κρεβάτι έχοντας ανοιχτή την τηλεόραση και ταυτόχρονα σερφάρω από εδώ και από εκεί. Το σχολείο έχει κλείσει και έχουν ξεκινήσει οι διακοπές. Ναι ναι , είμαι δασκάλα. Αυτή που για τους πολλούς δουλεύει λίγο και κάθεται πολύ. Χμ κάθεται πολύ…..Η αλήθεια είναι πως η ζωή που έκανα ήταν καθιστική. Το πρωί στο σχολείο (εντάξει εκεί γράφω χιλιόμετρα μέσα στην τάξη) και μετά κυρίως σπίτι. Τη χρονιά που πέρασε το σχολείο μου ήταν περίπου 20 λεπτά από το σπίτι (με χαλαρό περπάτημα, αναμονή στο φανάρι). Δεν έπαιρνα συγκοινωνία ενώ υπήρχε η επιλογή οπότε κάθε πρωί και κάθε μεσημέρι περπατούσα 15-20 λεπτά. Το Σαββατοκύριακο κάποιες φορές ακολουθούσα τον σύζυγο στο πάρκο Τρίτση, εκείνος έτρεχε και εγώ χαλαρά περπατούσα. Ας πάμε πάλι από την αρχή. Κάθομαι που λέτε στο ...

Και ξαφνικά διαβάζεις κάτι και τα μάτια βουρκώνουν. Παγώνεις σα να σε φυσήξει κρύος αέρας, το μυαλό σταματά. Διαβάζεις κάτι, και ξαφνικά τίποτα δεν έχει σημασία. Το οτι τσακώθηκες με τον άντρα σου, ...

Τη Δευτέρα που μας έρχεται, μιας και όλα τα σχέδια ξεκινάνε μια Δευτέρα, θα ξεκινήσω ένα καινούριο παιχνίδι/πρόκληση. Μια συγγραφική-φωτογραφική πρόκληση. Μέρα παρά μέρα, για ένα μήνα, θα γράφω κάτ...