CrazyTourists blogging...

"Σήμερα συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος από τη μέρα που ήρθαμε στο Λονδίνο. Μια απόφαση που πάρθηκε πολύ γρήγορα, μέσα σε λίγες μέρες και για την οποία δε μετανιώσαμε... Θεωρώ, και νομίζω πως το έχω ξαναγράψει, πως μας έφερε πιο κοντά. Όχι ότι πριν είχαμε προβλήματα, αλλα όταν η καθημερινότητα ειναι πιο εύκολη, γίνονται και πιο εύκολες οι μεταξύ μας σχέσεις." Την ανάρτηση αυτή την ξεκίνησα κάτι λιγότερο από ένα μήνα πριν, στις 26 Γεναρη, οπότε και συμπληρώσαμε ενα χρόνο στο Λονδίνο. Μ' αυτά και μ' αυτά ομως έμεινε ημιτελής. Δε θυμάμαι πια τι ήθελα να γράψω, γι αυτο θα γράψω άλλα! Αυτο το χρόνο που μας πέρασε κατάλαβα πόσο σημαντικοί ειναι κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας και πόσο ανακουφιστική η σκέψη οτι μπορεις οποιαδήποτε στιγμή να τους συναντήσεις. Αυτό μου λείπει πιο πολύ από όλα, το να στέλνω ενα μήνυμα σε φίλους το πρωί και το απόγευμα να πίνουμε καφέ... Αυτό, ο ήλιος και ένα πλυντήριο πιάτων.  

"Deep in the forest lived a big, hairy, scary Yeti... GROOOOOOOOOOOO! No one was brave enough to get close to Yeti, so they all left him alone. Until one day, THUNK ! something landed on his head... What - or who - could it be?" Το " Yeti and the Bird " είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο με υπέροχη εικονογράφηση. Τι μας μαθαίνει αυτό το βιβλίο; Ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κάποιον από την εμφάνισή του ή τη διαφορετικότητά του και την αξία της φιλίας. Εννοείται ότι είναι από τα βιβλία που σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Και αν σας προβληματίζει το ότι είναι στα αγγλικά, μπορείτε να το μεταφράζεται εσείς (είτε διαβάζοντας και το αγγλικό κείμενο όπως εμείς είτε όχι)

Για το βιβλίο " The day the crayons quit " θα ξεκινήσω πρώτα από την ιδιαίτερη εικονογράφηση του Oliver Jeffers (δείτε και το " How to catch a star "). Ξεφυλίζοντας τις σελίδες, έχεις την αίσθηση ότι τις εικόνες τις έχει ζωγραφίσει κάποιο παιδί, με αστείρευτη φαντασία... Είναι απλά υπέροχη! Η ιστορία τώρα... Πολύ έξυπνη και πρωτότυπη: οι μπογιές του Duncan κάνουν απεργία! Γιατί όμως; τι ζητάνε; και τι θα κάνει ο Duncan; Αν θέλετε να μάθετε, δεν έχετε παρά να αγοράσετε το βιβλίο! (Το βιβλίο το αγοράσαμε λίγο μετά τα δεύτερα γενέθλια της μικρής μας)

" Ο ραφτάκος των λέξεων " (Εκδόσεις Μεταίχμιο) του Αντώνη Παπαθεοδούλου  είναι ένα υπέροχο βιβλίο (η εικονογράφηση της Ίριδας Σαμαρτζή, είναι καταπληκτική)! Απλά υπέροχο! Το ξέρω ότι ως τώρα, δεν έχω γράψει καμία αρνητική κριτική βιβλίου, αλλά αυτό το βιβλίο το αγάπησα (αγαπήσαμε) από την πρώτη ανάγνωση. Εντάξει, ομολογώ ότι εγώ το αγάπησα περισσότερο από το τρελοτουριστάκι, αλλά αν λάβουμε υπόψιν ότι της το πήραμε στην ηλικία των 2,5 ετών ενώ απευθύνεται σε ηλικίες μάλλον μετά τα 4 (λόγω της έκτασης του κειμένου) και κάθεται και το διαβάζουμε ολόκληρο, σημαίνει μάλλον πως της αρέσει! "Κάποια ρούχα είναι ραμμένα με μεταξωτή κλωστή, άλλα είναι μάλλινα βαριά και άλλα σαν πέπλα ανάλαφρα. Υπάρχουν όμως και κάποια ρούχα βολικά πολύ, που είναι έτσι φτιαγμένα, ώστε να μας ζεσταίνουν το χειμώνα και να μας δροσίζουν το καλοκαίρι. Ποιος ράφτης ξέρει να τα ράβει και πού θα τον βρούμε;"

Για να πω την αλήθεια, δεν είμαι από τους ανθρώπους που κάνουν απολογισμούς. Για την ακρίβεια αυτή ειναι η πρώτη χρονια που θα το επιχειρήσω... Το 2015 ήταν μια συγκλονιστική χρονια για τη μικρή μας οικογένεια αλλά και για εμένα προσωπικά. Λίγες μέρες μετά την προηγούμενη πρωτοχρονιά ο τρελοτουρίστας μετακόμισε στο Λονδίνο, στη νέα του δουλειά, ψάχνοντας παράλληλα για το "καινούριο μας σπιτάκι". Τον ακολουθήσαμε στα τέλη Γενάρη, ξεκινώντας μια νέα ζωή, με ευκολότερη και ποιοτικότερη και πιο χαρούμενη καθημερινότητα, αλλά μακριά από τους αγαπημένους μας φίλους και τις οικογένειές μας. Τέλη Απρίλη, κράτησα στα χέρια μου ένα ακόμα θετικό τεστ εγκυμοσύνης και ένα μήνα μετά, δυο αγαπημένοι μας φίλοι απέκτησα το κοριτσάκι τους, το πρώτο τους μωράκι, το οποίο και θα βαφτίσουμε! Το καλοκαίρι είχαμε γάμους φίλων αγαπημένων που μας είχαν λείψει απίστευτα πολύ τόσο καιρό... Κάναμε ομως και νέους φίλους, τόσο εδώ στο Λονδίνο, όσο και διαδικτυακούς. Δε θα γράψω ονόματα, ξέρουν ποιοι ...

Ο Χνουδούλης και ο μπαμπάς του στολίζουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους! Ή... κάπως έτσι! Το " Κατσε κάτω μπαμπά " μας το έκαναν δώρο πέρσι τα Χριστούγεννα στο αγαπημένο μας παιχνιδο-βιβλιοπωλείο, " Το σπίτι της Χαράς " και όπως είναι φυσικό, το διαβάζουμε όλο το χρόνο, χειμώνα, καλοκαίρι! Παρότι απευθύνεται σε ηλικίες 4+, εμείς το διαβάζουμε χωρίς πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα, εδώ και ένα χρόνο, δηλαδή πριν το κορίτσι μας κλείσει τα δύο. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αερόστατο . 

Και μέσα σε όλα τα άλλα (έλευση του νέου μέλους της οικογένειας, πρώτες γιορτες στο εξωτερικό μακριά από συγγενείς και φίλους) και την όλη αναταραχή που επικρατεί στο σπιτικό μας, ξεκίνησε και η συνεργασία μας με το blog του TravelPlanet24 . Είχαμε γράψει και παλαιότερα μια ανάρτηση για το Δουβλίνο και υπέροχο άγαλμα του Oscar Wilde , αλλά πλέον η συμμετοχή μας θα γίνεται σε πιο τακτά χρονικά διαστήματα (1-2 αναρτήσεις το μήνα). Πρώτη ανάρτηση μια επίκαιρη εξόρμηση, Πρωτοχρονιά στο Hong Kong ... Οπότε πλέον οι ταξιδιωτικές μας αναμνήσεις βρίσκονται σε τρια διαφορετικά μέρη: Στο BlogTravels Στο αδερφό ιστολογιο, τις Εικόνες του Κόσμου Στο blog του TravelPlanet24 Στόχος είναι να μην επαναλμβανόμαστε και να σας δίνουμε ιδέες και αφορμές για όμορφες εξορμήσεις... Καλά ταξίδια!!